Πριν από μερικές ημέρες τα Πληρώματα 3 ασθενοφόρων ενημερώθηκαν από την Διοίκηση, πως στα οχήματά τους τοποθετήθηκε συσκευή εκπομπής θέσης.
Αυτό θα δουλέψει δοκιμαστικά λίγες ημέρες, με σκοπό την συλλογή στοιχείων για την χρησιμότητα του προγράμματος και αν αξιολογηθεί θετικά να αγοραστεί το πρόγραμμα για όλα τα οχήματα του ΕΚΑΒ της Αθήνας.
Και παρ' ότι όλες οι προηγούμενες Διοικήσεις το είχαν ανακοινώσει και κάποια στιγμή θα γινόταν πραγματικότητα, έγινε χαμός. Γιατί οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι πρόκειται περί απειλής και ποτέ δεν θα έμπαινε σε εφαρμογή. Χωρίς όμως να φροντίσουμε με την συμπεριφορά μας να αποτρέψουμε την Διοίκηση να το εφαρμόσει. Αντίθετα φροντίσαμε να την υποχρεώσουμε να πάρει αυτό το μέτρο.
Πολλές οι φωνές λοιπόν, άλλες υπέρ και άλλες κατά του προγράμματος, με τις δεύτερες να ακούγονται δυνατότερα, όπως ήταν αναμενόμενο. Αυτό όμως δεν μας δίνει το μέτρο για το πόσοι συνάδελφοι είναι υπέρ και πόσοι κατά.
Κατ' αρχήν κατά του προγράμματος είναι αυτοί, που όλοι τους γνωρίζουν από την συμπεριφορά τους. Αυτοί που κάθονται και κοροϊδεύουν αυτούς που δουλεύουν ευσυνείδητα. Οι κοπρίτες, οι πειρατές, οι άχρηστοι και οι ιδεολόγοι του δημοσιοϋπαλληλισμού. Αν τους ρωτήσεις βέβαια τον λόγο για τον οποίο δεν δουλεύουν, έχουν πολλές δικαιολογίες. Για παράδειγμα:
Δουλεύω όσο με πληρώνουν.
Αυτή είναι μία δικαιολογία εκ του πονηρού, γιατί όλοι γνωρίζουμε πόσος είναι ο μισθός του Δημοσίου. Σ' όποιον δεν αρέσει, παραιτείται και βγαίνει στον ιδιωτικό τομέα, με τα υπέρμετρα προσόντα του να πάρει περισσότερα χρήματα.
Δεν δουλεύω, γιατί μέσα έχουν μαζευτεί μεγαλύτεροι κοπρίτες και δεν κάνουν τίποτα.
Πολύ σωστά, αλλά κι αυτή επίσης είναι μια ηλίθια δικαιολογία. Το σωστό είναι, να βγουν να δουλέψουν αυτοί που κακώς κάθονται και όχι να κάθονται και οι υπόλοιποι.
Δεν δουλεύω, γιατί τα μισά περιστατικά έπρεπε να τα κόβει το Κέντρο και όχι να τρέχω εγώ σαν τρελός όλη την βάρδια.
Ομοίως ηλίθια δικαιολογία. Άλλο η διαλογή των κλήσεων και άλλο η λούφα του εργαζόμενου. Γιατί όταν κάποιοι έξυπνοι ντύνουν την τεμπελιά με επιχειρήματα, κάποιοι άλλοι φορτώνονται όλη την δουλειά.
Η άποψη που σχημάτισα μιλώντας με συναδέλφους είναι ότι, η πλειοψηφία των Πληρωμάτων συμφωνεί με το μέτρο.
Γιατί τα μέτρα που παίρνει μία Δημόσια Υπηρεσία, πρέπει να έχουν ως στόχο το όφελος του Πολίτη και όχι το όφελος του υπαλλήλου. Και στην περίπτωση του ΕΚΑΒ δεν μιλάμε απλώς για πολίτες, αλλά για ασθενείς πολίτες.
Όσο για το κόστος του προγράμματος, πιστεύω ότι θα προκύψει και οικονομικό όφελος. Από που; Από τα καύσιμα των ασθενοφόρων, αφού θα τελειώσουν τα παράτυπα και πολλές φορές, ύποπτα πήγαινε - έλα.
Υπάρχει βέβαια και ένας κίνδυνος, ο οποίος πρέπει να απασχολήσει. Εφ' όσον θα περισσεύουν ασθενοφόρα, το Κέντρο δεν θα ασχολείται με την ακύρωση κλήσεων και αντί να μοιραστεί η δουλειά, αυτή να αυξηθεί. Μ' αυτό λοιπόν πρέπει να ασχοληθεί η Διοίκηση, αλλά και το Σωματείο. Να μπουν πρωτόκολλα στο Κέντρο και να γίνεται διαλογή, σύμφωνα με αυτά. Να κατοχυρωθούν νομοθετικά, ώστε να μην τρέχουν στα Δικαστήρια οι συνάδελφοι τηλεφωνητές, κάθε φορά που κόβουν μία κλήση. Πολλοί από τους οποίους προτιμούν να τρέχουν, παρά να εκπαιδευτούν στην χρήση πρωτοκόλλων. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
Και έτσι σιγά - σιγά, ενσωματώνοντας τεχνολογία να πάμε μπροστά. Και αν δεν μπορούμε να γίνουμε Ευρώπη, τουλάχιστον ας γίνουμε Τουρκία, η οποία ήταν 100 χρόνια πίσω και έχει περάσει πολλά χρόνια μπροστά.
Αυτό θέλει η πλειοψηφία. Και την εξέλιξη δεν μπορούν να την φρενάρουν ορισμένοι, για να κάνουν πειρατικά περιστατικά, να μεταφέρουν τα σακιά με τις ελιές από το χωράφι, το μηχανάκι τους, ή να κάνουν την μετακόμιση του νοικοκυριού τους. Ή να αποφεύγουν τα περιστατικά που βρίσκονται στο δρόμο τους και να τρέχει ο συνάδελφος με την ψυχή στο στόμα για να προλάβει. Και να χάνονται άνθρωποι περιμένοντας το ασθενοφόρο από την άλλη άκρη του Λεκανοπεδίου, ενώ κάποιο άλλο περνάει από δίπλα τους.