Translate

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Ενότητα τώρα - Μαλακίας το ανάγνωσμα

Πριν τις εκλογές του Σωματείου τους είχα προειδοποιήσει τους μαλάκες, γιατί είναι καλά παιδιά και με τους περισσότερους τα λέμε.
Για την κίνηση "Ενότητα τώρα" λέω. Όταν δεν στηρίζεσαι από πουθενά, δεν σε παίρνει να είσαι χαβαλές. Πρέπει να κάνεις κινήσεις κινήσεις σωστές και μετρημένες. Κι αν δεν έχεις να πεις κάτι στον κόσμο, καλύτερα μην μιλάς. Εγώ τα λέω, εγώ τα ακούω.
Πήγαν λοιπόν και γέμισαν το ΕΚΑΒ με μια ανακοίνωση, η οποία έχει απόλυτη σχέση με τον τίτλο αυτού του άρθρου. Την υπογράφουν μάλιστα δύο καλοί συνάδελφοι.
Ξεκινάνε λοιπόν: "Συνάδελφοι -ες φίλοι φίλες". Όταν βγάζεις ανακοίνωση στον πίνακα ανακοινώσεων του ΕΚΑΒ ως συνδικαλιστική παράταξη, μόνο συνάδελφοι την διαβάζουν και σ' αυτούς απευθύνεσαι. Άντε και κανένας περαστικός μαλάκας. Φίλοι αποκλείεται να την διαβάσουν. Αν θέλεις να την δουν οι φίλοι σου για να σου πουν μπράβο, βάλ' την στο facebook. Εκτός αν είσαι τόσο επηρεασμένος από την κόντρα της Ντόρας με τον Σαμαρά, που εκτός από τα μέλη ζητούν και ψήφο από τους φίλους της ΝΔ.
Και πάμε στην ουσία της ανακοίνωσης. Ποια ουσία δηλαδή. "Οι πρώτες 35 μέρες της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κύλησαν ήδη". Συγχαρητήρια για τον πρόλογο. Αν και το ΚΚΕ θα είναι πάντα καλύτερο, γιατί το ξεκινάει από πολύ μακρύτερα: " Οι παγκόσμιες πολιτικοκοινωνικοοικονομικές συνθήκες...."
Και ακολουθεί παράγραφος με το παράπονο του ΕΚΑΒίτη, γιατί η υπουργός Υγείας δεν είπε καλά λόγια για το ΕΚΑΒ, μετά την τρομοκρατική επίθεση στο ΑΤ Αγ. Παρασκευής και γιατί ακούστηκαν σχόλια στα πάνελ των καναλιών, ότι πολλές φορές το ΕΚΑΒ καθυστερεί.
Γιατί πράγματι το ΕΚΑΒ καθυστερεί. Όσοι ζουν σε αυτή την χώρα το ξέρουν. Γιατί το ΕΚΑΒ έχει βάλει δύο διαφορετικές αποστολές (τα επείγοντα και τις διακομιδές) στην ίδια μασχάλη. Οπότε και οι διακομιδές καθυστερούν (κανένα 24ωρο) και κόσμος πεθαίνει, λόγω της καθυστερημένης ανταπόκρισης (και ανεπαρκούς αντιμετώπισης) στα επείγοντα. Δηλαδή το ΕΚΑΒ δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό της ίδρυσής του. Δηλαδή τρώει τα λεφτά του κράτους τζάμπα. Δηλαδή και σεις και γω, κακώς πληρωνόμαστε, όσο κι αν δεν μας αρέσει.
Και το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Ούτε ο Καραμανλής ήξερε το ΕΚΑΒ και την δουλειά του, ούτε ο Γιώργος και η Μαριλίζα περίμεναν να έρθουν στην κυβέρνηση για να ασχοληθούν με το ΕΚΑΒ. Αν δεν το φτιάξουμε εμείς, δεν θα το φτιάξει κανένας.
Ξεκαθαρίστε λοιπόν σαν συνδικαλιστική παράταξη, ποιο ΕΚΑΒ θέλετε και καντε προτάσεις ουσίας. Όχι γενικόλογες παπαριές.
Και εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να δούμε τι σημαίνει πρόταση:
Ποια είναι η σημερινή κατάσταση και τι λάθη έχει.
Πως θα είναι η κατάσταση, μετά την εφαρμογή της πρότασης.
Ποιο είναι το κόστος εφαρμογής της πρότασης. Πως επηρεάζεται το ανθρώπινο δυναμικό.
Ποια οφέλη θα προκύψουν για τον πληθυσμό. Ποιο οικονομικό όφελος θα προκύψει.
Που εφαρμόζεται ήδη και με επιτυχία η πρότασή μου. Ποιες τροποποιήσεις προσαρμογής προτείνω.
Ποιο είναι το πλάνο εφαρμογής.
Αν μια πρόταση δεν απαντάει στα παραπάνω, είναι για πέταμα γιατί σήμερα δυστυχώς τα λεφτά τέλος. Το κράτος δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια υπηρεσία που κοστίζει το διπλάσιο, από την αντίστοιχη της Ατλάντα (ίδια χαρακτηριστικά με την Αθήνα) και αποδίδει το 1/5. Και χωρίς να μετρήσουμε ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Και συνεχίζει η ανακοίνωση βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ερωτήματα, όπως ποιος θα αναλάβει πρόεδρος, ποιοι θα πιάσουν καρέκλες, με το τι θα γίνει με την εκπαίδευση, το συνταξιοδοτικό, τις μεταθέσεις, τις προσλήψεις και ότι άλλο απασχολεί τον εργαζόμενο. Πρόταση καμία. Μόνο ερωτήσεις.
Τις ερωτήσεις τις κάνουν και οι Διασώστες. Από σας περιμένουν απαντήσεις. Αλλά τι να απαντήσετε, όταν σε ολόκληρη ανακοίνωση, η οποία θίγει τουλάχιστον 12 ζητήματα, δεν υπάρχει η λέξη Διασώστης.
Μοιραία λοιπόν σας επιστρέφεται το ερώτημα της ανακοίνωσής σας: Μήπως σας έχει ξεφύγει κάτι;
Υπάρχει βέβαια και μία πρόταση, την οποία έχετε κάνει σημαία, αυτή περί "ομοσπονδίας εργαζομένων στο ΕΚΑΒ". Δεν έχει όμως τα χαρακτηριστικά που προανέφερα, οπότε δεν έχει αξία και απορρίπτεται. Απορρίπτεται και για έναν άλλο λόγο. Δεν προσφέρει τίποτα στον Διασώστη. Οι άλλες κατηγορίες εργαζομένων στο ΕΚΑΒ, δεν ενδιαφέρονται καν. Ο Διοικητικός, ο τεχνικός και ο εργάτης, σε όποιον Οργανισμό και να είναι, σε όποιο σωματείο και να ανήκουν, ένα τους απασχολεί. Ή μάλλον δύο: Η 13 και η 27 του μήνα.

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Η1Ν1

Στο σημερινό Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ", υπάρχει ρεπορτάζ με τίτλο "Αραχνιάζουν τα εμβόλια και στο ΕΚΑΒ". Αναφέρεται πως από τα 900 άτομα εμβολιάστηκαν μόνο τα 30. Και ακολουθούν δηλώσεις της κας Κωσταδιού, η οποία αναφέρει:
«Δεν έχουμε την προσέλευση που περιμέναμε και το λέω αυτό γιατί είχαν προηγηθεί ημερίδες ενημέρωσης για τον εμβολιασμό και περιμέναμε περισσότερο προσωπικό. Θεωρώ ότι οι αντικρουόμενες θέσεις των επιστημόνων έχουν κάνει δύσπιστους τους υπαλλήλους. Ίσως πρέπει να προβούμε σε νέα ημερίδα για το νοσηλευτικό προσωπικό και τα πληρώματα για να τους πείσουμε. Μόνο με την ενημέρωση θα απαρνηθούν τον φόβο τους».
Και του κου Παπαευσταθίου που δηλώνει:
«Ενδεχομένως, δεν υπάρχει επαρκής πληροφόρηση. Πιστεύω ότι όλο το πλήρωμα του ΕΚΑΒ θα εμβολιαστεί άμεσα, χάρη στο υψηλό αίσθημα ευθύνης. Εγώ δεν έχω κάνει ακόμα το εμβόλιο, επειδή δεν ανήκω στις ομάδες υψηλού κινδύνου ούτε σε πλήρωμα ασθενοφόρου. Θα εμβολιαστώ αργότερα με τον υπόλοιπο πληθυσμό».
Και στους δύο έχω να απαντήσω ότι, κατ' αρχήν οι δηλώσεις τους απορρίπτονται, μόνο και μόνο γιατί μας αποκαλούν "υπαλλήλους", "νοσηλευτικό προσωπικό" και οτιδήποτε άλλο εκτός από Διασώστες.
Δεύτερον να είναι σίγουροι ότι οι Διασώστες δεν φοβούνται. Δεν φοβούνται γιατί δεν είναι κότες, όπως ορισμένοι που κρύβονται, αντί να βγαίνουν μπροστά και να δίνουν το παράδειγμα.
Πολύ απλά κύριοι, οι Διασώστες είναι σίγουροι πως δεν έχουν καμιά ευθύνη ούτε για την δημιουργία, ούτε για την εξάπλωση του ιού. Ούτε πήραν και καμιά προμήθεια από την αγορά των εμβολίων. Ούτε παρουσιάσατε στατιστικά στοιχεία, που να δείχνουν πόσοι Διασώστες ασθένησαν από τον ιό στους 8 τελευταίους μήνες, που υπάρχει στη χώρα μας.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Να κλείσουν οι Μηχανές του ΕΚΑΒ (Για να 'μαστε καλυμμένοι)

Ξέρεις φίλε μου γιατί ο εκφωνητής στέλνει ασθενοφόρο από το Σύνταγμα στον Ωρωπό σε τροχαίο, "ελλείψει"; Δεν γνωρίζει λες ότι σε 45' ο τραυματίας θα έχει πεθάνει 6 φορές; Το ξέρει και το παραξέρει. Θα σου πω λοιπόν γιατί το κάνει: Για να είναι καλυμμένος!
Ξέρεις γιατί ο Διασώστης βγάζει τον τραυματία σε σανίδα από το αυτοκίνητο, αλλά ποτέ δεν τον δένει και τον αφήνει εκκρεμές; Για να δούνε όλοι ότι χρησιμοποίησε σανίδα και να 'ναι καλυμμένος! Αν τον δέσει θα χάσει χρόνο. Όταν χάσει χρόνο το μπαλάκι μένει παραπάνω στα χέρια του.
Αυτά είναι δύο παραδείγματα. Μπορώ να σου πω άλλα δέκα και συ άλλα πενήντα.
Στόχος λοιπόν του Συστήματος δεν είναι "η διάσωση της ζωής του ασθενούς". Στόχος όλων είναι να είναι καλυμμένος ο δημόσιος υπάλληλος.
Κανείς δεν ασχολείται με την υπέρτατη παπαριά που λέγεται "συντονισμός και διαχείριση". Με το τι θα κάνουμε για να αλλάξουμε το σύστημα. Πως θα σώζονται οι ασθενείς. Όλοι όμως φροντίζουμε να είμαστε καλυμμένοι. Μόνο στο ΙΕΚ δεν διδάσκεται (ακόμη).
Λες στον συνάδελφό σου να κάνετε κάτι και σου απαντά "δεν είμαστε καλυμμένοι". Γάμησέ τον τον άρρωστο, σε 10 λεπτά με σειρήνα θα πάει αλλού το μπαλάκι και μεις για καθαρισμό. Δεν το λες, αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα.
Λες στον Διασώστη να βγάλει μόνος του τη μηχανή και απαντάει ότι "δεν είναι καλυμμένος".
Ο Κώστας από τις μηχανές, είναι καλός Διασώστης. Πολύ καλός και το λέω εγώ, γιατί τον έχω δει στην πράξη. Στην πράξη λέω, με ασθενή. Όχι από τους άλλους - βιογραφικό, εκπαιδευτές , θεωρία, φιγούρα στις γκομενίτσες και τηγανίτα τίποτα. Τρυπάει ο γιατρός του τον (καρδιολογικό) ασθενή, καταστρέφει μια φλέβα τεράστια και για να καλύψει την πατάτα, βάζει στην τρύπα ένα στικ ζαχάρου και καλά. Και μένει ο Κώστας μαλάκας, με τον ορό στο χέρι. Σε μια άλλη περίπτωση, έρχεται με τον γιατρό να με βοηθήσουν σε μια γέννα. Ο γιατρός δηλώνει παραίτηση επί τόπου και αυτός παίρνει πρωτοβουλία και βγάζουμε το μωρό οι δυο μας.
Αυτός ο Διασώστης σήμερα διαφωνεί κάθετα με όσους ζητούν να βγουν οι μηχανές μόνο με Διασώστη. Έφαγε κι αυτός την μπανανόφλουδα που του πέταξαν αυτοί, που προτίμησαν να κλείσουν το τμήμα, για να μην φύγει από τα χέρια τους.
Σε παρόμοιες περιπτώσεις, άλλοι συνάδελφοι κράτησαν άλλα τμήματα του ΕΚΑΒ σε λειτουργία, παρ' ότι οι διοικήσεις τα είχαν εγκαταλείψει. Για να μην ρίχνουμε όλη την ευθύνη σ' αυτήν την διοίκηση, που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίστηκε για την ανικανότητα και την ιδιοτέλειά της. Γιατί δεν βρέθηκαν πέντε Διασώστες από τις μηχανές να κρατήσουν το τμήμα; Ποιός τους έπεισε ότι δεν είναι καλυμμένοι; ότι θα πηγαίνουν συνέχεια σε ανακοπές και το ασθενοφόρο θα κάνει 5 ώρες να έρθει;
Πριν από δύο χρόνια, που η "τύχη" με έστειλε στην Ομόνοια, γνώρισα κάτι νέους - είχαν, δεν είχαν 6 μήνες στο ΕΚΑΒ - που ήταν χαμένοι στο διάστημα. Ούτε τους δρόμους δεν ήξεραν. Δεν είχαν γνωριμίες, δεν είχαν δημόσιες σχέσεις. Δεν κλάφτηκαν όμως κι ας μην ήταν από πουθενά καλυμμένοι. Κάθισαν έφαγαν όλο το λούκι και σήμερα είναι αστέρια. Είχαν αρχίδια. Άντρες και γυναίκες.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Ο Τριανταφυλόπουλος και οι Μηχανές του ΕΚΑΒ

Όλο χαρά ήταν ο Μάκης που η εφημερίδα του το "VETO", πούλησε 200 χιλ. φύλα με την πρώτη. Οπότε, αφού έπιασε την καλή, άρχισε να γράφει ότι να 'ναι, για να γεμίσει το δεύτερο φύλο. Δεν θα αναφερθώ στις πολιτικές βλακείες που γράφει η εφημερίδα. Έτσι κι αλλιώς, στη γιαγιά μου απευθύνεται. Πολιτικά σχόλια κάνω, μόνο όταν αφορούν σε ζητήματα σχετικά με το ΕΚΑΒ.
Θα αναφερθώ στο ρεπορτάζ κάποιας κυρίας , για τις μηχανές του ΕΚΑΒ, η οποία δημοσιεύει άρθρο με τίτλο "Άφαντοι οι γιατροί, κλειδωμένες οι μηχανές του ΕΚΑΒ". Τρίχες ρεπορτάζ δηλαδή και εξηγούμαι. Όταν κάνεις μια έρευνα, παίρνεις την είδηση την διασταυρώνεις και μετά την δημοσιεύεις. Η συγκεκριμένη ρεπόρτερ ανήκει στη γενιά των δημοσιογράφων που διασταυρώνουν τα πόδια, βάζουν πάνω το μπλοκάκι και γράφουν ότι μπούρδα τους σερβίρουν. Είτε από χαζομάρα, είτε εκτελώντας εντολές.
Δεν γνώριζε άραγε ότι ο Πρόεδρος του ΕΚΑΒ είναι διορισμένος από την Κυβέρνηση της ΝΔ; Πως λοιπόν νομιμοποιεί μ' αυτόν τον τρόπο, την προσπάθειά του να αποποιηθεί των ευθυνών του;
Δεν θα ασχοληθώ με την ρεπόρτερ, ούτε θα αναφέρω όλες τις βλακείες που υποχρεώθηκα να διαβάσω και να μου ανέβει η πίεση. Θα αναφέρω τις πιο χαρακτηριστικές:
Βλακεία πρώτη:
"Οι μηχανές έκλεισαν, γιατί δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις των γιατρών, παρά τις προσπάθειες του Προέδρου και των στελεχών του ΕΚΑΒ."
Ωραίο παραμύθι. Οι μηχανές έκλεισαν λόγω παντελούς έλλειψης σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης της ίδιας της Διοίκησης. Το ίδιο και οι Μονάδες, το ίδιο και το ΕΤΙΚ. Και έτσι και οι Αεροδιακομιδές μετατράπηκαν σε αεροταξί.
Οι μηχανές έκλεισαν, γιατί οι γιατροί δεν επιθυμούσαν να παραμείνουν επί 10ετία συμβασιούχοι, όπως προτείνατε, αλλά να μονιμοποιηθούν.
Και δεν κατάλαβα, τι σημαίνει αυτή η δήλωση του Προέδρου; Ποιον καρφώνει; Τον Υπουργό που τον διόρισε; Γιατί ξαφνικά "δαγκώνει το χέρι που τον τάιζε;" Αν δεν περνούσαν οι προτάσεις του στο υπουργείο, ο πρόεδρος όφειλε να παραιτηθεί. Όχι να κάθεται να βλέπει τον Οργανισμό να καταστρέφεται και αυτός να πληρώνεται και να ασχολείται με διώξεις αντιφρονούντων και ρουσφέτια τσάτσων.
Οι γιατροί έφυγαν, γιατί το ΕΚΑΒ δεν έχει γάντια εδώ και δύο χρόνια. Για να μην αναφερθώ σε άλλα είδη που έχουν χαρακτηριστεί πολυτελείας (ζαχαρόμετρα, γιλέκα απεγκλωβισμού κλπ). Με τι θα τους πλήρωναν; Περίσσεψαν χρήματα από το μεγάλο φαγοπότι και δεν το ξέρουμε;
Σούπερ βλακεία δεύτερη:
"Αν σε ένα κομμάτι της Υγείας η Ελλάδα πρωτοπορεί σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, αυτό είναι το τμήμα μηχανών του ΕΚΑΒ, καθώς στελεχώνεται από γιατρούς, ενώ στο εξωτερικό από νοσηλευτές."
Ρε μήπως παίρνετε τίποτα; Τι ψέματα είναι αυτά;
Μήπως οι μηχανές στο εξωτερικό στελεχώνονται από Paramedics ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και στην Ελλάδα από αναξιοπαθούντες συνταγογράφους;
Θα αναφερθώ σύντομα στην προσφορά των γιατρών συνολικά στο ΕΚΑΒ, με στοιχεία και γεγονότα. Για να τελειώνει και αυτό το παραμύθι και να μην ντρέπομαι σαν ΕΚΑΒίτης να ακούω αναφορές για το ΕΚΑΒ, σαν αυτές που ακούστηκαν προχτές στο 12ο Πανελλήνιο συνέδριο εντατικής θεραπείας.
Όπως θα αναφερθώ και στον τρόπο λειτουργίας των μηχανών και των Μονάδων, σε ένα μοντέλο που μετατρέπει τον Διασώστη σε υπηρέτη, για να εξυπηρετήσει συντεχνιακά συμφέροντα. Σε ένα μοντέλο που έχει τεράστιο οικονομικό κόστος και δεν προσφέρει τίποτε στον ασθενή.