Θα περάσουμε καλά!

Τέλος το καλοκαίρι, αλλά αυτό δεν σημαίνει επιστροφή στην καθημερινότητα, ειδικά φέτος. Ακολουθούν εκλογές, οι οποίες θα δώσουν ενδιαφέρον στην ζωή μας, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει η προσμονή για τις γιορτές.

Φέτος έκανα διακοπές σε δύο δόσεις, λόγω υποχρεώσεων, αλλά ήμουν τυχερός επειδή ο Σεπτέμβρης κράτησε και ίσως ήταν καλύτερος από τον Ιούλιο. Στην δεύτερη απόδραση πήγα Νότια και εγκαταστάθηκα μία βδομάδα στην Κυπαρισσία. Η Ελλάδα θα ήταν η καλύτερη Χώρα, αν δεν κατοικούνταν από Έλληνες είπε ο ποιητής και αντιπροσωπευτικό δείγμα της ρήσης είναι η Κυπαρισσία. Γεμάτα τα καφενεία από αργόσχολους, οι οποίοι εντυπωσιάζουν με τις κοινωνικοοικονομικές αναλύσεις τύπου, "πως θα πάμε στην ανάπτυξη", παροτρύνοντας τους ψηφοφόρους των αντίπαλων Κομμάτων "να ψηφίσουν Λεβέντη". Τα μαγαζιά και οι ταβέρνες σε νοοτροπία αρπαχτής, αλλά με σημαντικές εξαιρέσεις οι οποίες πολλαπλασιάζονται, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα.

Σημαντικές νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες στον τομέα των παραδοσιακών προϊόντων, ήταν για μένα η μεγαλύτερη έκπληξη. Μοναδική ποιότητα και ιδιαίτερη συσκευασία, επιτρέπουν στον παραγωγό να είναι διεθνώς ανταγωνιστικός και να πουλάει στην τριπλάσια τιμή. Μπήκα σε δύο μαγαζιά και αγόρασα τσίπουρο, λικέρ και αρκετά βάζα με διάφορα προϊόντα, βλέποντας τους τουρίστες να κάνουν το ίδιο. Αν πάρει μπροστά η ιδιαίτερα συντηρητική Πελοπόννησος, τότε όλη η Ελλάδα θα βγάλει φτερά.

Η θάλασσα ήταν θολή, ίσως επειδή δεν πρόλαβε να καθαρίσει, λόγω της καθυστερημένης επισκευής του βιολογικού καθαρισμού, κάτι που με ανάγκασε να κάνω χιλιόμετρα προς νότο, αλλά ταυτόχρονα μου έδωσε την ευκαιρία να δω και άλλες παραλίες. Πέρασα βέβαια από Καλόνερο και μου δόθηκε η δυνατότητα να διαπιστώσω ότι το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ (ένα παλιό Sprinter) πράγματι "πατάει" το γκαζόν του ΚΕΠ, όπως καταγγέλλουν οι ντόπιοι κοινοτικοί άρχοντες και προτείνουν την απομάκρυνσή του. Τι να πεις, κάποιοι προτιμούν να πεθάνουν, παρά να αλλάξουν μυαλά. Συνάντησα τον Δημήτρη, έναν συνάδελφο που βγήκε πέρυσι στην σύνταξη και χάρηκα που τον είδα πολύ καλά. Δεν βρήκα τον Νίκο, επειδή βρισκόταν στην Αθήνα, για να επισκευάσει το χέρι που του μάσησε ένα χορτοκοπτικό. Περαστικά του εύχομαι και θα τον βρω όταν ξανακατέβω.

Εκλογές λοιπόν και μάλιστα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει, αλλά θέλω να δω σε τι ποσοστό θα φτάσει. Είναι μοναδικό φαινόμενο Κόμματος, το οποίο μετασχηματίστηκε πολιτικά και ιδεολογικά, ενώ είχε την εξουσία. Απαλλάχτηκε από αναρχοαυτόνομους, κουκουλοφόρους και μπαχαλάκηδες και ένα ποσοστό θα το χάσει προς τα κει. Προσωρινά έστω. Επειδή Αριστερά δεν υπάρχει. Υπάρχει Δεξιά, Κέντρο και Κομμουνισμός. Οι μονίμως διαμαρτυρόμενοι δεν έχουν Κυβερνητική πρόταση. Τέτοια έχει μόνον το ΚΚΕ, ξεκάθαρη και εφαρμόσιμη. Μόλις πάρει την εξουσία, όλα τα προβλήματα του κόσμου θα λυθούν με την μία. Εξασφαλισμένη εργασία, περίθαλψη, κατοικία, παιδεία. Απορρίπτεται όμως, επειδή ταυτόχρονα δεν θα μπορούμε να αλλάζουμε τηλεόραση κάθε χρόνο, να αγοράσουμε iphone και αν αποφασίσουμε να αποκτήσουμε αυτοκίνητο, θα κάνουμε αίτηση και θα περιμένουμε 12 χρόνια για να πάρουμε LADA.

Ένα λοιπόν είναι το Κόμμα στα αριστερά και όλα τα υπόλοιπα είναι αποχρώσεις, για όποιον θέλει να είναι φίρμα. Δύο τρόποι υπάρχουν για να είσαι δημοφιλής και να σε κυνηγούν οι γκόμενες. Ή θα είσαι δεξιός με κότερο και γνωριμίες, ή αριστερός και θα δουλεύεις το παραμύθι σε πολιτική και κουλτούρα. Αν έχεις και κιθάρα και παίζεις την "συννεφούλα", ακόμη καλύτερα. Με την "τροποποίηση" που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ προς την Σοσιαλδημοκρατία, ακόμη κι εγώ δεν έχω πρόβλημα να τον ψηφίσω.

Το ΠΑΣΟΚ παλεύει να επιβιώσει και να καταστεί κυβερνητικός εταίρος, σε περίπτωση που οι ΑΝΕΛ δεν τα καταφέρουν. Θα μπει βέβαια στην Βουλή, αλλά δεν θα πάει ψηλά, αφού ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν Βενιζέλο, Λοβέρδο, Γρηγοράκο, Καϊλή. Η ΝΔ, δεν θα πιάσει κορυφή, αν και θα μαζέψει ψήφους από πολιτικά άστεγους, οι οποίοι θεωρούν ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό Κόμμα, ιδίως μετά την κεντρώα στροφή του "αυτοφωράκια" Προέδρου της.

Τέλος πάντων, έχουμε πει ότι, αυτός που θα κάνει μεταρρυθμίσεις και θα δυσαρεστήσει τις συντεχνίες και τους φοροφυγάδες, αυτός θα βγάλει την Χώρα από την κρίση και θα κυβερνήσει για πολλά χρόνια.

Στο ΕΚΑΒ καμία εξέλιξη, εκτός από μια περίεργη αλλαξοτέτοια στην ηγεσία. Ήρθε νέος Πρόεδρος, αλλά ο παλιός δεν έφυγε, μόνο μετακόμισε στο ΕΚΕΠΥ και ως λάτρης των θεωριών συνωμοσίας το θεωρώ ιδιαίτερα ύποπτο. Για να δούμε τι θα δούμε. Ίσως αποδειχθεί ότι ο τυφλός (Υπουργός) βλέπει καλύτερα και πιο μακριά από όλους μας. Αν υποψιαστώ τι ετοιμάζει, ίσως είναι κάτι πολύ καλό για τον τομέα της προνοσοκομειακής φροντίδας και κάτι πολύ κακό για τους συνδικαλιστές, οι οποίοι θα αυτοκτονούν από την ταράτσα της ΚΥ, τραγουδώντας "στη στεριά δεν ζει το ψάρι". Όχι όλοι, αφού κάποιοι θα προτιμήσουν να πέσουν από την καγκελόπορτα της κεντρικής εισόδου και θα γίνουν ήρωες με ένα απλό διάστρεμμα.

Ο καινούργιος Πρόεδρος έχει κι αυτός μακρύ επίθετο και δεν θα μπορώ να το χρησιμοποιώ με ευχέρεια και επαναλαμβανόμενα κάθε φορά που θα τον κατακρίνω για κάτι. Όχι όμως πριν δείξει έργο και θα του πω ότι λέω πάντα και σε όλους. Το ΕΚΑΒ βρίσκεται σε κρίση και έχει ως μοναδική επιλογή, τον εκσυγχρονισμό σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Αυτό είναι μονόδρομος, αν θέλουμε περιστολή των δαπανών και βελτίωση των υπηρεσιών. Η άλλη επιλογή οδηγεί σε διαχείριση της κρίσης, ώσπου να γίνει συστατικό της. Αναγκαστικά σαν πρώτη κίνηση, δέχτηκε το Σωματείο και έγινε αποδέκτης της γνωστής λίστας των αιτημάτων της τελευταίας 30ετίας, από την οποία απουσίαζε ένα, η άδεια άσκησης επαγγέλματος, την οποία πήραμε και δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε.

Καινούρια ασθενοφόρα, προσλήψεις, να κλείσουν τα Ιδιωτικά και να συνεχίσει η απρόσκοπτη λειτουργία του ΙΕΚ, ώστε να μην σβήσει το όνειρο δεκάδων νέων της Επαρχίας, οι οποίοι ξεσπιτώνονται και σε σύντομο χρόνο δηλώνουν ότι "δεν ζούσαν πριν γνωρίσουν το ΕΚΑΒ και δεν υπάρχει ζωή μετά από αυτό". Έτσι είναι αυτά, η ζωή είναι δύσκολη εκτός Δημόσιου αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Ίσως γίνει εύκολη όταν νομιμοποιηθεί ο μπάφος, πετάξουμε από τα μπαλκόνια τις μαδημένες τριανταφυλλιές και συναντιόμαστε σ' αυτά, κρατώντας πολύχρωμα ποτιστήρια, ανακαλύπτοντας ένα εναλλακτικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Σιγά - σιγά, όλα τα αιτήματα θα ικανοποιηθούν, αλλά η δουλειά μας θα πάει από το κακό στο χειρότερο, αναγκάζοντάς μας να αποδεχτούμε την λαϊκή σοφία διερωτώμενοι "με τον ήλιο τα βγάζω, με το ήλιο τα βάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;"