Translate

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Εκλογές στο ΕΚΑΒ και αναλύσεις.

Μάταια ο καλός συνάδελφος Νίκος, προσπαθεί μέσα από μια ολοκληρωμένη ανάλυση να μας αποτρέψει να συγχέουμε τα πολιτικά κόμματα, με τις συνδικαλιστικές προσπάθειες στο χώρο μας. Εμείς τα ίδια και τα ίδια. Τα γράφω αυτά, παίρνοντας αφορμή από 'ανάλυση' και σχολιασμό του εκλογικού αποτελέσματος, από συναδέλφους στο facebook (γνωστό και κατάλληλο τόπο συνδικαλιστικής και πολιτικής γόνιμης αντιπαράθεσης).
Διαβάστε σχόλιο, την Δευτέρα που μας πέρασε: 

"Arxi Diaswstis Για τις εκλογες στο υπηρεσιακο, αναρωτηθηκατε για τα αποτελεσματα? Απο τους 2000 σχεδον που ψηφισαν ,οι 1300 εξακολουθουν να στηριζουν τους υποψηφιους του ΠΑνελληνιουΣΟΚ. Ενα χρονο μετα την υπεροχη διακυβερνηση του ΠΑνελληνιουΣΟΚ, οι ΕΚΑΒιτες εξακολουθουν να το στηριζουν στο Υπερεσιακο με ποσοστο 65%. Για τετοιο μεγαλειο μαλακιας μιλαμε! 65% Μαλακια !"

Μια διαπίστωση, ένα σύνθημα και καμία αντιπρόταση. Τι ήθελε δηλαδή να κάνουν οι Εκαβίτες; Να απορρίψουν τους υποψήφιους του ψηφοδελτίου της ΠΑΣΚΕ, αντιδρώντας στα μέτρα Παπακωνσταντίνου; Τι σχέση έχει η κυβερνητική πολιτική, με τον συνδικαλισμό στο ΕΚΑΒ; ¨Η νομίζουν ορισμένοι, πως στην ΠΑΣΚΕ συμφωνούν με την λιτότητα και τις περικοπές των μισθών μας;
Ή μήπως θα προτιμούσε να υπερψηφιστούν οι υποψήφιοι του αντίπαλου ψηφοδελτίου; Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ξεχνάει γρήγορα. Τόσο γρήγορα όμως, δεν ξεχνάει.
Υπήρχαν βέβαια στον αντίπαλο συνασπισμό, δυνάμεις που αξίζουν και έχουν αποδείξει ότι νοιάζονται για το ΕΚΑΒ, πέρα από προσωπικά συμφέροντα. Έκαναν λάθος συμμαχία, λάθος πολιτική επιλογή και έχασαν. Δεν παραδειγματίστηκαν από τις Δημοτικές εκλογές. Όσοι υποψήφιοι ξέχασαν τα τοπικά προβλήματα και έκαναν σημαία του προεκλογικού τους αγώνα την αντιμνημονιακή πολιτική, έχασαν.
Και βέβαια μην ξεχνάμε, πως τα πρόσωπα παίζουν ρόλο. Και αυτοί που έχουν την συμπάθεια και την αναγνώριση των συναδέλφων ψηφίζονται, άσχετα με το ψηφοδέλτιο που κατεβαίνουν.
Να κοιτάξουμε λοιπόν να στηρίξουμε συναδέλφους με ήθος, σε όλες τις θέσεις και να αφήσουμε στην άκρη το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ. Για αυτούς θα μιλήσουμε στις βουλευτικές.

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Συνδικαλισμός και κόμματα

Με αφορμή τις εκλογές της 27ης Νοεμβρίου θα ήθελα να αναφέρω μερικούς προβληματισμούς
Από το 2004 που εργάζομαι στο ΕΚΑΒ δεν θυμάμαι εκλογική αναμέτρηση που να μην μας έχει ζητηθεί να εκλέξουμε πρωτίστως συνδικαλιστικούς – ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ συνδυασμούς και έπειτα συνδικαλιστές εκπροσώπους
Πιστεύω ότι ο κομματισμός όπου έχει εμπλακεί μέχρι σήμερα το μόνο που έχει καταφέρει είναι η νοσηρότητα μιας και συμπεριφέρεται σαν ιός μολύνοντας υγιείς δυνάμεις και θεσμούς

Πρέπει να ξεχωρίσουμε επιτέλους πως,
άλλο πράγμα είναι τα πολιτικά κόμματα
και άλλο η συνδικαλιστική εκπροσώπηση
Προκύπτει λοιπόν το εξής ερώτημα:
Τι δουλεία έχουν τα κόμματα στον συνδικαλισμό;
Διαπίστωσα με τα λίγα που καταλαβαίνω ότι τα κόμματα εν προκειμένου κρύβονται πίσω από την λέξη ιδεολογία και έτσι μπορούν να ελέγχουν το συνδικαλιστικό κίνημα, το φοιτητικό αντίστοιχα, την τοπική αυτοδιοίκηση κλπ ενώ την ίδια στιγμή μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση τα κόμματα μετρούν το καθένα ξεχωριστά και αναλυτικά τα ποσοστά τους, δηλαδή η ιερή διαδικασία των συνδικαλιστικών εκλογών αποτελεί ταυτοχρόνως δωρεάν και έγκυρο γκάλοπ εις όφελος των κομμάτων

Και αν κάποιος πει που θα το πει γιατί το έχω ακούσει ότι δηλαδή:
Οι συνδικαλιστές συνυπάρχουν δραστηριοποιούνται και συμφωνούν βοηθούμενοι από την κομματική τους ιδεολογία, τότε θα ρωτήσω:
Γιατί δεν εμπλέκουμε στον συνδικαλισμό τότε την θρησκευτική αντίληψη να έχουμε δηλαδή,
π.χ. ψηφοδέλτια θεοσεβούμενων και άθεων,
Χριστιανών ή μουσουλμάνων,
Μουτζαχεντιν ή ταλιμπαν
Ή γιατί δεν εντάσσουμε στον συνδικαλισμό την φιλοσοφική ιδεολογία δηλαδή να έχουμε
ψηφοδέλτια Στωικών ή Κυνικών ιδεολόγων;
Ή να υιοθετήσουμε στα ψηφοδέλτια την διδασκαλία ή την μαλακια και ου το καθ εξής…..
Πιστεύει άραγε κάποιος πως δεν υπάρχουν αξιόλογοι συνάδελφοι σε όλους τους πολιτικούς χώρους από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά;
Πιστεύει κανείς ότι τα αξιόλογα άτομα δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του ΕΚΑΒ
(στην δική μας περίπτωση);
Ή μήπως δεν υπάρχουν αντιστοίχως λαμογια σε όλους τους πολιτικούς χώρους τα οποία συμφωνούν σε ένα και μόνο πράγμα. Στην κουτάλα;
Τότε για ποια κομματική ιδεολογία μιλάμε στον συνδικαλισμό όταν ταυτόχρονα τα κόμματα αποτελούν μέρος της κεντρικής εξουσίας;

Δυστυχώς συνάδελφοι τα κόμματα στο συνδικαλιστικό κίνημα ένα πράγμα έχουν καταφέρει μέχρι τώρα.
Να δημιουργούν τερατογενεσεις όπως:
-Εργατοπατέρες
-Απαξίωση της ΓΣΕΕ
-Ανενεργή ΑΔΕΔΥ
-Βολεμένους εργαζόμενους
-Διχόνοια στους εργαζόμενους και όχι ενότητα
-Κομματικούς στρατούς
-Αδιαφορία των εργαζομένων προς τον συνδικαλισμό κ.α.

Ερχόμενος στα δικά μας διαπίστωσα ακόμη μια φορά ότι στις εκλογές που πέρασαν για την ανάδειξη εκπροσώπου, κληθήκαμε να ψηφίσουμε τους υποψηφίους συναδέλφους μας μέσο κομματικών ή ανεξάρτητων ψηφοδελτίων
Κατά την ταπεινή μου γνώμη επειδή το «μαγαζί» είναι σχετικά μικρό και λίγο πολύ όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, θεωρώ ότι αξιόλογα άτομα όπως η Στέλλα δεν είχαν και δεν έχουν ανάγκη από κομματικές προστασίες, άρα για ποιον λόγο εν έτη 2010 στην χρεοκοπημένη Ελλάδα να παίζουμε ακόμα τα παιχνίδια των κομμάτων και εμείς ως ΕΚΑΒ σε εκλογές εργαζομένων;

Ανοίγω μια παρένθεση για να υπενθυμίσω πως, οι εποχές αλλάζουν και δυστυχώς διαπιστώνουμε την ρευστότητα στις εργασιακές μας σχέσεις την μείωση των μισθών σύμφωνα με το μνημόνιο και την τρόικα, την μέθοδο της επαναπρόσληψης που συλλαβίζεται, όπως επίσης την απειλή των εργασιακών μας δικαιωμάτων που έρχεται
Αν κάποιοι πιστεύουν ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις ΜΟΝΙΜΩΝ δημοσίων υπαλλήλων κατά την γνώμη μου κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου η μάλλον του αδίκου, διότι πολύ απλά όταν θα συγχωνευτούν δημόσιοι οργανισμοί όπως π.χ. νοσοκομεία, θα αλλάξουν και τα οργανογράμματα δηλαδή θα «μεταβληθούν» οι οργανικές θέσεις που σημαίνει ότι κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι ίσως μείνουν ξεκρέμαστοι, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται
Όσο για τους συμβασιούχους ορισμένου και αορίστου χρόνου ούτε λόγος είναι καμένοι από χέρι και ειλικρινά εύχομαι να κάνω λάθος για όσα λέω
Άρα λοιπόν στην απρόβλεπτη εποχή που ζούμε νομίζω ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε και να συμβάλλουμε ο καθένας μας όσο και όπως μπορεί ώστε να δημιουργήσουμε ένα υγιές συνδικαλιστικό κίνημα για να μαζέψουμε κάπως το πράγμα, γιατί θεωρώ όπως έχουν τα πράγματα δεν πρόκειται να υπάρξει σοβαρή συνδικαλιστική αντίδραση μελλοντικά όπως δεν υπήρξε μέχρι τώρα, από μαριονέτες τύπου Παναγόπουλου και από προσκείμενους η καλύτερα προσκυνημένους τύπου Παπασπυρου, γιατί πολύ απλά τέτοιοι τύποι είναι πρωτίστως πουλημένοι στα κόμματα τους και όχι στην εργατική τους συνείδηση και στους εργαζόμενους που τους εκλέγουμε, κλείνω την παρένθεση

Επιστρέφοντας ξανά στα δικά μας φυσικά δεν θα προτείνω σε καμία περίπτωση να υπάρχουν στις εκλογές πολλά ή διαφορετικά ανεξάρτητα ψηφοδέλτια γιατί πάλι θα πέσουμε στην παγίδα συντήρησης των εκλογικών συνδυασμών και όχι στην ελεύθερη ανάδειξη προσωπικοτήτων.
Θα πρότεινα όμως αν συμφωνούμε να αλλάξουμε κάποια στιγμή τα καταστατικά των σωματείων ώστε οι υποψήφιοι να εκλέγονται επιτέλους από ένα μοναδικό ενιαίο και υγιές ψηφοδέλτιοΈτσι θα υπάρξει νομίζω πιο ποιοτική εκπροσώπηση συνδικαλιστών με ότι αυτό σημαίνει από εκεί και πέρα
Και νομίζω ότι αυτού του είδους η αλλαγή θα μπορούσε να γίνει μόνο με την συλλογή υπογραφών οι οποίες θα κατατεθούν σε κάθε σωματείο αντίστοιχα και όχι με την διαδικασία της γενικής συνέλευσης, όπου εσκεμμένα η μη θα εξελιχτεί ως συνήθως σε λογομαχίες απαξίωση και ακύρωση του αιτήματος
Μπορεί να ήμουν σε όσα είπα υπερβολικός αλλά αυτή είναι η άποψη μου και νομίζω ότι καλό θα ήταν να πείτε την γνώμη σας όσοι θέλετε και να τοποθετηθείτε για όλα τα παραπάνω

Κλείνοντας θα ήθελα να σε ευχαριστήσω Κυριάκο που μου έδωσες χώρο να εκφραστώ μέσα από το blog σου

Σας ευχαριστώ

Μαρκογιαννης Νίκος
Μεσολόγγι