Translate

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Εκσυγχρονισμός.

Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα εργοστάσιο παλαιάς τεχνολογίας. Ο ιδιοκτήτης, αποφασίζει τον εκσυγχρονισμό του, για να μπορεί να ανταπεξέρχεται στις σύγχρονες συνθήκες και στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού.
Οι εργαζόμενοι αντιδρούν.
- "Αφεντικό, αυτό δεν μπορεί να γίνει, επειδή δεν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του εργοστασίου μετά τον εκσυγχρονισμό".
- "Τι προτείνετε;"
- "Προτείνουμε να συνεχίσεις να μπαίνεις μέσα, να προσλάβεις και επιπλέον προσωπικό, να μπεις ακόμη πιο πολύ μέσα, να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο και εσύ συνέχεια να βάζεις χρήμα. Να πάρεις όσα δάνεια μπορείς και όταν δεν μπορείς, να αρχίσεις να ξεπουλάς όση περιουσία έχεις, για να συνεχίσουμε την λειτουργία του εργοστασίου".
Καμία σχέση με το ΕΚΑΒ και γενικότερα με το Δημόσιο!

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Ρύθμιση λειτουργίας Ιδιωτικών ασθενοφόρων

Παίρνω αφορμή για να σχολιάσω, από σχετικό δημοσίευμα του EKABNews:
Είναι η δεύτερη φορά που ο κος Παπαευσταθίου, Διοικητής του ΕΚΕΠΥ, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου σχετικά με το θέμα και μπράβο του. Η προηγούμενη ήταν ως Πρόεδρος του ΕΚΑΒ. Η επιστολή του περιέχει και μία παράγραφο, ή οποία αν και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, με εκπλήσσει, λόγω των προεκτάσεων που έχει και δεν νομίζω να επιζήσει των συνδικαλιστών. Ζητά να υποχρεωθούν οι ιδιώτες να στελεχώνουν τα ασθενοφόρα τους, με προσωπικό το οποίο κατέχει άδεια άσκησης επαγγέλματος. Αυτό θα ωφελήσει άμεσα τους απόφοιτους ΙΕΚ, οι οποίοι χάνουν θέσεις εργασίας από κάθε καρυδιάς καρύδι. Οδηγούς, τραυματιοφορείς, φύλακες, νοσηλευτές κλπ.
Θα περάσει πριν κάποιοι ανακαλύψουν ότι η νομοθεσία είναι κοινή για όλους; Ότι αν ισχύσει, θα ισχύσει και για το ΕΚΑΒ.
Στο δημοσίευμα, περιλαμβάνεται και άρθρο της κας Μαίρης Μπιμπή στο health.in.gr, το οποίο είναι στην αντίθετη κατεύθυνση. Κατ' αρχήν να κάνω μία διόρθωση. Τα εξιτήρια δεν είναι δευτερογενείς διακομιδές, αλλά τεταρτογενείς. Ζητάει στο άρθρο της να στελεχωθούν τα ασθενοφόρα με τραυματιοφορείς και οδηγούς των Κ.Υ. 
Σύγχυση λοιπόν προκαλεί το δημοσίευμα του συναδέλφου στο EKABNews. Θα έπρεπε ίσως να ακολουθείται από σχολιασμό, ή παράθεση περισσότερων στοιχείων, ώστε να οδηγείται ο αναγνώστης σε προβληματισμό προς την σωστή κατεύθυνση.
Προκειμένου να λυθεί οριστικά το πρόβλημα των ιδιωτικών, πρέπει να επανέλθει η Διοίκηση με συγκεκριμένες προτάσεις.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να κατανοήσουμε τις αιτίες του προβλήματος και αυτές να θεραπεύσουμε.
Επίσης να αποδεχτούμε ότι:
Δεν είναι τόσο θέμα ελλιπούς στελέχωσης του ΕΚΑΒ, όσο θέμα Οργάνωσης και Κόστους. Με τον σημερινό τρόπο λειτουργίας όσους διασώστες, οδηγούς, τραυματιοφορείς, δικαιούχους ΟΑΕΔ, και μουσουλμάνους να προσλάβεις, πάλι θα υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα στα επείγοντα, πόσο μάλλον στις διακομιδές. Πολύ σωστά γράφει η δημοσιογράφος ότι, τα ιδιωτικά κάνουν και επείγοντα.
Το κόστος είναι σημαντική παράμετρος. Ένα εξιτήριο στοιχίζει στο ΕΚΑΒ 200 ευρώ (και βάλε) και στον ιδιώτη το 1/4. Μπορούμε να λειτουργήσουμε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και να συμπιέσουμε το κόστος, ή μοιραία θα υποχρεωθούμε να εγκαταλείψουμε αυτήν την δραστηριότητα; Μπορούμε να τροποποιήσουμε τον Οργανισμό και να διαχωρίσουμε τις δραστηριότητες, ή θα συνεχίσει η μία, να λειτουργεί σε βάρος της άλλης, ώσπου να καταρρεύσουν όλες;
Για να γίνουν τα παραπάνω, πρέπει να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να εγκαταλείψουμε ιδεοληψίες και συνθήματα των περασμένων δεκαετιών.
Να σταματήσουμε να κρυβόμαστε και στο θέμα του κομίστρου. Παρ' όλη την ξεκάθαρη νομοθεσία, όλα τα μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια, έχουν επίσημους τιμοκαταλόγους και κόβουν επίσημα παραστατικά, με το κόμιστρο των ασθενοφόρων. Θα πάει ποτέ κανείς να τους ελέγξει; Όχι είναι η απάντηση. Η εφαρμογή του νόμου θα γίνεται a la carte λοιπόν;
Αυτά και άλλα πολλά, για τα οποία έχω αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις. Θα προτείνω, για άλλη μία φορά έναν ειλικρινή διάλογο και για αυτό το ζήτημα, αν είμαστε σε θέση να κάνουμε τέτοιον. Θα προτείνω επίσης, εισαγωγή τεχνογνωσίας και λύσεων, από Χώρες που "ανακάλυψαν την Αμερική" το 1970. Από Χώρες που δεν κατέρρευσαν οικονομικά, λόγω της λειτουργίας του Δημόσιου Τομέα.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Και μη χειρότερα.

Μαθαίνω ότι δόθηκε εντολή από την Διοίκηση να κλείσουν όσα οχήματα του ΕΚΑΒ δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ. Μεγάλη επιτυχία. Αυτοί που άφησαν τον Οργανισμό χωρίς σύμβαση ΚΤΕΟ, βγαίνουν κι από πάνω ότι δήθεν νοιάζονται για την ασφάλεια.
Και αντί να φροντίσουν να τα περάσουν ΚΤΕΟ, τα κλείνουν. Λες και μας περισσεύουν ασθενοφόρα και μοτοσυκλέτες. Άξιος ο μισθός όλων των αρμοδίων προϊσταμένων, διευθυντών, μελών ΔΣ κλπ, κλπ.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Οι εκλογές για το ΔΣ του ΕΚΑΒ.

Ψηφίζουμε αύριο για ανάδειξη εκπρόσωπου εργαζόμενων στο ΔΣ του ΕΚΑΒ. Όπως λέω πάντα, είναι πολύ σημαντικό να πάμε να ψηφίσουμε, για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Το ερώτημα είναι τι να ψηφίσουμε.
Κατ' αρχήν να ξεκαθαρίζουμε μέσα μας ότι, δεν ψηφίζουμε Κόμμα. Αυτό το κάναμε πριν λίγες μέρες, στις βουλευτικές εκλογές. Κακώς βέβαια υπάρχουν κομματικά ψηφοδέλτια, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε μ' αυτό.
Έτσι κι αλλιώς, αυτός που θα εκλεγεί, δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει και να αντιπροσωπεύσει τις απόψεις της παράταξης που τον ανέδειξε. Όλοι οι εκπρόσωποι των τελευταίων 30 χρόνων, μετέφεραν και στήριξαν στο ΔΣ του ΕΚΑΒ, αποκλειστικά και μόνο τις προσωπικές τους απόψεις, ακόμη και αν αυτές ήταν αντίθετες με την γραμμή της Παράταξης. Σε ένα σωρό ζητήματα, όπως η άδεια άσκησης επαγγέλματος, ο Οργανισμός, ο εσωτερικός κανονισμός, αλλά και διάφορα ζητήματα λειτουργίας του ΕΚΑΒ. Το ότι δεκάδες ζητήματα δεν προχώρησαν ποτέ και μείναμε 100 χρόνια πίσω, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην στάση του Εκπρόσωπου Εργαζομένων (και των συνδικαλιστών γενικότερα).
Ακόμη και όταν ψηφίζουμε κομματικά, πρέπει να ξέρουμε σε ποιον βάζουμε σταυρό. Πρέπει να γνωρίζουμε τις προσωπικές του απόψεις, για όλα τα ζητήματα που μας αφορούν.
Και επιπλέον. Να έχει εμπειρία συνδικαλιστική. Οι νέοι δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.
Να μην κατέχει ήδη θέση σε άλλο Όργανο. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν συνδικαλιστές, εκλεγμένοι στο Σωματείο, το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, το ταμείο αλληλοβοήθειας, τον σύλλογο αιμοδοτών, την επιτροπή υγιεινής και δεν συμμαζεύεται. Μπορεί οι ίδιοι να μην έχουν το ήθος να το καταλάβουν, αλλά το αποτέλεσμα εξαρτάται και από την συμπεριφορά των ψηφοφόρων.

Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Αχρείαστοι....

Όταν κάποιος δικός μου πρέπει να πάει Νοσοκομείο και με παίρνει τηλέφωνο, του το κόβω με τη μία: Ταξί, λεωφορείο, ή ΙΧ. Τα ασθενοφόρα είναι για άλλη δουλειά! Κάποιες φορές όμως τα πράγματα είναι σοβαρά. Δύο φορές λοιπόν το χρειάστηκα.
Η πρώτη ήταν πριν 6 χρόνια σε τροχαίο που είχαν οι δικοί μου στο 90 της Εθνικής προς Λαμία και η δεύτερη προχτές, σε σοβαρό καρδιολογικό δικού μου ανθρώπου στο Βόλο.
Και τις δύο φορές οι συνάδελφοι με συγκίνησαν. Την πρώτη φορά, το πλήρωμα του ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ Θήβας φρόντισε την οικογένειά μου σαν να ήμουν εγώ εκεί και μέχρι να φτάσω. Την δεύτερη φορά προχτές, όταν ο ασυρματιστής και το πλήρωμα του ασθενοφόρου στο Βόλο, μου αφαίρεσαν κάθε αγωνία για τα 330 χιλιόμετρα που με χώριζαν από τον δικό μου άνθρωπο που κινδύνευε.
Με τόση κακομοιριά, γκρίνια και φαγωμάρα μεταξύ μας, αυτές ήταν στιγμές που αισθάνθηκα το ΕΚΑΒ σαν οικογένεια και τον εαυτό μου μέλος της.
Ξέρω ότι αυτοί οι συνάδελφοι είναι ήδη περήφανοι για την δουλειά τους και τίποτα δεν θα προσθέσουν στην αξία τους τα δικά μου δημόσια συγχαρητήρια. Γι' αυτό και δεν θα το κάνω πουθενά, παρά μόνο εδώ μέσα, σαν είδος μονόλογου.
Συγχαρητήρια λοιπόν στους συναδέλφους μου, όχι τόσο για την φροντίδα των δικών μου ανθρώπων (σίγουρα το κάνουν με όλους τους ασθενείς), αλλά για τα συναισθήματα που με γέμισαν, όπως τα περιέγραψα πιο πάνω. Τους εύχομαι πάντα με υγεία. Μπορεί να παραμείνουν σε όλη τους την θητεία ανώνυμοι, αλλά κάποιοι τους οφείλουν πολλά. Μερικοί από αυτούς, την ίδια τους την ζωή!