Εκλογές Σωματείου και ας μιλήσουμε σοβαρά. Παρά την πλάκα που έχουν προσπάθειες διακωμώδησης της διαδικασίας με προκηρύξεις του στυλ «καφενεία», που έκαναν την εμφάνισή τους στα πηγαδάκια.
Θα μου πείτε: ‘άδικο έχουν οι συνάδελφοι;’ Και βέβαια όχι, εκεί που φτάσαμε. Ή μάλλον εκεί που μας φτάσανε οι προηγούμενες Διοικήσεις του συνδικαλιστικού μας οργάνου. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εκεί που μας έφτασε η συνεργασία Μπαρκονίκου – ΔΑΚΕ και το σφιχταγκάλιασμα με την Διοίκηση Παπαευσταθίου. Από ομάδα Α΄ κατηγορίας, καταντήσαμε καφενείο.
Όπως δεν έχουν άδικο και οι συνάδελφοι που εγκατέλειψαν τις κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, συμμετέχοντας σε ανεξάρτητες κινήσεις.
Και επειδή δεν μου άρεσε ποτέ να ασκώ κριτική από τη σκιά και να παρουσιάζομαι εκ του ασφαλούς τιμητής όλων, καταθέτω πρώτα τη δική μου θέση. Είναι γνωστή η πολιτική μου θέση και η ιδεολογική μου ταύτιση με το ΠΑΣΟΚ. Και η στήριξη του συνδικαλιστικού του φορέα, της ΠΑΣΚΕ. Και αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της στάσης μου, το κάνω με τον πιο επίσημο τρόπο, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο. Στηρίζω πριν απ’ όλα της προσπάθεια της Οργάνωσης, να βελτιωθεί η ίδια, πριν αποκτήσει την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στα συνδικαλιστικά δρώμενα του χώρου μας. Διαφωνώντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο με φαινόμενα αλαζονείας και διαφθοράς, που και η ΠΑΣΚΕ έχει χρεωθεί στο παρελθόν.
Θα είμαι όμως ο τελευταίος που θα κατηγορήσει μια ανεξάρτητη κίνηση. Γιατί αυτές οι κινήσεις φανερώνουν σημάδια υγιούς αντίδρασης. Συναδέλφους που ανησυχούν. Που νοιάζονται για τον χώρο δουλειάς. Που δεν συμβιβάζονται. Που δεν κάθονται στ’ αυγά τους. Που κινητοποιούνται.
Για να δούμε λίγο, τα χαρακτηριστικά αυτής της κίνησης, πέρα από την καλή πρόθεση. Εγώ πέρα από χιλιοειπωμένα συνθήματα δεν βλέπω κάτι άλλο. Και εξηγούμαι, για να μην παρεξηγηθώ.
Ας πάρουμε τυχαία μία πρόταση της προκήρυξης, που αναφέρεται στην εκπαίδευση των Διασωστών και προτείνει αναβάθμισή της σε επίπεδο ΤΕΙ – ΑΕΙ. Και ρωτώ: Σε ΤΕΙ, ή ΑΕΙ; Ποιος ο σκοπός; Σε ποιο κράτος γίνεται αυτό και με ποιον τρόπο; Όλοι οι Διασώστες, ή ορισμένοι; Με ποια κριτήρια και μέσα από ποιες διαδικασίες; Τα μη επείγοντα περιστατικά θα εξυπηρετούνται από υπαλλήλους πανεπιστημιακού επιπέδου; Πόσο κοστίζει στο κράτος η εφαρμογή της πρότασης και ποια η σχέση κόστους – απόδοσης; Σε όλα αυτά βέβαια, κάποιος που παρακολουθεί τα διεθνώς ισχύοντα στον χώρο μας και μπορεί να τα συσχετίσει με το Ελληνικό σύστημα υγείας, έχει απαντήσεις.
Συζητώντας όμως με τους καλούς συναδέλφους που μετέχουν στην ανεξάρτητη κίνηση, ο καθένας τους έχει διαφορετική άποψη. Δεν υπάρχει επεξεργασμένη θέση, ούτε ολοκληρωμένη πρόταση.
Και πιο κάτω, στην αναφορά για διαχωρισμό επειγόντων – χρόνιων περιστατικών: Ποιοι θα κάνουν τα χρόνια; Τι σπουδές θα έχουν; Που θα ανήκουν; Σε άλλη Διεύθυνση του ΕΚΑΒ; Σε άλλον Οργανισμό του Υπουργείου; Στους Δήμους; Σε εθελοντικές Οργανώσεις; Σε Ιδιώτες; Όλα σωστά είναι.
Μπορούμε να πάρουμε τις προτάσεις μία – μία και καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι δεν πρόκειται για προτάσεις, αλλά για συνθήματα. Και η πείρα μου λέει, ότι ένας ανεξάρτητος συνδυασμός δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν την δυνατότητα να κατεβαίνουν στις εκλογές με συνθήματα και όλον τον χρόνο να επεξεργαστούν τις θέσεις τους και συχνά να τις τροποποιούν.
Ο ανεξάρτητος συνδυασμός δεν μπορεί να παρουσιάζεται χωρίς ουσία στις προτάσεις του. Γιατί οι συνάδελφοι βγάζουν το συμπέρασμα, ότι το μόνο πρόβλημα είναι η διαχείριση της συνδικαλιστικής εξουσίας. Φύγετε εσείς που δεν είστε καλοί, να έρθουμε εμείς που είμαστε καλύτεροι. Γιατί ακόμη και σε περίπτωση που έρθει η επιτυχία στις εκλογές και φτάσουμε στο ‘δια ταύτα’, το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό για το μέλλον της ανεξάρτητης κίνησης.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους. Σε όλους όσους πασχίζουν για καλύτερο ΕΚΑΒ, σύγχρονο, εναρμονισμένο στα Διεθνή Πρότυπα. Σε όσους έχουν αντιληφθεί, ότι το συμφέρον τους βρίσκεται μέσα στο κοινό συμφέρον, στην πρόοδο, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη του ΕΚΑΒ. Σε όσους αγωνίζονται για τα παραπάνω, αφήνοντας στην άκρη την προσωπική προβολή.
Θα μου πείτε: ‘άδικο έχουν οι συνάδελφοι;’ Και βέβαια όχι, εκεί που φτάσαμε. Ή μάλλον εκεί που μας φτάσανε οι προηγούμενες Διοικήσεις του συνδικαλιστικού μας οργάνου. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εκεί που μας έφτασε η συνεργασία Μπαρκονίκου – ΔΑΚΕ και το σφιχταγκάλιασμα με την Διοίκηση Παπαευσταθίου. Από ομάδα Α΄ κατηγορίας, καταντήσαμε καφενείο.
Όπως δεν έχουν άδικο και οι συνάδελφοι που εγκατέλειψαν τις κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, συμμετέχοντας σε ανεξάρτητες κινήσεις.
Και επειδή δεν μου άρεσε ποτέ να ασκώ κριτική από τη σκιά και να παρουσιάζομαι εκ του ασφαλούς τιμητής όλων, καταθέτω πρώτα τη δική μου θέση. Είναι γνωστή η πολιτική μου θέση και η ιδεολογική μου ταύτιση με το ΠΑΣΟΚ. Και η στήριξη του συνδικαλιστικού του φορέα, της ΠΑΣΚΕ. Και αναλαμβάνοντας πλήρως τις ευθύνες της στάσης μου, το κάνω με τον πιο επίσημο τρόπο, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο. Στηρίζω πριν απ’ όλα της προσπάθεια της Οργάνωσης, να βελτιωθεί η ίδια, πριν αποκτήσει την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης στα συνδικαλιστικά δρώμενα του χώρου μας. Διαφωνώντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο με φαινόμενα αλαζονείας και διαφθοράς, που και η ΠΑΣΚΕ έχει χρεωθεί στο παρελθόν.
Θα είμαι όμως ο τελευταίος που θα κατηγορήσει μια ανεξάρτητη κίνηση. Γιατί αυτές οι κινήσεις φανερώνουν σημάδια υγιούς αντίδρασης. Συναδέλφους που ανησυχούν. Που νοιάζονται για τον χώρο δουλειάς. Που δεν συμβιβάζονται. Που δεν κάθονται στ’ αυγά τους. Που κινητοποιούνται.
Για να δούμε λίγο, τα χαρακτηριστικά αυτής της κίνησης, πέρα από την καλή πρόθεση. Εγώ πέρα από χιλιοειπωμένα συνθήματα δεν βλέπω κάτι άλλο. Και εξηγούμαι, για να μην παρεξηγηθώ.
Ας πάρουμε τυχαία μία πρόταση της προκήρυξης, που αναφέρεται στην εκπαίδευση των Διασωστών και προτείνει αναβάθμισή της σε επίπεδο ΤΕΙ – ΑΕΙ. Και ρωτώ: Σε ΤΕΙ, ή ΑΕΙ; Ποιος ο σκοπός; Σε ποιο κράτος γίνεται αυτό και με ποιον τρόπο; Όλοι οι Διασώστες, ή ορισμένοι; Με ποια κριτήρια και μέσα από ποιες διαδικασίες; Τα μη επείγοντα περιστατικά θα εξυπηρετούνται από υπαλλήλους πανεπιστημιακού επιπέδου; Πόσο κοστίζει στο κράτος η εφαρμογή της πρότασης και ποια η σχέση κόστους – απόδοσης; Σε όλα αυτά βέβαια, κάποιος που παρακολουθεί τα διεθνώς ισχύοντα στον χώρο μας και μπορεί να τα συσχετίσει με το Ελληνικό σύστημα υγείας, έχει απαντήσεις.
Συζητώντας όμως με τους καλούς συναδέλφους που μετέχουν στην ανεξάρτητη κίνηση, ο καθένας τους έχει διαφορετική άποψη. Δεν υπάρχει επεξεργασμένη θέση, ούτε ολοκληρωμένη πρόταση.
Και πιο κάτω, στην αναφορά για διαχωρισμό επειγόντων – χρόνιων περιστατικών: Ποιοι θα κάνουν τα χρόνια; Τι σπουδές θα έχουν; Που θα ανήκουν; Σε άλλη Διεύθυνση του ΕΚΑΒ; Σε άλλον Οργανισμό του Υπουργείου; Στους Δήμους; Σε εθελοντικές Οργανώσεις; Σε Ιδιώτες; Όλα σωστά είναι.
Μπορούμε να πάρουμε τις προτάσεις μία – μία και καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι δεν πρόκειται για προτάσεις, αλλά για συνθήματα. Και η πείρα μου λέει, ότι ένας ανεξάρτητος συνδυασμός δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν την δυνατότητα να κατεβαίνουν στις εκλογές με συνθήματα και όλον τον χρόνο να επεξεργαστούν τις θέσεις τους και συχνά να τις τροποποιούν.
Ο ανεξάρτητος συνδυασμός δεν μπορεί να παρουσιάζεται χωρίς ουσία στις προτάσεις του. Γιατί οι συνάδελφοι βγάζουν το συμπέρασμα, ότι το μόνο πρόβλημα είναι η διαχείριση της συνδικαλιστικής εξουσίας. Φύγετε εσείς που δεν είστε καλοί, να έρθουμε εμείς που είμαστε καλύτεροι. Γιατί ακόμη και σε περίπτωση που έρθει η επιτυχία στις εκλογές και φτάσουμε στο ‘δια ταύτα’, το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό για το μέλλον της ανεξάρτητης κίνησης.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους. Σε όλους όσους πασχίζουν για καλύτερο ΕΚΑΒ, σύγχρονο, εναρμονισμένο στα Διεθνή Πρότυπα. Σε όσους έχουν αντιληφθεί, ότι το συμφέρον τους βρίσκεται μέσα στο κοινό συμφέρον, στην πρόοδο, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη του ΕΚΑΒ. Σε όσους αγωνίζονται για τα παραπάνω, αφήνοντας στην άκρη την προσωπική προβολή.
1 σχόλιο:
η λογικη λεει οτι το μονο που μπορουμε να κανουμε συναδελφοι,ειναι να ψηφισουμε πληρωματα,δηλ ανθρωπους του "δρομου",σαν κ εμας που ξερουν τα προβληματα μας κ ποιο γρηγορα θα τα αντιμετωπισουν.ομως η ιστορια λεει αλλα..λεει πως οι "εκλεγμενοι" γινονται "καρεκλοκενταυροι",βολευουνε το "πισινο" τους,μετα τα "δικα" τους παιδια κ το ποιο βασικο ξ ε χ ν ο υ ν ε τους εξω κ τα ξενυχτια της βαρδυας..γινομαστε ξενοι.ολοι οι υποψηφιοι υποσχονται πολλα,για καλυτερες μερες στο εκαβ κ τα σχετικα..να δουμε ποιος απο αυτους θα μεινει εξω στο ¨δρομο" μαζι μας......κανενας...αλλος γραφειο κιν,ολπ,αεροκ/δες,συνεργειο κ τα σχετικα....δεστε τα ονοματα κ βγαλτε συμπερασματα.
Δημοσίευση σχολίου