Translate

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Η προκήρυξη και η κατανομή θέσεων

Είναι η δεύτερη σε σειρά προκήρυξη της σημερινής Διοίκησης και αντί για χαρά και ικανοποίηση, έδωσε το έναυσμα για νέο κύκλο γκρίνιας και αλληλοκατηγοριών. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από την κατανομή των θέσεων και όλοι άρχισαν τις δηλώσεις: "Γιατί δεν έδωσε θέσεις εκεί, ώστε να εξυπηρετηθούν οι μεταθέσεις;", "Γιατί έδωσε σε εκείνο το Παράρτημα και όχι στο δικό μας;", "Γιατί στο ένα έχει εντοπιότητα και όχι στο άλλο;" και πάει λέγοντας.
Κάποιοι προχώρησαν σε συμπεράσματα. Ότι κάποιες θέσεις δόθηκαν για να προσληφθούν "δικά μας παιδιά" από το παράθυρο, ή ότι κάποιες είναι αποτέλεσμα παρεμβάσεων Βουλευτών και κυβερνητικών παραγόντων. Κάποιος βόρειος συνδικαλιστής, κατηγόρησε έμμεσα τους Αθηναίους, ότι παρεμβαίνουν στην κατανομή για να ελέγχουν τα ρουσφέτια των μεταθέσεων για κομματικούς λόγους. Διάβασα μάλιστα δηλώσεις, όπου συνάδελφοι από κάποιο Παράρτημα, κατηγορούν τοπικούς Βουλευτές ότι, δεν έπαιξαν μπάλα δυνατά και τους έφαγαν οι γείτονες. Ωραία νοοτροπία. Να ζητάμε από τους άλλους αξιοκρατία, αλλά εμείς να δουλεύουμε  ρουσφετολογικά και ψηφοθηρικά για να κάνουμε την δουλειά μας. Αυτός είναι ο ρόλος των τοπικών Σωματείων.
Όλο το φταίξιμο βέβαια γι' αυτόν τον χαμό, όπως και για τον άλλον των μεταθέσεων, βαρύνει την Διοίκηση, για δύο λόγους: Δεν έκανε καμία αλλαγή στους κανονισμούς, ώστε να δοθεί οριστική λύση στο σάπιο καθεστώς των προσλήψεων και των μεταθέσεων. Και αν η λέξη "σάπιο" θεωρηθεί βαριά, την παίρνω πίσω και να το δούμε αλλιώς. Το ΕΚΑΒ ως Πανελλαδικός Οργανισμός έχει ιδιαιτερότητες που τις βλέπουν και οι τυφλοί και δεν μπορεί να λειτουργεί βάσει κανόνων οι οποίοι ισχύουν για όλον τον Δημόσιο Τομέα. Εκτός αν μας βολεύει, επειδή όντως θέλουμε τα ρουσφέτια. [Να αναφέρω εδώ εκτός θέματος, πως ούτε η μισθοδοσία των Διασωστών έπρεπε να είναι όμοια με των άλλων Πολιτικών Υπαλλήλων].
Το άλλο λάθος της Διοίκησης, όπως και στην περίπτωση των μεταθέσεων είναι ότι, δεν βγαίνει επίσημα (και όχι με ανακοινώσεις συνδικαλιστικού φορέα που την στηρίζει) να εξηγήσει το πως και το γιατί. Δίνει έτσι το δικαίωμα στον όποιο καλοπροαίρετο, ή κακοπροαίρετο να ερμηνεύει τις ενέργειές της όπως θέλει. 
Και μια και αναφέρθηκα σε οριστικές λύσεις, θα ήθελα να πω ότι, τίποτα δεν αλλάζει κρατώντας ισορροπίες. Χρειάζονται ριζικές αλλαγές, οι οποίες θα τελειώσουν το ρουσφέτι, ή την υποψία ρουσφετιού στις προσλήψεις και στις μεταθέσεις (επειδή αυτά τα δύο πάνε πακέτο). Και αν μία Διοίκηση θεωρεί τον εαυτό της τίμιο και κάνει σωστή χρήση του Νόμου, θα πρέπει να τον αλλάξει ώστε να θωρακίσει τον Οργανισμό στην περίπτωση που την διαδεχθεί μία σκάρτη ρουσφετολογική.
Το πρόβλημα θα τελειώσει μια για πάντα, με την πλήρη και ανεξαρτήτως αιτιολογίας κατάργηση των μεταθέσεων - μετατάξεων - απόσπασης σε αλλότρια καθήκοντα, αλλαγής ειδικότητας κλπ στο ΕΚΑΒ.
Επιπλέον, ανεξάρτητες προκηρύξεις για κάθε Παράρτημα και εντοπιότητα παντού, ειδικά στην Αττική.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Αναγνώριση ειδικότητας. Πόσοι την θέλουν πραγματικά;

Πολλή συζήτηση γίνεται, όλα τα χρόνια, η οποία το τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί σημαντικά. Την ξεκίνησαν άτομα με πραγματικό ενδιαφέρον για την ειδικότητα, αλλά δεν υπήρξε διέξοδος, επειδή κανείς (Διοίκηση, συνδικαλιστές, Κυβέρνηση) δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα, για λόγους ρουσφετολογικούς. Ξαφνικά ήρθε η Κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ)  και από το πουθενά, καθιέρωσε την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Έγραψα τότε ότι, είναι κίνηση χωρίς σημασία, αν δεν νομοθετηθεί η πρόσληψη Διασωστών στον Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα με άδεια άσκησης επαγγέλματος. Ελάχιστοι έδωσαν σημασία και η Διοίκηση καμία κίνηση δεν έκανε προς αυτή την κατεύθυνση.
Πριν λίγο καιρό, η συζήτηση ξαναπυροδοτήθηκε, για λόγους αντιπολιτευτικούς προς την Διοίκηση, η οποία καθιέρωσε την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Μπήκε στην ίδια ατζέντα με τα παλιά ασθενοφόρα, τους ακάλυπτους τομείς, τις ελλείψεις υλικών κλπ. Τις τελευταίες μέρες απέκτησε ιδιαίτερη ένταση, λόγω μιας προκήρυξης για την πρόσληψη συμβασιούχων. Παρακολουθώ την συζήτηση και τις αναρτήσεις στο facebook και αντί επιχειρημάτων και αντιπαραθέσεων, βλέπω μόνο κραυγές για πουλημένη Διοίκηση και ρουφιάνους συναδέλφους. Το σημαντικότερο που παρατηρώ όμως είναι, ότι δεν υπάρχει σχετικό ενδιαφέρον από εργαζόμενους του ΕΚΑΒ.Μόνο από απόφοιτους ΙΕΚ και κάποιους σκόρπιους αντιπολιτευόμενους. Δηλαδή αν έρθει στην Κυβέρνηση άλλο Κόμμα, θα φύγουν από την συζήτηση οι σημερινοί συμμετέχοντες και θα τους αντικαταστήσουν ΣΥΡΙΖέοι. Σταθεροί θα μείνουν οι απόφοιτοι ΙΕΚ και κάποιοι γραφικοί.
Υπάρχει και άλλη μια επαγγελματική κατηγορία, η οποία αγωνίζεται για αναγνώριση ειδικότητας, πολύ περισσότερα χρόνια από μας. Μια κατηγορία, όχι απλά εργαζόμενων Δ.Υ., αλλά επιστημόνων. Οι γιατροί που παλεύουν από τα μέσα της δεκαετίας του 90, για την καθιέρωση της επειγοντολογίας. 
Είναι πολύ ισχυρότερη ομάδα από μας, έχοντας στην πρωτοπορία του αγώνα τους καθηγητές της Ιατρικής. Τρώνε την μία πόρτα πίσω από την άλλη, έχοντας να αντιπαλέψουν, όχι Κυβερνήσεις και Διοικήσεις, αλλά τεράστια συμφέροντα μέσα στον χώρο τους. Χωρίς κραυγές και αφορισμούς, περί ρουφιάνων, γλυφτών και πουλημένων, εργάζονται αργά και αθόρυβα για τον σκοπό τους, άσχετα με το Κόμμα που κυβερνάει. Ξέρουν πόσοι είναι, ποιοι είναι και τι θέλουν. Έχουν σκοπό και επιστημονικά επιχειρήματα. Είμαι σίγουρος ότι σύντομα θα το καταφέρουν. Μόλις το πετύχουν, να πάμε να μας πουν τον τρόπο, για να το κάνουμε κι εμείς.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Για την συνεχιζόμενη εκπαίδευση.

Απ' ότι μαθαίνουμε, αυτές ακυρώνονται η μία μετά την άλλη, κυρίως λόγω μειωμένης προσέλευσης συναδέλφων. Παρακολουθώ τον Παντελή, έναν από τους εκπαιδευτές, να διαμαρτύρεται και να ζητάει από τους συναδέλφους υποστήριξη του θεσμού. Έχει δίκιο ότι πρέπει να στηριχθεί η συνεχιζόμενη, έχει δίκιο να νιώθει και πικρία, επειδή έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σ' αυτήν, για πολλά χρόνια στην θητεία του.
Από την άλλη, ο Σταύρος, αναφέρεται στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι και δικαιολογεί μ' αυτόν τον τρόπο, το μειωμένο ενδιαφέρον. Συζήτηση για καθιερωμένη, περιοδική εκπαίδευση σε χρόνο υπηρεσίας, δεν γίνεται από το ΕΚΑΒ, επειδή είναι μειωμένη η δύναμη, για διάφορους λόγους. Δεν μας εξηγούν όμως, πως γίνεται και παίρνονται αποφάσεις για μείωση της δύναμης για οποιονδήποτε άλλον λόγο, ενώ η εκπαίδευση είναι πάντα τελευταία στις προτεραιότητες. Η απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι μία. Αν μείνουν ακάλυπτα τα νησιά και τα στρατόπεδα των λαθρομεταναστών, θα βουίξει ο τόπος, ενώ για την εκπαίδευση του προσωπικού κανένα κανάλι δεν θα νοιαστεί.
Τι γίνεται σ' αυτόν τον τομέα, σε κάποιες Χώρες του ακραίου Καπιταλισμού; Εκεί η συνεχιζόμενη, είναι υποχρέωση του υπάλληλου. Κάθεται μία βδομάδα στο θρανίο, δίνει εξετάσεις, παίρνει βεβαίωση, πηγαίνει στην Νομαρχία την καταθέτει και του ανανεώνουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος για τρία χρόνια. Πριν λήξει, πάλι το ίδιο. Αν λήξει, δεν δουλεύεις. Εκεί η ανάλγητη εργοδοσία, θέλει να έχεις εντάξει τα χαρτιά σου και τον τρόπο, να κόψεις τον λαιμό σου να τον βρεις.
Εδώ όμως έχουμε Σοσιαλισμό και επιπλέον δεν έχουμε ούτε τις αμοιβές, ούτε τις συνθήκες εργασίας των Αμερικανών. Σκοπός όμως του ΕΚΑΒ, δεν είναι να παρουσιάζει στον Υπουργό εύρυθμη(ντεμέκ)  λειτουργία, ούτε να χαϊδεύει τους υπαλλήλους. Σκοπός είναι η ποιοτική παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες. Και τέτοια, χωρίς εκπαίδευση δεν μπορεί να υπάρξει. Καλύτερα λιγότερα ασθενοφόρα, με εκπαιδευμένο προσωπικό, παρά περισσότερα που παριστάνουν ότι σώζουν ζωές. Δεν μπορεί λοιπόν να υπάρξει άλλη λύση, από την καθιέρωση υποχρεωτικής, περιοδικής εκπαίδευσης. Με πέντε ημέρες διάρκεια, ώστε να είναι αποτελεσματική. Και εξετάσεις στο τέλος και βεβαίωση επιτυχίας.
Επιπλέον αξίζει να δούμε και μία άλλη παράμετρο. Η εκπαίδευση δίνει μία ευκαιρία στους συναδέλφους να βγουν από την ρουτίνα, που τους τρώει ψυχικά και σωματικά, αργά αλλά σταθερά. Όσο και να λουφάρει κάποιος, δεν μπορεί να αποφύγει την εμπλοκή του με το επείγον. Και αυτά μαζεύονται, χρόνο με τον χρόνο. Είναι αλήθεια, ότι παίρνουμε πολλές ημέρες άδεια και ρεπό και ασθένειες και γονικές και αιμοδοτικές. Είναι επίσης αλήθεια όμως, ότι όσες και να 'ναι, πάλι δεν φτάνουν. Και αυτό δεν είναι μικρής σημασίας ζήτημα, για μια Υπηρεσία που φροντίζει το προσωπικό της.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

Οι συμβασιούχοι Διασώστες του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Αυτοί είναι συνάδελφοί μας, που προσλήφθηκαν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (8 μήνες), για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες, στα νησιά που λειτουργούν Κέντρα υποδοχής λαθρομεταναστών. Η πρόσληψη 50 συνολικά υπαλλήλων, έγινε μέσω του ΚΕΕΛΠΝΟ, για λόγους ευελιξίας και ταχύτητας, αφού δεν απαιτείται μεσολάβηση του ΑΣΕΠ. Με την λήξη της σύμβασής τους και αφού αυτή είχε παραταθεί για 2 επιπλέον μήνες, δημιουργήθηκαν προβλήματα. Στην λειτουργία των τοπικών παραρτημάτων του ΕΚΑΒ, αλλά και σε πολλούς άλλους φορείς, χωρίς όμως ιδιαίτερη σημασία, αφού μέσα στο Χειμώνα δεν περνάνε και μεγάλα ζόρια.
Ιδιαίτερα χάρηκαν με την εξέλιξη, ορισμένοι συνδικαλιστές, οι οποίοι περίμεναν την ευκαιρία να αντιπολιτευτούν την Κυβέρνηση και να χτυπήσουν τον Υπουργό.
Ο κάθε φορέας εξετάζει το πρόβλημα από την δική του πλευρά και κοιτάει να κάνει την δουλειά του. Οι Δήμαρχοι, οι Περιφερειάρχες, οι συνδικαλιστές και οι ταλιμπάν, θα την βρούνε την άκρη, αλλά πραγματικό πρόβλημα έχουν μόνο οι συνάδελφοί μας που έληξε η σύμβασή τους. Όχι ότι είχαν κερδίσει και το λαχείο, αλλά γι' αυτούς ήταν σημαντικό. Πέρα από το μεροκάματο, που όλοι το έχουμε ανάγκη, ήταν εργασία στο αντικείμενό τους και το σπουδαιότερο, μάζευαν μόρια. Όπως και να το κάνουμε, στόχος όλων είναι μια μέρα να έρθουν στο ΕΚΑΒ. Και το Κράτος - απατεώνας, από την μια κυνηγάει τα ιδιωτικά ασθενοφόρα, αλλά από την άλλη μοριοδοτεί την εργασία σε αυτά, χωρίς να προσφέρει εναλλακτικές λύσεις. Ειδικά οι γυναίκες συνάδελφοι, δεν έχουν πιθανότητες να βρουν δουλειά σε ιδιωτικά, αφού λόγω σωματικών προσόντων, δεν είναι ιδανικοί κωπηλάτες για την γαλέρα. Οι συμβάσεις αυτές λοιπόν, είναι μονόδρομος.
Καλές, αλλά λίγες και πρέπει να αναλογιστούμε τι γίνεται στο εξής. Γιατί σήμερα, έχει λίγους λαθρομετανάστες, αύριο μπορεί να έχει περισσότερους, αλλά και καθόλου. Τουρίστες όμως θα έχει πάντα. Από τους οποίους, όπως έχω γράψει δεκάδες φορές, κάποιοι βγάζουν τρελό χρήμα. Αυτούς να φορολογήσουν οι τοπικοί άρχοντες (άλλα λαμόγια αυτοί), να αγοράσουν ασθενοφόρα και να προσλαμβάνουν Διασώστες, για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Άσχετα με αυτό που θα κάνει το Υπουργείο για μόνιμο προσωπικό.
Αυτός πρέπει να είναι και ο δικός μας στόχος. Να πιέσουμε για παρόμοιες εφικτές λύσεις και όχι να χοροπηδάμε σαν τις μαϊμούδες στην Αριστοτέλους, ζητώντας χιλιάδες προσλήψεις, γνωρίζοντας από πριν ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Γιατί όσο εμείς κάνουμε συνδικαλισμό εκ του ασφαλούς, κάποιοι συνάδελφοί μας περιμένουν χρόνια για ένα μεροκάματο.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Εκλογές εκπρόσωπου στο Υ.Σ.

Γι' αυτές του Σαββάτου θα γράψω, επειδή έχουν την σημασία τους και θα πούμε τους λόγους παρακάτω.
Ο προεκλογικός αγώνας είναι έντονος και διεξάγεται σε δύο (κατάπτυστα) επίπεδα. Το πρώτο είναι πολιτικό, εναντίον ή υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και το δεύτερο προσωπικό, αν οι προηγούμενοι εκπρόσωποι έκαναν καλά την δουλειά τους. Κάποιοι τους κατηγορούν για σκοπιμότητα, αυτοί απαντούν ότι είναι σωστοί, ένας μάλιστα έβγαλε και ανακοίνωση ότι, δεν κατανοούμε τους λόγους των ενεργειών του, οι οποίοι είναι βαθύτεροι από αυτό που φαίνεται.
Και βέβαια δεν έχουμε άποψη, ή έχουμε λάθος άποψη, επειδή έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για τα τεκταινόμενα, αφού κανείς δεν μας ενημέρωσε, αλλά έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση προεκλογικά και να ξαναζητήσει την ψήφο μας. Είναι αλήθεια ότι, οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων είναι μειοψηφία στο Υπηρεσιακό, απέναντι στους Διευθυντές, οι οποίοι γενικά διαφωνούν μεταξύ τους, αλλά όλως περιέργως, στα θέματα που αφορούν υπαλλήλους πάντα ομοφωνούν και πάντα στο πως θα μείνουν τα πράγματα όπως είναι και να μην υπάρχει καμία εξέλιξη. Για να μην έχουν καμία ευθύνη οι ίδιοι, απλώς να περνάει ο καιρός και να εισπράττουν τους μισθούς και τα επιδόματα. Τότε ο εκπρόσωπος πρέπει να βγάλει ανακοίνωση και να ενημερώνει τους συναδέλφους του, για την εξέλιξη του ζητήματος και για την στάση που κράτησε ο ίδιος. Όχι εκ των υστέρων, όταν θα κατηγορηθεί για αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες.
Εκτός από τα δύο επίπεδα αντιπαράθεσης, διαβάζω και σκόρπιες προσωπικές ανακοινώσεις, του τύπου "ψήφισε εμένα και τον φίλο μου και ότι θέλεις ...σε μας", ή του τύπου "είμαι σ' αυτό το ψηφοδέλτιο, αλλά είμαι διαφορετικής ιδεολογίας από αυτό που εκπροσωπεί". Τα διαβάζουν αυτά οι συνάδελφοι και αναρωτιούνται αν οι υποψήφιοι καπνίζουν τίποτα μπάφους.
Και μια και ανέφερα τα ψηφοδέλτια, ας πω την γνώμη μου και γι' αυτά. Γι' αυτό που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρθηκα σε προηγούμενη ανάρτηση και κατέθεσα τις ενστάσεις μου. Συμμετέχουν ορισμένοι καλοί συνάδελφοι, οι οποίοι θα φέρουν ψήφους, αλλά και άλλοι οι οποίοι θα διώξουν. Είπαμε, όταν έχεις λίγους καλούς, πας με τους λίγους, δεν βάζεις όποιον να ναι, έτσι για το μπούγιο.
Έχω ξαναπεί, ότι δεν μου αρέσει να κρίνω και κατακρίνω από τις σκιές, αλλά να δηλώνω και την δική μου θέση, για να δεχτώ και ο ίδιος κριτική, αν μου αναλογεί.
Εγώ λοιπόν, θα στηρίξω το ψηφοδέλτιο της Ενιαίας Συνδικαλιστικής Κίνησης, γιατί μου άρεσε η πολυσυλλεκτικότητα και τα άτομα που συμμετέχουν, προερχόμενα από διάφορους χώρους. Θεωρώ ότι μία έδρα δικαιούται να κερδίσει ο Αλέξης Κιτσόπουλος, λόγω της επιτυχημένης θητείας του ως Γραμματέας του Συλλόγου μας και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που έδειξε, με κύριο αυτό της συνεργασίας, με άτομα άλλης ιδεολογικής προέλευσης. Και όλα αυτά με σκοπό να ωφεληθεί ο εργαζόμενος, χωρίς ο ίδιος να αποκομίσει κάτι. Διαφωνούμε σε πολλά ζητήματα, αλλά έχει αποδείξει ότι είναι άνθρωπος που ακούει. Μακάρι να μπορούσα να βάλω πολλούς σταυρούς, για να ψηφίσω και άλλους άξιους συναδέλφους, ιδιαίτερα στην επαρχία, τον Υφαντίδη στη Βέροια, τον Κορώνη στην Ζάκυνθο, τον Κωστάντη στην Πάτρα και άλλους στην Τρίπολη, το Αγρίνιο και αλλού.
Αντίστοιχη καλή επιλογή για το αντίπαλο ψηφοδέλτιο της δεξιάς παράταξης, θεωρούσα τον Γιάννη Χούσο, ο οποίος έδειξε στην θητεία του, αντίστοιχα χαρακτηριστικά με αυτά που ανέφερα για τον Αλέξη. Είναι έκπληξη η απουσία του, αλλά δικαιολογείται αφού ο χώρος του, παρουσιάζει χρόνια νοσήματα. Το πρώτο είναι ότι τρώει τα παιδιά του και το δεύτερο ότι θεωρεί την άκρα δεξιά, κομμάτι της δεξιάς, γι' αυτό και σε κάθε ψηφοδέλτιό της, είναι εμφανής η παρουσία "σταγονιδίων", ευτυχώς περιορισμένων αυτή την φορά.
Η πρώτη κατάκτησή μας ως εργαζόμενοι, θα είναι να πάμε να ψηφίσουμε. Η αμέσως επόμενη, να αναλάβουμε την ευθύνη της ψήφου μας. Να κατανοήσουμε ότι, το προσωπικό μας συμφέρον περνάει μέσα από το καλό του Χώρου μας και το γενικότερο καλό. Άλλαξαν οι εποχές πλέον και δεν μπορούμε να λέμε, "εγώ να βολευτώ και από κει πάνε οι άλλοι". Όπως βλέπουμε, είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να μας σώσουν και να αγωνιστούν για τα συμφέροντά μας. Πρέπει να είμαστε σε θέση να διακρίνουμε, ποιοι από αυτούς έχουν ειλικρινείς προθέσεις και ποιοι, το μόνο που θέλουν είναι να σώσουν τον εαυτό τους!

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Παραμύθι κινητοποίηση.

Έντεκα και δέκα την νύχτα μου ήρθε το μήνυμα από το Σωματείο, για έκτακτη συνέλευση, λόγω τροπολογίας που κατατέθηκε και ανοίγει τον δρόμο για ιδιωτικοποίηση των αεροδιακομιδών. Επειδή για τους συνδικαλιστές, ο μπαμπούλας της ιδιωτικοποίησης, είναι κάτι σαν το Χάλογουιν για τους Αμερικάνους, δεν έδωσα σημασία. Σιγά μην πάω. Καλύτερα να πάω να συμπαρασταθώ στον παντρεμένο Σύμβουλο Επικρατείας, που πηδούσε παντρεμένη συνάδελφό του και της έδωσε και τα θέματα των εξετάσεων, ενώ οι άλλες οι χαζές νόμιζαν ότι, Δικαστής γίνεσαι με το διάβασμα!
Το πρωί, καφεδάκι χαλαρά λόγω ρεπό και προσπαθώ να διαβάσω για την "αμαρτωλή" τροπολογία. Θα επιτρέπεται λέει στο ΕΚΑΒ, να κάνει συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες, όταν δεν επαρκούν τα δικά του μέσα. Και γι' αυτό ξεσηκώθηκαν τα Σωματεία. Κουνάω με δύναμη το κεφάλι μου και πίνω κι άλλον καφέ να ξυπνήσω καλύτερα, γιατί ως πρώην ιπτάμενος, ξέρω πολύ καλά ότι αυτός είναι νόμος που ισχύει από το 1999!
Βάσει αυτού υπογράφηκε η σύμβαση με την Helitalia και η σύμβαση για χρήση ιδιωτικών αεροπλάνων πριν την παραχώρηση του έργου στην Π.Α. Βάσει αυτού το ΕΚΑΒ, μισθώνει ιδιωτικά αεροπλάνα, για μεταφορά ασθενών στο εξωτερικό. Μισθώνει ασθενοφόρα στο εξωτερικό για μεταφορά του ασθενούς, από και προς το αεροδρόμιο. Μισθώνει πλωτά στα νησιά, χρόνια τώρα.
Ξανακοιτάω την τροπολογία και υποθέτω ότι τροποποιεί απλώς τον νόμο, για να δώσει την δυνατότητα στο ΕΚΑΒ, να αποζημιώνεται από τα ταμεία και τις ιδιωτικές ασφαλιστικές. Τα εξήγησαν αυτά οι συνδικαλιστές πριν καλέσουν σε κινητοποίηση; Δεν νομίζω, αυτοί τραγουδάνε αλλού. Ιδιωτικοποίηση, υποβάθμιση, απαξίωση και πάει λέγοντας. Με τέτοιους συνδικαλιστές, υποβαθμίζουμε και απαξιώνουμε τους εαυτούς μας ως επαγγελματίες.

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Παραμύθι Ομοσπονδία.

Για την ΠΟΕΔΗΝ θα γράψω, η οποία έχει ως κεντρικό θέμα τα χάλια του ΕΚΑΒ, σε όλες τις ανακοινώσεις και κινητοποιήσεις της, με αγροτικά, μπουλντόζες και μουλάρια να μεταφέρουν ασθενείς. Τον λόγο θα τον δούμε παρακάτω, τώρα ας δούμε το ΕΚΑΒ, το οποίο ανέκαθεν είχε χάλια και σήμερα εξακολουθεί να έχει.
Είναι ολοφάνερο ότι και ο Υπουργός και η Διοίκηση του ΕΚΑΒ, απέτυχαν και θα συνεχίσουν να αποτυγχάνουν, μέχρι την λήξη της θητείας τους. Αυτό συμβαίνει, επειδή έχουν περιοριστεί αυστηρά στην διαχείριση της κρίσης (του χώρου, δεν έχει σχέση η οικονομική), όπως και όλες οι προηγούμενες Διοικήσεις και Υπουργοί. Προσωπικά απορώ, για ποιο λόγο πιστεύουν, ότι εφαρμόζοντας την ίδια συνταγή θα έχουν διαφορετικά αποτελέσματα.
Είναι προφανές ότι αγνοούν, ή αρνούνται (για δικούς τους λόγους) να αποδεχθούν, δύο πράγματα. Ότι ο Οργανισμός του ΕΚΑΒ, είναι γενεσιουργός αιτία της κρίσης και ο σχεδιασμός της δράσης του και η νοοτροπία του προσωπικού, βασικά συστατικά της. Παλεύεις μήνες να βουλώσεις μια τρύπα και ανοίγουν δύο. Παλεύεις να κλείσεις ένα ζήτημα και παρουσιάζονται πέντε. Μάχη με την Λερναία Ύδρα. Δεν είναι ακαμάτηδες οι άνθρωποι, δουλεύουν σκληρά. Τσάμπα κόπος, αφού δεν αντιλαμβάνονται ότι, τα προβλήματα που παλεύουν να λύσουν, τα γεννάει το ίδιο το ΕΚΑΒ. Αυτοί συνεχίζουν να παριστάνουν τους επειγοντολόγους και να προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό τον ασθενή. Εμείς όμως, δεν τους φέραμε γι' αυτό, τους φέραμε για θεράποντες, να τον κάνουν καλά. Δεν θα επανέλθω στο τι πρέπει να γίνει, το έχουμε πει.
Πάμε πίσω στην ΠΟΕΔΗΝ. Παραμύθι συνδικαλιστές. Τους έχει συντρίψει επικοινωνιακά ο Πολάκης. Ανοίγει ένα Νοσοκομείο εδώ, κρεβάτια ΜΕΘ εκεί, τεχνητό νεφρό παραπέρα. Κάθε τόσο ανακοινώνει προσλήψεις. Τίποτα από αυτά που κάνει δεν λύνουν το πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας, τους χτυπάει όμως αλύπητα. Κλωτσοσκούφι οι συνδικαλιστές, από την εποχή του Άδωνι. Και σε κείνον πήγαιναν κόντρα αλλά πιο χαλαρά, με τον Πολάκη έχουν λυσσάξει. Το τωρινό δεν το περίμεναν. Αριστερή Κυβέρνηση και να τους έχει στην απέξω; Θυμούνται τις χρυσές εποχές και δακρύζουν, τότε που ήταν στα μέσα και στα έξω. Αλλά ας θυμηθούμε και μεις εκείνες τις εποχές. Συνεχείς προσλήψεις και τεράστιες δαπάνες για την υγεία. Αλλά στα Νοσοκομεία τεράστιες ουρές, εισαγωγές σε ράντζα, γιατρό και νοσηλευτή δεν εύρισκες πουθενά. Λεφτά υπήρχαν όμως, έχωνες φακελάκι και έκανες την δουλειά σου. Και το ΕΚΑΒ, τα ίδια προβλήματα είχε με σήμερα, αλλά καμία αναφορά από την ΠΟΕΔΗΝ. Παραμύθι Ομοσπονδία.
Ας υποθέσουμε ότι την ρίχνουν την Κυβέρνηση και έρχεται άλλη, η οποία διορίζει μία Διοίκηση στο ΕΚΑΒ, με εντολή τον εκσυγχρονισμό. Αρχίζει λοιπόν αυτή, επενδύσεις σε τεχνολογία και εξοπλισμό, κατηγοριοποίηση περιστατικών και προσωπικού, ιδιωτικοποίηση, ή μεταφορά σε άλλους Φορείς δραστηριοτήτων. Θα βγει η ΠΟΕΔΗΝ να χειροκροτήσει; Όχι βέβαια, θα βγάλει ανακοίνωση για υποβάθμιση, απαξίωση, εντατικοποίηση, ξεπούλημα κλπ. Παραμύθι συνδικαλιστές.
Κάποιος τους σφύριξε, ότι με το ΕΚΑΒ θα χτυπήσουν τον Υπουργό και γελοιοποιούνται. Προτείνουν (οι αμόρφωτοι, μία συνταγή έχουν για τα πάντα) προσλήψεις προσωπικού και αγορά ασθενοφόρων. Εκεί βρίσκονται από την δεκαετία του '70. Στην πραγματικότητα προτείνουν να έρθουν οι ίδιοι στα πράγματα. Αν τους γίνει το χατίρι, θα τα ξεχάσουν όλα.
Παραμύθι Ομοσπονδία.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Ιδιωτικοποίηση Υπηρεσιών. Ερωτήσεις - Απαντήσεις.

Όποτε ακούγεται αυτή η λέξη, συνοδεύεται από κραυγές που μας καλούν στα όπλα. Και δεν έρχεται μόνη της, αλλά πακέτο με την "απαξίωση", "υποβάθμιση", "ξεπούλημα" κλπ, ώστε εξαρχής να πάρει κακιά σημασία. Και γιατί εμείς τσιμπάμε; Επειδή φοβόμαστε να μην χάσουμε την δουλειά μας. Αυτό υπονοούν οι κραυγές. Επίτηδες όλα αυτά τα χρόνια, κανένας δεν εξήγησε ότι, ο Δημόσιος Υπάλληλος είναι πάνω από νόμους και κυβερνήσεις. Ο Δ.Υ. είναι πάνω από τον Πρωθυπουργό. Ακόμη και να καταργηθεί η Υπηρεσία, το Κράτος πρέπει να βρει κάπου να τον βολέψει, με ίδια καθήκοντα και ίδια αμοιβή. Κανείς ποτέ δεν απολύθηκε και ούτε πρόκειται, εκτός αν κάποιο Κόμμα βρει τους βουλευτές και αλλάξει το Σύνταγμα.
Ας αφήσουμε τα γενικά και ας δούμε την δική μας Υπηρεσία. Ίδιες κραυγές, τα ίδια συνθήματα, ο ίδιος φόβος. Κανείς βέβαια δεν αναφέρει ότι, πουθενά στον Πλανήτη δεν υπάρχει ιδιωτικό ΕΚΑΒ. Για ευνόητους λόγους. Όπως πουθενά δεν υπάρχει ιδιωτική Πυροσβεστική, Αστυνομία, Στρατός. Τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί λοιπόν; ίσως κάποιες υπηρεσίες διακομιδών. Και εδώ υπάρχουν ερωτήσεις και απαντήσεις.
Συμφέρει οικονομικά; Απολύτως, το κόστος θα πέσει στο 10% του σημερινού.
Ο Πολίτης θα έχει χειρότερες υπηρεσίες; Το αντίθετο, αφού οι σημερινές είναι οι χείριστες. Καλύτερα οχήματα, με ίδιο, ή και καλύτερο προσωπικό από εμάς. Πιο γρήγορη εξυπηρέτηση, χωρίς επιβάρυνση. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των Εταιριών θα φέρει καλύτερη ποιότητα.
Τι θα γίνουν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι; Όσοι προσλήφθηκαν να κάνουν επείγοντα, θα κάνουν αυτό για το οποίο προσλήφθηκαν. Για τους υπόλοιπους θα βρεθεί δουλειά. Ξεκαθαρίσαμε ότι κανείς δεν απολύεται.
Εγώ όμως που προσλήφθηκα να κάνω επείγοντα, αλλά δεν γουστάρω; Δεν είναι λογική ερώτηση, οπότε δεν υπάρχει λογική απάντηση.
Ο ιδιώτης όμως θα εκμεταλλεύεται το σύστημα για να πλουτίσει. Το Κράτος θα βάλει κανόνες και θα ελέγχει την αναγκαιότητα των διακομιδών πριν πληρώσει. Σήμερα δεν ελέγχει τίποτα, γι' αυτό δουλεύουμε 90% ταξί.
Αν λοιπόν το ΕΚΑΒ επικεντρωθεί στα επείγοντα, αυτά θα αναβαθμιστούν; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Με το σημερινό καθεστώς, θα υπάρξει απλά μια μικρή βελτίωση. Για να μιλήσουμε για πραγματική αναβάθμιση των υπηρεσιών, πρέπει να υπάρξει ιεραρχία, παραγωγή στελεχών, κατάργηση της μονιμότητας. Αμερική δηλαδή. Ούτε προκηρύξεις, ούτε διαγωνισμοί. Μαθαίνεις ότι υπάρχει κενή θέση σε κάποια πόλη, παίρνεις τα χαρτιά σου και πας στον προϊστάμενο. Ούτε καν στον Διευθυντή. Αυτός τα κοιτάει και σου κάνει πέντε ερωτήσεις, να δει αν είσαι ψυχάκιας. Αν είσαι ακόμη καλύτερα. Αύριο, σου λέει, εργάζεσαι με τον κύριο τάδε στο 5-3W1, δηλαδή το 3ο όχημα του 5ου Τομέα, Paramedic Unit (W), πρωινή βάρδια. Και γράφει ένα υπηρεσιακό να μπεις μισθοδοσία. Αν είσαι άχρηστος, σε φωνάζει μέσα, σου λέει thank you - fuck you, άντε αγόρι μου στην μαμά σου να μην ανησυχεί η γυναίκα και γράφει άλλο υπηρεσιακό να βγεις από την μισθοδοσία. Απλά πράγματα.
Γιατί εμείς δεν θέλουμε εκσυγχρονισμό και επιμένουμε στην συγκέντρωση αλλότριων καθηκόντων; Επειδή έχει ρουσφέτι, διαπλοκή, πελατιακές σχέσεις, παραδιοίκηση.
Και με τι θα ασχολούνται τα Σωματεία, αν δεν έχει βόλεμα, αποσπάσεις, μεταθέσεις; Πριν κάποια χρόνια, η Πολιτεία της Καλιφόρνια πτώχευσε και οι μισθοί των υπαλλήλων έπεσαν 40%. Οι Πυροσβέστες (στους οποίους ανήκουν τα ασθενοφόρα) πήραν αύξηση. Ρωτήσαμε τον Διευθυντή Ιατρικών Επειγόντων, πως έγινε αυτό. Μας απάντησε ότι, "έχουμε ισχυρό Σωματείο".
Αφού όμως κανείς δεν θέλει, θα γίνουν όλα αυτά; Και με ποια Κυβέρνηση; Νομοτελειακά ναι και σε όλες τις Υπηρεσίες, έστω και με καθυστέρηση χρόνων, έστω και μετά την Αλβανία. Και θα γίνουν με όποια Κυβέρνηση. Τα Κόμματα που είναι στην αντιπολίτευση, δεν καταγγέλλουν τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά τον τρόπο με τον οποίο γίνονται. Όταν έρχονται στην εξουσία, κάνουν αυτό που έκαναν και οι προηγούμενοι. Αν δεν το κάνουν, η Χώρα θα φουντάρει, επειδή έτσι δουλεύει η ελεύθερη οικονομία.
Υπάρχει άλλος δρόμος, υπάρχει άλλο παράδειγμα σε κάποια Χώρα; Ναι, ο Κομμουνισμός, σε μία Χώρα του Πλανήτη. Αλλά εκεί αν δεν είσαι σωστός, σε εκτελούν με αντιαεροπορικό. 

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Η σημασία της πληροφορίας.

Όσοι έχουν ασχοληθεί, γνωρίζουν ότι οι μεγαλύτερες και πιο αποφασιστικές μάχες στους πολέμους, κερδήθηκαν από αυτόν που είχε τις πληροφορίες και όχι την δύναμη πυρός. Γι' αυτό και η CIA δεν λέγεται Υπηρεσία ειδικών επιχειρήσεων, σούπερ πρακτόρων κλπ, αλλά Υπηρεσία Πληροφοριών. Από κει ξεκινάνε όλα. Από το Τηλεφωνικό Κέντρο. Από τους αναλυτές. Από αυτόν που παίρνει την Πληροφορία και όσες περισσότερες και πιο έγκυρες πάρει, τόσο πιο αποτελεσματική επέμβαση θα επιτύχει η Υπηρεσία μας.
Πάλι για το Κέντρο θα γράψεις; Για να φρικάρεις τον Χάρη; Όχι δεν έχω τέτοιον σκοπό, αφού αποδέχτηκα πλήρως την έγγραφη  τοποθέτησή του και σέβομαι την προσπάθεια που γίνεται για αναβάθμιση του Συντονιστικού. Θα γράψω για την πληροφορία, επειδή μου έκατσε περιστατικό.
Σήμερα πρωί στην Κυψέλη, καθηγητής έκοψε το χέρι του με κοπίδι και έπεσε λιπόθυμος. Η κλήση σημάνθηκε ως κρίσιμη και πανικόβλητα διαβιβάστηκε στο γραφείο του Γιατρού, όπου άρχισε η αναζήτηση Ιατρικής βοήθειας. Κάποιος εκεί θυμήθηκε το Ιατρικό Όχημα, μέχρι να τον πληροφορήσουν ότι αυτό δεν υπάρχει εδώ και δύο Διοικήσεις. Ένας περαστικός πρότεινε Μοτοσυκλέτες και εκεί κλήρωσε.
Άφιξη στο σχολείο και το θύμα σε ύπτια θέση, με κάποιον να του κρατάει τα πόδια σε γωνία. Προφανώς προσπαθούσαν να στείλουν περισσότερο αίμα στην τομή. Δεν φταίνε οι άνθρωποι, κάποιος τους είπε ότι έτσι κάνουν στις λιποθυμίες.
Πάμε λοιπόν, Γλασκώβη 15, ζωτικά άριστα, έλεγχος επίδεσης που έκαναν οι συνάδελφοί του αξιοπρεπής, με πολύ καλή επαναπλήρωση. Ιστορικό ελεύθερο. Σήκω καλέ μου να καθίσεις στην καρέκλα και ερώτηση στους παριστάμενους. - " Πόσο αίμα έχασε;" Ένα λίτρο; Μπα, λιγότερο. Ένα ποτήρι του νερού; Μπα, λιγότερο. Ένα φλυτζάνι του καφέ; Ούτε. Ο άνθρωπος έχασε μερικές σταγόνες αίμα, φοβήθηκε λιποθύμησε. Μόλις του είπαμε ότι θα ζήσει, σηκώθηκε χαρούμενος, πήρε έναν συνάδελφό του για παρέα και πήγανε στον Ευαγγελισμό να βάλει δύο ράμματα.
Την πληροφορία δεν την δίνει ο καλών, την παίρνει ο τηλεφωνητής.

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

Η λύση στο πρόβλημα του τηλεφωνικού Κέντρου.

Αυτό λοιπόν, πρέπει να βρίσκεται στην χειρότερη κατάσταση της ιστορίας του. Πρέπει να τους έχει πιαστεί το χέρι να γράφουν κάρτες. Και των εκφωνητών έχει κλείσει η φωνή να διαβιβάζουν συνέχεια. Σε τι περιστατικά έχω πάει αυτόν τον Αύγουστο δεν λέγεται. Μέσα σε 15 μέρες έχω βρίσει περισσότερους από όλο το προηγούμενο 6μηνο.
Άνευροι και ευθυνόφοβοι δημόσιοι υπάλληλοι κάθονται στις καρέκλες του ΤΚ και έχουν φέρει το Σύστημα στα όριά του. Κάθε φορά που διαβιβάζεται περιστατικό, η ίδια ερώτηση γεννιέται αυτόματα: "Μα καλά, ποιος πήρε αυτή την κάρτα"; Τον Σεπτέμβρη, που θα επιστρέψουν όλοι, τι θα γίνει άραγε; Η χαρά του συνδικαλιστή, που θα φωνάζει πάλι "προσλάβετε κόσμο, αγοράστε ασθενοφόρα"!
Στην αρχή, σκέφτηκα την δημόσια διαπόμπευση των τηλεφωνητών που γράφουν ότι να 'ναι. Μαζί με το περιστατικό, ο εκφωνητής να αναφέρει και το όνομα του τηλεφωνητή που πήρε την κλήση, ώστε να μπορούμε να τον κράζουμε ονομαστικά: "Κέντρο, πείτε στην κυρία τάδε να πάει να κάνει καμιά άλλη δουλειά, που την ξέρει καλύτερα"! Δεν θα είχε όμως πρακτικό αποτέλεσμα, αφού όταν κάποιος δεν μπορεί να κάνει μια δουλειά, δεν μπορεί όσο και να τον κράξεις, όσο και να τον βρίσεις. Και από την στιγμή που θα δοθεί το περιστατικό, αρχίζει τον γαϊτανάκι της ευθυνοφοβίας. Το πλήρωμα του ασθενοφόρου σου λέει, "σιγά μην το κόψω εγώ, ας το έκοβαν από μέσα". Και κατεβαίνει ο συνοδηγός, ή ο οδηγός για να μην διακόψει το ταίρι του που μιλάει στο κινητό με την μαμά της, ανοίγει την πόρτα, περάστε κύριε και γεια σας μάγκες για το επόμενο δίωρο.
Δεν χρειάζεται λοιπόν, κάποιος να είναι Διασώστης για να είναι τηλεφωνητής, αφού καμία γνώση δεν χρησιμοποιεί κατά την λήψη της κλήσης. Μόνο κάρτες γράφει. Στις φυλακές έχουν επαγγελματικά προγράμματα για κρατούμενους με καλή διαγωγή. Μπορούμε να μεταφέρουμε λοιπόν το ΤΚ στον Κορυδαλλό και με ένα σεμινάριο 6ωρο, να αποκτήσουμε δεκάδες δωρεάν τηλεφωνητές. Και κάτι μου λέει ότι θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Μπορούμε μάλιστα να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα των τηλεφωνικών διαλόγων, να τους ανεβάζουμε στο youtube και να μην έχουμε ανάγκη καμία Κρατική χρηματοδότηση: "Άντε ρε μπούλη που μου θες και ασθενοφόρο για να πας στο Νοσοκομείο, επειδή έκανες μιμί. Για χαζούς μας περνάς; Εφημερεύει η Παμμακάριστος, αν θες πάρε το λεωφορείο και τράβα. Άντε γεια"!
Υπάρχει βέβαια και η λύση να κάνουμε ότι γίνεται σε όλον τον Κόσμο, αλλά μάλλον δεν γίνεται, επειδή οι άλλες Χώρες έχουν επαγγελματίες, όχι δημόσιους υπάλληλους.

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Συνδικαλιστικά αυτογκόλ.

Πυροβολείς το πόδι σου λένε οι Αμερικανοί για τους γκαφατζήδες. Οι γκάφες έχουν πλάκα όταν τις κάνεις και διασκεδάζεις και ο ίδιος όταν καταλαβαίνεις τι έκανες. Στον συνδικαλισμό κοστίζουν ανεπανόρθωτα, ιδιαίτερα σήμερα που ο ψηφοφόρος συνάδελφος δεν τα τρώει όλα αμάσητα.
Για ποιο λόγο σε ένα ψηφοδέλτιο με το οποίο διεκδικείς μία θέση, να έχεις 40 - 50 υποψήφιους; Μα για να πιάσεις όλα τα παραρτήματα και όλες τις ειδικότητες, για να μαζέψεις ψήφους από παντού, είναι η απάντηση. Πολύ σωστά, λέω εγώ, αλλά αν έχεις υποψήφιους. Αν σου περισσεύουν, βάλε και εκατό, βάλε και διακόσιους. Αν σε κάποιον τομέα δεν έχεις υποψήφιο, τι κάνεις; Βάζεις τον οποιονδήποτε; Κάποιον που όχι μόνο δεν θα φέρει, αλλά θα διώξει ψήφους; Δεν έχεις υποψήφιο σε κάποια ειδικότητα και κατεβάζεις την άλλην που την αντιπαθεί το σύνολο των εγγεγραμμένων μελών του ΜΤΠΥ; Που αν περάσει έξω από το Δαφνί, θα βγει ένα χέρι και θα την τραβήξει μέσα για ισόβιο εγκλεισμό;
Δεν ξέρω ποιος μαγείρεψε το ψηφοδέλτιο, αλλά από τις λίγες γνώσεις συνδικαλιστικής μαγειρικής που έχω, ο φίλος δεν ξέρει να φτιάχνει, ούτε αυγά μάτια! Κρίμα για κάποιους πολύ αξιόλογους συναδέλφους, που δέχτηκαν να σταυρωθούν "εν μέσω ληστών". Για να δούμε και τις άλλες παρατάξεις και θα επανέλθω.

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Οι Δήμαρχοι θα μας σώσουν!

Χρόνια φωνάζω και παρακαλώ, ώστε πολλές αρμοδιότητες της Κεντρικής Διοίκησης να μεταφερθούν στην περιφέρεια, ώστε οι Δήμαρχοι να λουστούν τα προβλήματα και να πάψουν να είναι θεατρίνοι. Γιατί τι χρειάζεται σήμερα για να γίνει κάποιος Δήμαρχος (εκτός από λεφτά και διαπλοκή); Να μάθει να λέει ένα παραμύθι και μια στο τόσο να κάνει και ένα θεατρικό! Όπως καλή ώρα ο συμπαθής Δήμαρχος Δεσκάτης, τον οποίον δεν γνωρίζω, ούτε προσωπικά, ούτε σε ποιον χώρο ανήκει. Διαβάζω λοιπόν στο ΕΚΑΒNews, το οποίο αναδημοσιεύει άρθρο του in.gr ότι, ο παραπάνω Δήμαρχος βρήκε τραυματία τροχαίου, διερχόμενος από το σημείο και έτρεξε αμέσως στο Κ.Υ., πήρε το ασθενοφόρο να τον μεταφέρει, επειδή απουσίαζε ο οδηγός σε ρεπό! Εδώ το άρθρο: Ο δήμαρχος οδήγησε το ασθενοφόρο του Κ.Υ. Δεσκάτης για να σωθεί μια ζωή, Αναγκαία η ενίσχυση του ΕΚΑΒ Γρεβενών
Για όσους γνωρίζουν, τι σημαίνει Πλήρωμα Ασθενοφόρου και τι Διασώστης, ο Δήμαρχος δεν διακόμισε τραυματία, αλλά μετέφερε ένα σακί πατάτες, ακόμη και αν πήγε μαζί του ο γιατρός και η νοσηλεύτρια, που πολύ αμφιβάλλω. Το ασθενοφόρο είναι ένα όχημα και οδηγείται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με όλα τα υπόλοιπα οχήματα. Ασθενοφόρο δεν το κάνουν τα πεντάλ, το τιμόνι και ο λεβιές των ταχυτήτων, αλλά ο εξοπλισμός του και η ειδίκευση του προσωπικού στην χρήση του, προς όφελος του τραυματία. Αν ήθελε να μας εντυπωσιάσει ο Δήμαρχος, να πήγαινε στον Α/ΓΕΑ και να του ζητούσε να δώσει ρεπό σε έναν χειριστή F16 και να καθόταν αυτός να το πετάει. Αφού όμως πήρε το ασθενοφόρο, ας μπει στον κόπο να μας εξηγήσει, ποιες ενέργειες έγιναν στον τραυματία, πως ακινητοποιήθηκε και τι του προσφέρθηκε καθ' οδόν.
Αν ζούσαμε σε σοβαρό Κράτος και δημοσιεύονταν τέτοιο άρθρο, ο Δήμαρχος θα ήταν μέσα για τρία (3) ποινικά αδικήματα και αν πέθαινε ο τραυματίας, δεν την γλύτωνε ούτε με 10 χρόνια. Το ίδιο και ο υπεύθυνος κίνησης του ασθενοφόρου, που του επέτρεψε να πάρει τα κλειδιά. Ο δικός μας όμως, όχι μόνον την γλύτωσε, αλλά έγινε και ήρωας, έκανε και δηλώσεις: "δεν δίστασα ούτε στιγμή", είπε. Τον πιστεύω, γιατί για να γίνεις Δήμαρχος πρέπει, εκτός από καραγκιόζης να είσαι και αδίστακτος και μην γίνει αναφορά παρακαλώ στις εξαιρέσεις!
Πολύ σωστά το ΕΚΑΒNews αναδημοσιεύει το άρθρο και το λέω επειδή είμαι σίγουρος ότι, οι συνάδελφοι δεν επιθυμούν να κάνουν ήρωα τον θεατρίνο Δήμαρχο, αλλά να αναδείξουν τα προβλήματα του Συστήματος. Διαβάζοντάς το, τα ερωτήματα έρχονται αμείλικτα.
Αν ο οδηγός του ασθενοφόρου δεν είχε ρεπό, δεν θα υπήρχε πρόβλημα; Μόνος του καλύπτει 24/7; Είναι Διασώστης, ή διορίστηκε λόγω συγγένειας με κάποιον τοπικό πολιτευτή; Θα πρόσφερε βοήθεια στον τραυματία, ή κουβαλάει πατάτες όπως ο Δήμαρχος;
Πάμε και στον Δήμαρχο τώρα, ο οποίος ζητάει να ανταμειφθεί ο ηρωισμός του και τα 5 λεπτά δημοσιότητας που πήρε, με καινούργιο αστραφτερό ασθενοφόρο, προφανώς για να το δείξει στους ιθαγενείς ψηφοφόρους, ταυτόχρονα με δηλώσεις "κατόπιν ενεργειών μου......".
Το προηγούμενο διάστημα, δεν είχε εντοπίσει το πρόβλημα; Μήπως επικοινώνησε με την Διοίκηση του ΕΚΑΒ για να διερευνήσει τις δυνατότητες κάλυψης της περιοχής; Ή μήπως έστησε καυγά διαρκείας, με το Υπουργείο και την Περιφέρεια, για να προστατέψει την υγεία των δημοτών του; Ή απλώς έκανε υπομνήματα για να βγει από την υποχρέωση; Ή τελικά περιμένει μασημένη τροφή της Κεντρικής Διοίκησης, να έρθουν οι Πυροσβέστες και οι σκουπιδιάρηδες, για να κουβαλάνε αυτοί τις πατάτες;
Ο Δήμαρχος αυτός (και όλοι οι υπόλοιποι) είναι άσχετος και επικίνδυνος. Ξέρει να κάνει άριστα μόνο μια δουλειά: να εκμεταλλεύεται καταστάσεις για να εισπράξει το χειροκρότημα. Και όταν κάτι στραβώσει, θα βγάλει την ουρά του απ' έξω και θα μεταθέσει ευθύνες. Φταίει το Υπουργείο, το ΕΚΑΒ, η Περιφέρεια, δεν είναι δική μου αρμοδιότητα κλπ.
Γι' αυτό πρέπει να δοθούν αρμοδιότητες Υγείας, Παιδείας και Πολιτικής Προστασίας στους Δήμους. Για να είναι αποκλειστικά υπόλογοι, για όλα τα ζητήματα. Να γίνονται ήρωες οι άξιοι και να τρώει το σκοτάδι τους θεατρίνους!

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Σαν την Χαλκιδική .... όλη η Χώρα.

Διάβασα την επιστολή - καταγγελία του αντιπροέδρου του περιφερειακού συμβουλίου Κεντρικής Μακεδονίας, για την κατάσταση της περίθαλψης στην Χαλκιδική, όπως την αναδημοσιεύει το EKABNews: "Παίζουν με την υγεία του κόσμου στην Χαλκιδική"
Αναφέρει πρώτα -πρώτα, το μεγάλο ζόρι που τραβάνε οι γιατροί, οι οποίοι απλήρωτοι υπερβάλουν εαυτούς, για να καλύψουν τις εφημερίες. Ας μην ανησυχεί για τους γιατρούς. Όσο είναι νέοι και ωραίοι θα συνεχίσουν να το κάνουν, όπως και οι προηγούμενοι. Δεν θα είναι για πάντα Δον Κιχώτες του συστήματος υγείας, κινδυνεύοντας να περάσουν την ζωή τους άφραγκοι και αλκοολικοί. Θα κάνουν τις επιλογές τους. Μόλις παλιώσουν, θα βάλουν τους νέους να κάνουν την δουλειά και οι ίδιοι θα παίρνουν φακελάκια μαύρα και θα ποστάρουν διακοπές στη Μύκονο. Αν επιθυμούν, μπορούν να ιδιωτεύσουν, προσέχοντας βέβαια να βρεθούν σε έναν τομέα, που επίσης θα παίρνουν μαύρα. Αλλιώς θα δουλεύουν από τις 6 το πρωί, ως τις 10 το βράδυ, θα δηλώνουν 100 χιλιάρικα τον χρόνο και η εφορία "άνετα, αβάδιστα και αβίαστα", θα τους παίρνει τα 55, χώρια ΤΕΒΕ, αστική ευθύνη κλπ.
Δεν κατάλαβα βέβαια, γιατί ο αρθρογράφος αγνοεί τον κο Υπουργό και απευθύνεται στον αναπληρωτή του. Θα έχει τους λόγους του. Εγώ να τον διαβεβαιώσω ότι, ο κος Πολάκης έχει κάθε διάθεση να κάνει το Νοσοκομείο Χαλκιδικής, Μεμόριαλ Χόσπιταλ. Αλλά τα λεφτά, πρέπει να τα ζητήσει από το Οικονομικών, το οποίο μεσούσης της σεζόν, δεν έχει σαφή εικόνα των εσόδων. Γι' αυτό, ο κος Τρύφωνας Αλεξιάδης, θα πάρει εμένα τηλέφωνο, επειδή παραθερίζω στην Χαλκιδική και θα ζητήσει την γνώμη μου.
Εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στηρίζω κάθε θετική ενέργεια της Κυβέρνησης και θα είμαι ειλικρινής μαζί του.
- "Κε Υπουργέ, η φοροδιαφυγή χοντρικά, παίζει στο 50%. Η πλειοψηφία των εργαζόμενων στον τουρισμό, είναι αλλοδαποί βαλκανικής προέλευσης, εργάζονται μαύρα, δεν κάνουν δήλωση και δεν εισπράττεις δραχμή. Είναι και ανασφάλιστοι, οπότε δεν εισπράττεις ούτε και εισφορές. Αν κάποιος από αυτούς αρρωστήσει, ή τραυματιστεί, θα νοσηλευτεί δωρεάν στο Νοσοκομείο, οπότε θα μπεις και μέσα."
Αυτά θα του πω, γνωρίζοντας ότι το σύνολο των κατοίκων - επιχειρηματιών - λαμογιών της Χαλκιδικής, μ' ένα στόμα μια φωνή, απαιτούν από το Κράτος υπηρεσίες. Ποιος θα πληρώσει γι' αυτά, δεν τους απασχολεί. Θα πληρώσουν οι μισθωτοί και οι τίμιοι ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες άλλων περιοχών.
Ας υποθέσουμε όμως ότι εκσυγχρονίζεται το Νοσοκομείο Χαλκιδικής και στελεχώνεται πλήρως. Θα είναι ένα είδος κλινικής που θεραπεύει χρόνιους και περιπατητικούς ασθενείς; Τα επείγοντα πως θα φτάνουν; Θα διακτινίζονται; Η Χαλκιδική χρειάζεται 15 ασθενοφόρα και ένα ελικόπτερο σε όλες τις βάρδιες για να καλυφθεί γεωγραφικά ο Νομός και τα δύο πόδια (το τρίτο έχει την προστασία του Θεού, δεν μας έχει ανάγκη).
Σε άλλη αναδημοσίευση, διαβάζω για την κατάσταση στη Μύκονο. Καταγγελία για περιστατικό στη Μύκονο.
Τι λέει η επιστολή; Ότι είπα παραπάνω για την Χαλκιδική. Αναρωτιέται, πολύ σωστά, ο καταγγέλλων, πως γίνεται η Μύκονος με τόσα εκατομμύρια να ρέουν στους δρόμους και να μην υπάρχουν υπηρεσίες υγείας. Η απάντηση έχει δοθεί: Όλοι τσεπώνουν το μαύρο χρήμα, δεν πληρώνουν ούτε δραχμή σε φόρους και ζητούν τα πάντα από το Κράτος. Δηλαδή από τους υπόλοιπους πολίτες. Παθαίνει η άλλη αιμορραγία μετά από ολονύχτια παρτούζα σε κότερο με άραβες και φωνάζει ότι δεν υπάρχει Κράτος. Για κάτσε μαντάμ. Έκοψες απόδειξη για την βίζιτα; Πλήρωσες 20% για την παροχή υπηρεσιών; Υπέβαλες δήλωση για όλες τις βίζιτες του έτους, ώστε να φορολογηθείς για το σύνολο του εισοδήματος; Όχι, ούτε έναρξη επαγγέλματος δεν έχει κάνει. Να πληρώσουν οι άλλοι θέλει κι αυτή. Για την αντιμετώπιση στο Κ.Υ., για την αεροδιακομιδή, για την νοσηλεία στο εφημερεύον της Αθήνας.
Εδώ να σημειώσω ότι, κακώς ο καταγγέλλων επικρίνει τον "αγουροξυπνημένο" οδηγό του ιδιωτικού ασθενοφόρου. Δεν ξέρει ούτε πόσες ώρες δουλεύει, σε τι καθεστώς και με ποιες αμοιβές. Ούτε καν αν κοιμάται στην αποθήκη του ιατρείου, για να περιορίσει τα έξοδα. Για να κρίνεις κάποιον, πρέπει πρώτα να μας συστηθείς κύριε. Τι δουλειά κάνεις, πόσο καλός είσαι στη δουλειά σου, πόσο τίμιος είσαι στις υποχρεώσεις σου προς το Κράτος. Επειδή στην Ελλάδα, όλοι πηγαίνουν και κράζουν την δουλειά του άλλου και στην δική τους είναι κότες και γλύφτες.
Πως θα σωθεί λοιπόν η Χαλκιδική, η Μύκονος και άλλοι 35 Νομοί της Χώρας με ιδιαιτερότητες, είτε γεωγραφικές, είτε τουριστικές, είτε και τα δύο; Με επιστολές στον Υπουργό; Είναι πολύ μακριά αυτός, δεν τον φτάνεις. Αρχικά θα πάρεις την απάντηση: -"Το Υπουργείο γνωρίζει το πρόβλημα, κατανοεί την αγανάκτηση των κατοίκων και δεδομένης της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Χώρα, κάνουμε τα πάντα για να την διορθώσουμε". Στην συνέχεια θα κάνει και 2 - 3 κινήσεις εντυπωσιασμού, θα αναγγείλει το άνοιγμα 2 Τομέων ΕΚΑΒ στο πουθενά, την αποστολή 2 ασθενοφόρων στο πουθενά και θα εισπράξει το χειροκρότημα και την ψήφο των ιθαγενών. Για την αναμόρφωση και τον εξυγχρονισμό του Συστήματος κουβέντα. Για ενσωμάτωση τεχνολογίας, αναβάθμιση της εκπαίδευσης, ποιότητα στις υπηρεσίες, τίποτα. Επειδή όπως είπαμε, ο Υπουργός είναι ψηλά και δεν μπορείς να ανοίξεις διάλογο μαζί του και να του αποδείξεις ότι ρίχνει άσφαιρα.
Ποιος είναι κοντά; Ο Δήμαρχος φυσικά. Εκεί έχουν βρει την λύση τα Αμερικανάκια. Στον Δήμο θα πηγαίνουν τα μισά φορολογικά έσοδα κι αυτός θα παρέχει τις υπηρεσίες. Και θα το κάνει σωστά, γιατί στο παραμικρό θα πηγαίνουν οι πολίτες και θα του χτυπούν την πόρτα. Και αυτός από την μεριά του, για να έχει χρήματα και να πληρώνει τις υπηρεσίες, δεν θα αφήνει ούτε σεντς να πέσει κάτω. Δεν έχει ο πολίτης ασθενοφόρα; Δεν έχει περιπολικά, πυροσβεστικά, Νοσοκομεία, σχολεία; Τα παράπονα στον Δήμαρχο. Όχι διαμαρτυρίες στο facebook, φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, ο Σόιμπλε, ο Γιώργος, ο Αντώνης και ο Αλέξης, επειδή είναι εβραιομασόνοι, φταίνε και οι Ρώσσοι, επειδή δεν κατέλαβαν την Πόλη να μας την δώσουν τσάμπα.
Σε άλλο άρθρο διαβάζω για επεισόδιο που δημιουργήθηκε στο ΕΚΑΒ Καβάλας με πρωταγωνιστή τον Αντιπρόεδρο του ΕΚΑΒ. Έκανε αναφορά στην Εισαγγελία, για παρατυπίες στην διεξαγωγή από το τοπικό Παράρτημα, πιστοποιημένων σεμιναρίων. Για πολιτικές διώξεις και ξεκαθάρισμα λογαριασμών φωνάζουν όλοι. Κατ' αρχήν, για να κάνει τέτοια κίνηση ο Αντιπρόεδρος, κάπου υπάρχει βάση. Δεν νομίζω η καταγγελία να είναι αυθαίρετη. Το ερώτημα είναι άλλο. Ποιος είναι ο στόχος και ποιο το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας; Να σταματήσει η διενέργεια από το ΕΚΑΒ πιστοποιημένων προγραμμάτων; Γιατί η Διοίκηση δεν ξοδεύει ενέργεια, ώστε να διορθωθούν οι παρατυπίες και να γίνονται νόμιμα τα προγράμματα;
Το έχω ξαναπεί. Αποστολή του ΕΚΑΒ είναι τα επείγοντα, η εκπαίδευση και η αντιμετώπιση καταστροφών. Και στα τρία, γράφουμε κουλούρι, μηδέν. Η λύση δεν είναι τα διοικητικά μέτρα, είναι καθαρά επιστημονική. Αλλά απ' ότι φαίνεται, επιστήμονες δεν διαθέτουμε, μόνο μαντρί και γίδια.
Καλό υπόλοιπο διακοπών!

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Έγκυρη ενημέρωση.

Κάλεσε το Σωματείο τους αρχηγούς των Κομμάτων, να τους ενημερώσει για τα προβλήματα του ΕΚΑΒ. Και το λέω ωμά για να το καταλάβετε. Κάλεσαν οι διαπλεκόμενοι συνδικαλιστές, οι οποίοι ευθύνονται για τα χάλια του ΕΚΑΒ, τους διαπλεκόμενους πολιτικούς, οι οποίοι ευθύνονται για τα χάλια της Χώρας, να τους ενημερώσουν.
Μέχρι στιγμής εμφανίστηκε μόνο ο σύντροφος Λαφαζάνης. Αυτός δεν φέρει ευθύνη για την χρεωκοπία, αλλά θα ήθελα να μάθω αν τοποθετήθηκε επί των θεμάτων και ποιες λύσεις παρουσίασε. Αν τοποθετήθηκε δημόσια θέλω να πω, γιατί από μέσα του ξέρω ποια λύση έχει για όλα τα ζητήματα, όλων των υπηρεσιών. Μόλις πάρει την Κυβέρνηση, θα διορίσει έναν Κομισάριο σε κάθε Υπηρεσία και όποιος δεν εργάζεται σύμφωνα με τις υποδείξεις, θα περνάει λαϊκό δικαστήριο ως "εχθρός του Λαού" και θα μετακομίζει στον Έβρο να καλλιεργεί τσαλιά, ή στην Μακρόνησο να φυτεύει μπανανιές!
Ας πούμε όμως (ως υπόθεση εργασίας) ότι συνδικαλιστές και πολιτικοί είναι αγγελούδια και ας επιστρέψουμε στην ενημέρωση, για να αναρωτηθούμε με ποια αρμοδιότητα την ανέλαβαν οι συνδικαλιστές; Πως γίνεται να αναφέρεσαι σε κάτι το οποίο δεν γνωρίζεις; Είναι σαφές (από το βιογραφικό τους), ότι δεν γνωρίζουν πως θα έπρεπε να είναι το ΕΚΑΒ, αλλά γνωρίζουν βέβαια πως αυτοί θα ήθελαν να είναι, για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους! Προσθετικά να αναφέρω ότι, ως συνδικαλιστές δεν επιλέχθηκαν οι πιο μορφωμένοι, πιο εκπαιδευμένοι και πιο έμπειροι. Επιλέχθηκαν (και πήραν το χρίσμα του Κόμματος) αυτοί οι οποίοι μπορούν να βάλουν τα περισσότερα πρόβατα στο μαντρί. Πως θα εξηγήσουν λοιπόν, με ποιον τρόπο θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των ασθενών, αναπτύσσοντας ποιοτικές υπηρεσίες με το μικρότερο δυνατό κόστος; 
Έχουν βέβαια τον τρόπο να ταυτίζουν τα συμφέροντα των ασθενών με αυτά των υπαλλήλων και τα οποία αυτοί ως συνδικαλιστές γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα. Ορίστε, βρέθηκε η αρμοδιότητα. Εύκολα πράγματα. Γι' αυτό άλλωστε δεν χρειάζεται θεσμοθετημένη αξιοκρατία. Αυτοί ως γνώστες, θα έχουν την διαχείριση αυτών των συμφερόντων. Τόσα χρόνια έτσι δουλεύει, γιατί να αλλάξει τώρα;
Μόνο τα αμερικανάκια έχουν ειδικά τμήματα και ειδικούς επιστήμονες, οι οποίοι ασχολούνται με την ανάπτυξη των υπηρεσιών. Επειδή είναι χαζοί. Γι' αυτό θα χρεοκοπήσουν και θα μας παρακαλάνε να τους δανείσουμε!

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

Οι λαθρεπιβάτες του Συστήματος.

Καθημερινός διάλογος:
- "Μα, ρε παιδιά, 30 χρόνια πληρώνω εισφορές και δεν δικαιούμαι ασθενοφόρο;"
- "Κύριε, με τις εισφορές σας δεν αγοράζετε ασθενοφόρο. Συμβάλλετε να υπάρχουν ασθενοφόρα διαθέσιμα για επείγοντα περιστατικά και το δικό σας δεν είναι τέτοιο".
Δεν του λέμε ψέματα του ανθρώπου, την αλήθεια λέμε, απλά του κρύβουμε κάποια πράγματα. Ότι τα μισά ασθενοφόρα, είναι απασχολημένα να κουβαλάνε ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν πληρώσει ούτε δραχμή σε εισφορές. Μεθυσμένους, λαθρομετανάστες, παραμύθι άστεγους, γύφτους, πρεζόνια, περιθωριακούς, εγκληματίες και ότι φρούτο μπορείς να φανταστείς. Πολλούς από αυτούς και δύο και τρεις φορές τη μέρα! Όλοι οι βρομιάρηδες, οι ελεεινοί και οι απατεώνες, γνωρίζουν απ' έξω κι ανακατωτά τις αδυναμίες του συστήματος. Δωρεάν τηλέφωνο, δωρεάν ασθενοφόρο, δωρεάν νοσοκομείο. Με το ασθενοφόρο μάλιστα μπορούν να διασκεδάσουν, αν θέλουν. Μπορούν να το σπάσουν, να βρίσουν το πλήρωμα, να τους δείρουν, ότι γουστάρουν. Ξέρουν ότι ο ΕΚΑΒίτης είναι τρομοκρατημένη κότα και θα καθίσει να τις φάει. Αν αμυνθεί, θα τον καταγγείλουν και το ΕΚΑΒ θα του κάνει ΕΔΕ.
Έρχονται οι ανάπηροι γυφτοβούλγαροι οργανωμένη εκδρομή στην Ελλάδα, για επαγγελματική επαιτεία. Μόλις τους πλησιάζει αστυνομικός, πέφτουν "λιπόθυμοι". Τρέχει το ΕΚΑΒ. Πλησιάζει η απέλαση για τον λαθροταλιμπάν, παθαίνει "ίωση". Τρέχει το ΕΚΑΒ και αν δεν γίνει εισαγωγή, τρέχει και την επόμενη μέρα που άλλαξε η εφημερία. Ξυπνάει το πρεζόνι απ' την μαστούρα, βλέπει τον δικό του να μην έχει συνέλθει ακόμη και αφού τον ψειρίσει κανονικά, μετατρέπεται σε καλό Σαμαρείτη και τρέχει το ΕΚΑΒ.
Όπως στο Αμερική! Εκεί αν δεν έχεις πάθει ανακοπή για να χρειαστείς ΚΑΡΠΑ, το πρώτο που ρωτάει το πλήρωμα, δεν είναι τι έπαθες, αλλά τι ασφάλεια έχεις και το συμπληρώνει στο δελτίο του. Δεν έχεις; Santa Barbara hospital, να περιμένεις στην διαλογή μέχρι να γίνεις καλά, ή μέχρι να τα τινάξεις. Κι αυτό αν έχεις πρόβλημα. Αν δεν κρίνει το πλήρωμα ότι κακώς κάλεσες και δεν φύγει. Ή αν δεν στο κλείσει στα μούτρα ο τηλεφωνητής!
Εδώ δεν συμβαίνουν αυτά, επειδή δεν έχουμε πρωτόκολλα και κάποιοι μάλιστα αγωνίζονται με νύχια και με δόντια να μην αποκτήσουμε ποτέ. Μεγάλοι συνδικαλιστές του χώρου, διαφόρων ειδών και προελεύσεων. Για να μπορούν να τρομοκρατούν τους τηλεφωνητές, να παίρνουν όλες τις κάρτες "για να φαίνεται ότι έχουμε πολλή δουλειά και να ζητάμε προσλήψεις", ή "να μην μας κλείσουν και το δώσουν σε ιδιώτες"! Ήθελα να ήξερα, αν έρθει ένα τεχνικό κλιμάκιο των δανειστών και διαπιστώσει ότι, η Αθήνα γράφει 1000 κάρτες και το Λονδίνο 800, τι θα πουν; Πόσο καλά κάνουμε την δουλειά μας εμείς και πόσο άχρηστοι είναι οι Βρετανοί;
Μία άλλη μέθοδος τρομοκρατίας των τηλεφωνητών είναι ότι, " μπορεί να πεθάνει ο ασθενής και να τρέχουν στον εισαγγελέα"! Και λοιπόν; Όταν μιλούσαμε ήταν καλά και μετά πέθανε! Όταν πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο ήταν καλά και μετά πέθανε. Βάσει πρωτοκόλλου τον στέλνεις με ταξί και μπορεί να πεθάνει ότι ώρα θέλει.
Τα 2/3 των ασθενοφόρων, έπρεπε να είναι στην στέγαση να δροσίζονται και να περιμένουν το επείγον. Όταν όμως συμβεί το επείγον, δεν υπάρχει ασθενοφόρο. Θα πάει μετά από μισή ώρα, με εξουθενωμένο πλήρωμα, το οποίο θα κουβαλήσει το πτώμα 3 ορόφους και θα εξαφανιστεί με σειρήνα, για να μην φάει ξύλο! Γιατί; Για να έχουν λόγο ύπαρξης κάποιοι συνδικαλιστές, τους οποίους ανέχεται μέχρι να του δώσουν την μετάθεση που του έταξαν!

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Άλματα χρειάζονται ... όχι βήματα.

Πληροφορήθηκα ότι, κλιμάκιο του ΕΚΑΒ Αθήνας, αποτελούμενο από υπαλλήλους του Συντονιστικού, της πληροφορικής και γιατρό, επισκέφθηκε το Παράρτημα Θεσ/νίκης, για να ενημερωθεί για την λειτουργία, του εκεί Συντονιστικού και να εξετάσει την δυνατότητα μεταφοράς τεχνογνωσίας στην Αθήνα. Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να αναφέρω πως, αν ακούσει κανένας ξένος ότι η περιφέρεια μεταφέρει τεχνογνωσία στο Κέντρο, θα μας πετάξει γιαούρτια. Που να ξέρει ο δόλιος, ότι μοναδικός ρόλος της Αθήνας είναι, να κρατάει τα κλειδιά της πόρτας εισόδου στο Δημόσιο και να κάνει τον τροχονόμο στις μεταθέσεις.
Κλείνω την παρένθεση, για να εκφράσω την χαρά μου για την πρωτοβουλία και να δώσω συγχαρητήρια, σ' αυτούς που κάνουν αυτήν την προσπάθεια. Είναι ένα βήμα προόδου και στην Αθήνα θα είναι τεράστια η διαφορά, αν συγκρίνουμε τα μεγέθη.
Πριν 13 χρόνια, στα πλαίσια ενός συνεδρίου στο Εδιμβούργο, επισκέφθηκα το εκεί Συντονιστικό των ασθενοφόρων. Το ίδιο είχα κάνει, στα πλαίσια μιας εκπαίδευσης στην Αμερική. Αν το ΕΚΑΒ μπορούσε να ενσωματώσει τεχνογνωσία των δυτικών, της περασμένης δεκαετίας, θα πήγαινε 50 χρόνια μπροστά. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό πρέπει να γίνει. Το ίδιο κλιμάκιο (ή άλλο αντίστοιχο) να πάει στην Βρετανία. Είναι μεγάλο το κόστος; Να κόψουμε το λαιμό μας να τα βρούμε. Η Διοίκηση να τους πληρώσει τα αεροπορικά έξοδα πρώτη θέση και διαμονή σε σουίτα μία βδομάδα. Και να τους πηγαινοφέρνει με λιμουζίνα. Σε μία βδομάδα λειτουργίας ενός σύγχρονου Συντονιστικού, θα έχουμε εξοικονομήσει τα διπλάσια.
Όταν είσαι Αφρική στον προνοσοκομειακό χώρο δεν μπορείς να κάνεις βήματα. Χρειάζονται άλματα!

Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Δυστυχώς .... είναι πολλοί!

Αυτή είναι μία, από τις δύο διαχρονικές ατάκες του μεγάλου Clint Eastwood. Η άλλη αναφέρεται στις απόψεις.
Για τα μέλη των οργανώσεων εθελοντών διασωστών έχω πολύ καλή γνώμη, γι' αυτό άλλωστε έχω συνεργαστεί μαζί τους πολλές φορές. Τους έχω φέρει σε ασκήσεις του ΕΚΑΒ, τους έχω βοηθήσει να πάρουν μέρος σε ασκήσεις της Πυροσβεστικής. Οι περισσότεροι είναι τίμια παιδιά, εργατικά, πρόθυμα και με σεβασμό. Υπάρχουν και ορισμένοι με βλήμα στον εγκέφαλο, αλλά τι να κάνουμε, αυτοί υπάρχουν παντού. Προχτές διαπίστωσα ότι τα βλήματα παίρνουν και προαγωγή.
Είμαστε δύο δίκυκλα Ομήρου και Πανεπιστημίου, σε μοτοσικλετιστή που έχει συγκρουστεί. Δεν έχει απειλητικό τραυματισμό, δεν υπάρχει θετικός μηχανισμός κάκωσης, αλλά έχει φύγει ένα κομμάτι από την μηχανή και του έχει κάνει σοβαρή ζημιά στο μάτι. Μ' αυτό ασχολείται ο συνάδελφος κι εγώ είμαι στην μηχανή μου ταχτοποιώντας κάποια υλικά από το προηγούμενο περιστατικό, στο απέναντι πεζοδρόμιο, στα λεωφορεία. Πλησιάζει τύπος με μοτοσικλέτα, οδηγώντας πάνω στο πεζοδρόμιο, χωρίς κράνος. Και μου την πέφτει.
- "Πήγαινε αμέσως εκεί και βάλτε του κολάρο"!
Τα τελευταία χρόνια, δεν τα παίρνω αμέσως, δίνω στον άλλον μια ευκαιρία.
- "Το κολάρο κύριε μπαίνει κατ' εκτίμηση, αν χρειάζεται θα το βάλει ο συνάδελφος. Εγώ όπως το εκτιμώ δεν χρειάζεται".
- "Και ποιος είσαι εσύ που θα πεις ότι δεν χρειάζεται, είσαι ακτινολόγος;"
- "Εγώ είμαι αυτός που είμαι, εσύ ποιος είσαι;"
- Ξέρεις ποιος είμαι εγώ και τι θα σου κάνω, δώσε μου αμέσως τα στοιχεία σου!
Η φράση "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", είναι από τις δυο - τρεις που με φέρνουν εκτός εαυτού και μπορεί να γίνει το κακό εύκολα, αλλά εξακολουθώ να πάω πάσο.
- "Αν μου δείξεις αστυνομική ταυτότητα, θα σου δώσω τα στοιχεία μου" του λέω.
- "Δεν είμαι αστυνομικός, είμαι διευθυντής επιχειρήσεων (!) της ελληνικής ομάδας διάσωσης" μου λέει, "είμαι πιστοποιημένος διασώστης και θα σου κάνω αναφορά"!
Όσο μιλούσαμε, υπέθετα πως είναι κάποιος ειδικευόμενος που κοιμήθηκε με την λάθος νοσοκόμα, αυτή του ανακοίνωσε πως είναι έγκυος και ο πατέρας του τον απειλεί πως θα τον αποκληρώσει αν την παντρευτεί. Πως να είναι καλά ο άνθρωπος; Μόλις μου είπε όλους τους τίτλους του, του ανακοίνωσα πως είναι βλήμα. Αυτό τον εκνεύρισε και άρχισε να φωνάζει πιο δυνατά. Το διόρθωσα λέγοντάς του πως είναι ένα τίποτα και δεν θέλω να μιλάω με το τίποτα. Αυτό τον εξαγρίωσε. Και επειδή κατάλαβα πως δεν θα καθαρίσω εύκολα, πήρα τηλέφωνο να έρθουν δύο Ζητάδες από το Σύνταγμα, να τον μαζέψουν κανένα τρίωρο στο Ακροπόλεως, να έρθει στα ίσα του. Στάθηκα άτυχος, γιατί έκαναν μία συνοδεία και μετά από πέντε λεπτά που ήρθαν αυτός την είχε κοπανίσει επειδή κάτι "υποψιάστηκε".
Σκέφτηκα να τους δώσω τα στοιχεία της μηχανής για να τον βρουν, αλλά τελικά δεν έχει και νόημα, γιατί μάλλον είναι πολλοί τέτοιοι και έχουν γίνει και "διευθυντές επιχειρήσεων"!

=========================================================================

Όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας τα σχόλια, αμέσως μετά την δημοσίευση του άρθρου, στελέχη από την έδρα της Ομάδας στην Θεσσαλονίκη, αλλά και από το Τμήμα της Αθήνας, επικοινώνησαν άμεσα και διευκρινίστηκε ότι ένα τέτοιο άτομο, δεν μπορεί να έχει σχέση μαζί τους. Προσωπικά τους εύχομαι, καλή συνέχεια στο έργο τους.

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Συνέδριο για ... τον πόνο του άλλου!

Ο τίτλος δεν είναι άσχετος, αλλά θα γράψω έναν πρόλογο πρώτα και πολλά άλλα μετά. Ολοκλήρωσε τις εργασίες του το 2ο Συνέδριο της ΕΕΕΠΦ. Χαρακτηρίστηκε ως μοναδικό επιστημονικό γεγονός, όχι από τους διοργανωτές για να ευλογήσουν τα γένια τους, αλλά από τους συμμετέχοντες και κυρίως από τους εκατοντάδες γιατρούς που το παρακολούθησαν, επειδή τώρα πια, ούτε αυτοί έχουν την δυνατότητα να παρακολουθούν αντίστοιχες εκδηλώσεις, είτε λόγω κρίσης, είτε επειδή οι εταιρίες σταμάτησαν τις τεράστιες χορηγίες στα ιατρικά συνέδρια, ταυτόχρονα με την διακοπή της ροής μαύρου χρήματος στην υγεία!
Ξένοι εισηγητές με μοναδικές διαλέξεις, άρτια οργανωμένα φροντιστήρια, εντυπωσιακές εκδηλώσεις. Στο επίκεντρο βέβαια ο προνοσοκομειακός χώρος και ο Διασώστης. Εκατοντάδες συνάδελφοι απ' όλη την Ελλάδα, το παρακολούθησαν και είχαν την ευκαιρία να ακούσουν (και να δακρύσουν) για την εξέλιξη του επαγγέλματος στις πολιτισμένες Χώρες.
Το προηγούμενο διάστημα έτρεξε μία προσπάθεια κάποιων να το μποϋκοτάρουν και να αποτρέψουν συναδέλφους να το παρακολουθήσουν. Απέτυχαν βέβαια, αφού δεν ασχολήθηκε κανένας μαζί τους. Έχουν στιγματιστεί, ως εκπρόσωποι του χτες, του μηδενισμού, της ισοπέδωσης και την εξίσωσης προς τα κάτω. Περισσότερο ασχοληθήκαμε για να εκφράσουμε τον θαυμασμό μας, για εκείνους που σήκωσαν στους ώμους τους μια τέτοια διοργάνωση. Πολύμηνη προσπάθεια, από άτομα που ούτως ή άλλως δεν ήταν ξεκούραστοι. Είχαν την δουλειά τους και την οικογένειά τους. Είναι οι καλύτεροι στον τομέα που εργάζονται, όμως δεν ζητούν να δοξαστούν, αλλά να κάνουν τους υπόλοιπους καλύτερους από τους ίδιους. Δεν προσπαθούν να τρυπώσουν σε κάποιο γραφείο, αλλά παλεύουν καθημερινά πάνω από τον ασθενή. Δεν βγάζουν, αλλά βάζουν χρήματα. Δικαιώθηκαν και μόνο από την παρουσία ομιλητών παγκόσμιας εμβέλειας, επιστημόνων που δεν είχαν μπορέσει να φέρουν μεγάλα ιατρικά συνέδρια.
Και βέβαια στεναχωρηθήκαμε για τους συναδέλφους που δεν κατάφεραν να το παρακολουθήσουν, είτε λόγω υποχρεώσεων, είτε λόγω του κόστους. Δεν είναι λίγα τα έξοδα ενός ταξιδιού, της διαμονής και της διατροφής. Πιο τυχεροί οι Θεσσαλονικείς, αφού δεν επιβαρύνθηκαν με τίποτα από τα παραπάνω.
Στα διαλείμματα και στο τέλος της κάθε μέρας, ατέλειωτες οι συζητήσεις. Όλοι ήθελαν να πουν τον πόνο τους. Να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τις τριτοκοσμικές συνθήκες στην Χώρα μας. Δεν μας στεναχώρησαν οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί, αλλά οι Τούρκοι και οι Νοτιοαφρικανοί. Και κει κατέληξα στον τίτλο της ανάρτησης. Χρήσιμα και απαραίτητα τα επιστημονικά συνέδρια, αλλά περισσότερο χρειαζόμαστε συνέδρια ως ευκαιρίες μάζωξης για να λέμε τον πόνο μας, ο ένας στον άλλον. Κάτι σαν ψυχοθεραπεία και σε σύντομα διαστήματα, κάθε 6 μήνες, όχι κάθε 4 χρόνια. Και αυτό επειδή δεν κάνουμε κάτι για να απαλλαγούμε από τους δυνάστες του επαγγέλματος. Της αριστεράς, της δεξιάς και του κέντρου, αφού το χτες εκπροσωπείται οριζόντια.
Τρομερές εντυπώσεις (και δάκρυα) προκάλεσε η παρουσίαση του Τάσου Σφέτσιου, ενός συναδέλφου που σπουδάζει και εργάζεται στην Μ. Βρετανία. Ενός συναδέλφου στον οποίον το ΕΚΑΒ δείχνει την πόρτα της εξόδου, αρνούμενο να του χορηγήσει εκπαιδευτική άδεια. Έχει χορηγήσει δεκάδες τέτοιες, για ανοιχτά πανεπιστήμια, κλειστά λούνα παρκ κλπ, αλλά ποτέ σε Διασώστη για αναβαθμισμένες σπουδές. Απορρίφθηκε η αίτησή του από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο με ψήφους 4 προς 1. Ποιοι ψήφισαν κατά; Ένας προϊστάμενος της διεύθυνσης επισκευής αποχετεύσεων, μία προϊσταμένη περιφερόμενη σε διοικητικές διευθύνσεις, μία προϊσταμένη άνευ αντικειμένου και άσκησης οποιασδήποτε ειδικότητας και ένας εκπρόσωπος εργαζομένων, ακριβώς ποιων δεν γνωρίζουμε. Δεν γνωρίζω αν εκπροσωπεί την διαπλοκή και την κακοδιαχείριση, αλλά σίγουρα δεν εκπροσωπεί την πρόοδο και την ανάπτυξη στο ΕΚΑΒ. Ο έτερος εκπρόσωπος ψήφισε θετικά και να πω ένα μπράβο στον Συνάδελφο. Δεν ξέρω αν εκπροσωπεί το χτες, ή το αύριο στο ΕΚΑΒ, αλλά σίγουρα έχει στο παντελόνι του, αυτά που πρέπει να έχουν όλοι οι άντρες, αλλά κάποιοι το παίζουν άντρες, χωρίς να τα έχουν.
Θα τελειώσω τις σκέψεις μου για το συνέδριο αγανακτισμένος, προσχωρώντας στις απόψεις γνωστών δημοσιογράφων διαπλεκόμενου καναλιού και δεν ξέρω αν κάποια στιγμή φτάσω κι εγώ στο σημείο, να αναφωνήσω μαζί τους "βάστα Σόιμπλε"!

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Καταγγελίες και προτάσεις.

Θα οδηγούν Πυροσβέστες τα ασθενοφόρα; Το καταγγέλλουμε.
Θα τα οδηγούν οδηγοί; Το καταγγέλλουμε επίσης.
Θα τα οδηγεί οποιοσδήποτε έχει τις προϋποθέσεις να τα οδηγήσει; Το καταγγέλλουμε.
Καταγγέλλουμε οποιαδήποτε πρόταση της Διοίκησης, του Υπουργείου και όλων των φορέων. Καταγγέλλουμε όποια πρόταση έγινε και όποια πρόκειται να γίνει. 
Οι προτάσεις που γίνονται και οι αποφάσεις που παίρνονται από την Διοίκηση, ή την Πολιτική Ηγεσία έχουν έναν σκοπό συνάδελφοι. Να δώσουν λύση σε ένα πρόβλημα που υπάρχει δεκαετίες και δεν πάει άλλο. Είναι προτάσεις ασπιρίνη στον καρκίνο και λύνουν ένα πρόβλημα προσωρινά, δημιουργώντας ένα άλλο που θα κρατήσει δεκαετίες. Ας πούμε όμως αλήθειες. Ο ρόλος των Διοικήσεων είναι αυτός, εμείς να κοιτάξουμε την δική μας θέση. Με τι μούτρα καταγγέλλουμε, όταν η δική μας φωλιά είναι περισσότερο λερωμένη από οποιασδήποτε Διοίκησης και Υπουργού;
Όταν στο παρελθόν υπήρξε οποιαδήποτε πρόταση επίλυσης των ζητημάτων αυτών, εμείς τι κάναμε; Την καταγγείλαμε επειδή δεν μας βόλευε συντεχνιακά και συνδικαλιστικά - ρουσφετολογικά. Καταθέσαμε ποτέ καμία πρόταση κάλυψης των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών; Όχι, επειδή είχαμε σταθερή θέση. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού να δουλεύουν το καλοκαίρι και τον χειμώνα να αγναντεύουν το πέλαγος.
Πήγε μόνιμο προσωπικό στα νησιά και συμβασιούχοι λόγω προσφυγικού.  Σε κάποιο νησί, έξη άτομα ανά ασθενοφόρο. Πηγαίνουν περιστατικό οι δύο πρώτοι και φέρνουν το ασθενοφόρο για να πάνε οι επόμενοι δύο. Φεύγουν βεβαίως για το σπίτι τους, επειδή αποκλείεται να ξανάρθει η σειρά τους. Σε άλλο νησί ένα περιστατικό στη βάρδια, ανά όχημα. Δεν θα μπορούσαμε, αντί για τρία ασθενοφόρα να είχαμε ένα και να κάνει τρία περιστατικά; Άντε και ένα δεύτερο μην γίνει κάτι, αλλά τρία; Στις νυχτερινές βάρδιες δεν χωράνε στην στέγαση για ύπνο. Στην Αθήνα έχουν να δούνε στέγαση οι συνάδελφοι δέκα χρόνια.
Προτάσεις έχουμε; Να εμπλέκουν Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ΕΚΑΒ; Προτάσεις για δημιουργία εθελοντικών τμημάτων; Όχι, μόνο καταγγελίες. Πολύ ωραία λοιπόν. Βαρύγδουπες καταγγελίες προς δόξαν των συνδικαλιστών και το ΕΚΑΒ 30 χρόνια πίσω.

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Καμία διαφορά.

Πέρασε πάνω από μήνας, από τότε που έγραφα για Το λεωφορείο των προσφύγων και ζητούσα να δώσει λύση το ΕΚΕΠΥ. Λες και με διάβαζε ο Υπουργός, δύο μέρες μετά ανακοίνωσε αυξημένες αρμοδιότητες για τον κο Παπαευσταθίου, ώστε να επιτευχθεί καλύτερος συντονισμός και να αντιμετωπιστούν τα υγειονομικά προβλήματα των καταυλισμών. Μέχρι σήμερα δεν είδαμε κάτι διαφορετικό και η βόλτα με το ασθενοφόρο παραμένει ως η κορυφαία θεραπευτική μέθοδος. Και όταν φτάνουν στο Νοσοκομείο τι γίνεται; Ίωση λέει ο γιατρός, θα πάρεις αντιπυρετικά 3 μέρες και θα σου περάσει. Πίσω στον καταυλισμό.
Όσοι είναι υπό απέλαση, είναι οι καλύτεροι πελάτες. Τρέχουν στο Νοσοκομείο παριστάνοντας τους άρρωστους και αν δεν γίνει εισαγωγή, γυρίζουν πίσω και περιμένουν να αλλάξει η εφημερία για να πάνε σε άλλο. Το είδα με τα μάτια μου προχτές σε νοσοκομείο που εφημέρευε και από την γραμματεία των ΤΕΠ, συνεχώς καλούσαν την Αστυνομία να μαζέψει τους "ασθενείς", της παραπάνω περίπτωσης. Δεν λέω ποιο Νοσοκομείο, για να μην έχουν μπλεξίματα με τους "ακτιβιστές" επειδή τους χαλάνε την συνταγή.
Ο κος Παπαευσταθίου αργεί πολύ. Δεν ξέρω αν αργεί, ευρισκόμενος σε δύσκολη θέση ως στέλεχος της Διοίκησης, προερχόμενο από αντίπαλη Παράταξη. Ή αν αργεί επειδή η ηγεσία, του έχει δεμένα τα χέρια, ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο. Σε τέτοια ζητήματα, τα οποία απειλούν με κατάρρευση, βασικές δομές του Συστήματος, πρέπει να αρχίσουμε να κινούμαστε επιχειρησιακά και να αφήσουμε την πολιτική στην άκρη. Και όταν σταθούμε στα πόδια μας, θα έχουμε πολύ χρόνο να ξαναρχίσουμε το παραμύθι.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Το προσφυγικό και οι οικονομικές προεκτάσεις.

Με το προσφυγικό να είναι μόνιμα στην επικαιρότητα και τα κανάλια να μας βομβαρδίζουν ανηλεώς, θυμήθηκα περιστατικό.
Ομόνοια και Πειραιώς, στη στοά πίσω από το περίπτερο. Αφγανός, 18χρονος, ξαπλωμένος στο έδαφος, ακίνητος. Δεν μπορεί να κουνηθεί, ούτε να μιλήσει, δεν μπορεί να κρατήσει ανοιχτά τα μάτια του. Πάμε λοιπόν εκτίμηση. Δεν υπάρχει τραύμα, χαμηλές σφίξεις 65/λ, πίεση 85, κανονικό οξυγόνο, κανονικό προς χαμηλό ζάχαρο. Δεν βγαίνει ασφαλές συμπέρασμα, πάμε καρδιογράφημα, φυσιολογικό κι αυτό. Ρωτάμε τους τριγύρω τι συνέβη και ο τύπος είναι κομμάτια, δεν έχουν απάντηση. Ήρθε για δουλειά (παραπαίδι σε ένα κατάστημα) σερνόταν και μετά από λίγο κατέρρευσε. Πρέπει να βρούμε άκρη, δεν γίνεται.
Πιάνω έναν της φυλής του και τον πάω στο βάθος της στοάς.
- "Λέγε ρε, τι έπαθε;"
- "Αυτό ...Νοσοκομείο".
- "Ναι, Νοσοκομείο, αλλά τι έπαθε; Παίρνει φάρμακα; Έχει ξαναπάει Νοσοκομείο;"
- "Όχι αυτό .. πολύ καλά".
- "Παίρνει ναρκωτικά;"
- "Όχι, όχι ...πολύ καλό παιδί".
- "Και γιατί είναι έτσι;"
- "Αυτό το έχει πάρει σπίτι μία κυρία και .... κάνει πολύ σεξ!"
- "Πόσο σεξ κάνει;"
- "Αυτό πάει σπίτι, δεν προλαβαίνει να φάει δυο μπουκιές .... κυρία το βάζει κάτω και θέλει πολύ σεξ .... 4 - 5 φορές!"
- "Μόλις γίνει καλά, να πει στην κυρία να πάρει κι άλλο παιδί στο σπίτι, αλλιώς θα πεθάνει, εντάξει;"
- "Εντάξει, ευχαριστώ".
Πήρε μισό λίτρο ορού, άνοιξε τα μάτια του, ήρθε και το ασθενοφόρο, "καταβολή δυνάμεων" τους λέω πονηρά και έφυγαν.
Αυτά κάνει η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη οικονομία. Εξαφανίστηκε η συντεχνία των ζιγκολό. Αυτοί ήθελαν να τους ντύνεις, να τους ταΐζεις, να τους πας στα μπουζούκια, χώρια το χαρτζιλίκι. Τώρα η κάθε κυρία, παίρνει έναν λαθρομετανάστη σπίτι της και τον έχει δικό της με ελάχιστη δαπάνη. Και μόλις τα φτύσει παίρνει άλλον, προσφορά υπάρχει.
Μαζί τους εξαφανίστηκε και η άλλη συντεχνία, η σχετική με κυρίους. Έτσι γίνεται στον καπιταλισμό. Πρέπει να προβλέπεις ότι το προσφυγικό θα σε επηρεάσει και να προλάβεις να αλλάξεις επάγγελμα πριν είναι αργά!

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2016

Το λεωφορείο των προσφύγων.

Την πρώτη φορά το άκουσα στα βόρεια. Πήγε ένα ασθενοφόρο στην Ειδομένη και "φόρτωσε" (κυριολεκτικά) 8 άτομα, για να τα μεταφέρει σε κάποιο νοσοκομείο. Θεώρησα πως πρόκειται για μεμονωμένη βλακεία, μεμονωμένου βλάκα και δεν έδωσα σημασία, αλλά έπεσα έξω. Σήμερα είναι συνήθης πρακτική, ακόμη και στην Αθήνα. Πηγαινοέρχονται τα ασθενοφόρα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μεταφέρουν "ασθενείς", από και προς τα νοσοκομεία. Οκτώ άτομα, συν τους συνοδούς, συν τον μεταφραστή. Δυόμιση δεκαετίες έχω στο ΕΚΑΒ και δεν είχα συνειδητοποιήσει πως το ασθενοφόρο χωράει τόσο κόσμο.
Το γεγονός ότι βάζεις τόσα άτομα μέσα, αυτόματα καταδεικνύει πως αυτοί δεν χρειάζονται ασθενοφόρο, αλλά μεταφορικό μέσο. Δεν βρέθηκε ένας έξυπνος, να ενημερώσει το ΕΚΕΠΥ για το πρόβλημα και να ζητήσει από τον κο Παπαευσταθίου να επιληφθεί; Να του ζητήσουν να διαθέσει ένα μικρό λεωφορείο; Προτιμούν να θέτουν σε κίνδυνο τόσες ζωές; Προτιμούν να βγάζουν από την κίνηση ασθενοφόρα, σε ένα ΕΚΑΒ που λειτουργεί με το ένα τρίτο των απαιτούμενων;
Και ποιος είναι αυτός που ζητάει ασθενοφόρο για τέτοιου είδους διακομιδές; Κάποιος γιατρός που βρίσκεται στο σημείο; Ρωτάω γιατί αυτό δεν είναι ιατρική. Να βλέπεις ότι κάποιος είναι άρρωστος και να καλείς ασθενοφόρο. Αυτό το κάνει και η γιαγιά μου, καλή της ώρα εκεί που βρίσκεται. Ιατρική είναι να θεραπεύεις. Αν δεν έχουν τον εξοπλισμό και τα υλικά, να τα ζητήσουν. Αλλιώς δεν έχουν δουλειά εκεί. Δεν πας στον πόλεμο χωρίς όπλα!
Και στα νοσοκομεία τι θα γίνει; Στην εφημερία, γίνεται το καρναβάλι του Ρίο, σε καθημερινή βάση. Θα πηγαίνουμε και τους πρόσφυγες κατά δεκάδες, επειδή έχουν πυρετό; Σε λίγο, θα στρατοπεδεύσουν στην Αττική 30 - 40 χιλιάδες και όλοι θα είναι άρρωστοι. Θα πηγαίνουν στο νοσοκομείο, για να τους λένε να πάρουν αντιπυρετικά και να τους διώχνουν; Δεν μπορεί να γίνει αυτό στους χώρους συγκέντρωσης; Δεν μπορούν να καθοριστούν χώροι νοσηλείας για τα απλά περιστατικά; Δεν μπορεί κάποιος, τέλος πάντων να ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα και να δώσει λύση; Όλων η επιστήμη εξαντλείται σε ένα τηλεφώνημα στο 166, ίσα ίσα για να λένε ότι έκαναν το καθήκον τους, ή για να διώξουν το πρόβλημα από πάνω τους;
Εγώ πάντως, αν ξανακούσω στον ασύρματο ότι ασθενοφόρο παρέλαβε 8 άτομα, θα ειδοποιήσω την τροχαία!

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Το ζήτημα των μεταθέσεων.

Είναι κάτι που δεν μας απασχολούσε ποτέ, γιατί όλα είχαν μία σειρά, την γνωστή νεοελληνική. Γίνονταν αθρόες προσλήψεις, οπότε δίνονταν και μεταθέσεις. Όχι με σειρά, αλλά με βύσμα, όπως δούλευε και η υπόλοιπη κοινωνία. Αν δεν είχες βύσμα να φύγεις με την μία, περίμενες να αλλάξει η Κυβέρνηση και αποκτούσες. Τα περισσότερα χρόνια κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ και υπήρχε μία κανονική ροή μεταθέσεων. Όταν έπαιρνε εξουσία η ΝΔ, επειδή συνήθως δεν έσωνε τετραετία, γίνονταν χαμός να προκάμουμε. Μαζικές μεταθέσεις, ξαφνικές αποσπάσεις επ' αόριστον και αμπελαλέ (sic) υπαλλήλων. Την μία μέρα δούλευε και την άλλη εξαφανίζονταν χωρίς να πάρει είδηση ούτε το ζευγάρι του, για να φυτρώσει μετά από λίγο σε κάποιο χωριό της Χώρας.
Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν είχε πρόβλημα. Όλοι ήξεραν ότι θα προσληφθούν στην Αθήνα και μετά από λίγο θα φύγουν για το χωριό. Οι Αθηναίοι σε κάποιο ξερονήσι και αμέσως μετάθεση στην Πρωτεύουσα.
Με τον ερχομό της κρίσης, οι τελευταίες σειρές την πάτησαν και εγκλωβίστηκαν. Χάθηκε η σειρά. Σταμάτησαν οι προσλήψεις, οπότε σταμάτησαν όλα. Και ξαφνικά έγινε πρόβλημα και για τους εγκλωβισμένους και για την Διοίκηση. Άρχισαν λοιπόν οι συζητήσεις, οι προτάσεις, οι απόψεις. Όλοι από την μεριά τους έχουν δίκιο. Όποια πρόταση και να εφαρμοστεί όμως, δεν λύνεται το πρόβλημα συνολικά και για πάντα. Ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και από την μεριά του καλά κάνει. Αυτοί που ζητούν μετάθεση, καθόλου δεν τους απασχολεί η λύση του ζητήματος. Μόλις φύγουν, ούτε που θα ξαναμιλήσουν για μεταθέσεις. Θα αράξουν στην καφετέρια του χωριού και πουν "και τώρα μπορείτε ....".
Το ΕΚΑΒ δεν μπορεί να διώξει 500 άτομα και να αδειάσει την Αθήνα, παρ' ότι αυτοί δίκαια διαμαρτύρονται για τους προηγούμενους που έφυγαν. Και αν διώξει αυτούς θα έρθουν οι επόμενοι να ζητούν να φύγουν. Ούτε μπορείς να πεις στον άνεργο από την επαρχία "μην έρχεσαι στο Δημόσιο, γιατί δεν θα πάρεις μετάθεση". Θα σου πει "θα τρουπώσω και βλέπουμε τι θα γίνει". Το ίδιο θα σου πει και ο Αθηναίος που πάει στο ΕΚΑΒ Μυτιλήνης.
Έχει προταθεί ένα σύστημα μοριοδότησης, το οποίο πρέπει άμεσα να εφαρμοστεί για να λυθεί το ζήτημα της δικαιοσύνης στην σειρά προτεραιότητας. Ταυτόχρονα πρέπει να καθοριστούν οι ανάγκες του κάθε παραρτήματος. Αφού όμως καθοριστεί, που θα λειτουργεί Τομείς το κάθε Παράρτημα. Και από που θα προέρχεται το προσωπικό με το οποίο θα στελεχώνονται οι Τομείς (ξέρουν οι Διευθυντές τι εννοώ). Οριστική λύση βέβαια θα δοθεί, μόνο με πλήρη κατάργηση των μεταθέσεων, ώστε όποιος προσλαμβάνεται να το παίρνει απόφαση, πως μόνο μέσω προκήρυξης θα μπορέσει να μετακινηθεί. Γιατί αν το καλοεξετάσουμε, μπορεί να ισχύουν οι μεταθέσεις, αλλά στην πράξη έχουν καταργηθεί. Τουλάχιστον για την πλειοψηφία.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Τι θα μετρήσει τελικά;

Στο ποδόσφαιρο μετράει το τελικό αποτέλεσμα. Δεν έχει σημασία πως έπαιξες, αλλά τι έγραψε το φύλλο αγώνα. Η σημερινή Διοίκηση του ΕΚΑΒ, ήρθε από το πουθενά και εντελώς αθόρυβα έχει βάλει τρία γκολ. Δεν τους ξέρω τους ανθρώπους, ούτε ποιοι είναι, ούτε τι σκοπούς έχουν. Τι βλέπω: Τελείωσαν το θέμα με την άδεια άσκησης επαγγέλματος, όταν όλες οι προηγούμενες Διοικήσεις έκαναν επιτροπές και ομάδες διαβούλευσης και προσπαθούσαν να διατηρήσουν τις ισορροπίες μεταξύ των συντεχνιών. Το τελείωσαν κατά το ήμισυ βέβαια, αφού ακόμη δεν είναι υποχρεωτική, για όσους θέλουν να εργαστούν σε ασθενοφόρο δημόσιο, ή ιδιωτικό, αλλά η αρχή έγινε.
Τελείωσαν τον διαγωνισμό των ασθενοφόρων, ο οποίος πηγαινοέρχονταν από το '07. Τελείωσαν τον μισό, επειδή αυτό μπορούσαν να κάνουν. Δεν έχουν βρει ακόμη λύση σε θέματα συντήρησης, προμήθειας ανταλλακτικών, εξοπλισμού. Πάντως κάτι έκαναν.
Ολοκλήρωσαν τον διαγωνισμό πρόσληψης νέων Διασωστών, ο οποίος είχε ανακοινωθεί πρώτη φορά το 2010! Προσωπικό βέβαια δεν χρειαζόμαστε, ή τουλάχιστον δεν χρειαζόμαστε χωρίς οργάνωση του ανθρώπινου δυναμικού. Πάντων έφεραν κόσμο να ενισχύσει το σκορποχώρι.
Το δεύτερο που μετράει στο ποδόσφαιρο, είναι τι κάνεις στην Ευρώπη. Δεν έχει νόημα να το παίζεις μεγάλη ομάδα στην χώρα σου και να τρως 3 γκολ από την Δυναμό Τιράνων!
Στην Ευρώπη είμαστε τελευταίοι. Και δεν μιλάω σε σύγκριση με τους Βρετανούς. Μιλάω σε σύγκριση με κάτι τελειωμένα πρώην κομμουνιστικά Κράτη. Καθημερινά ανεβάζουν φωτογραφίες στο διαδίκτυο και μας δείχνουν τα ασθενοφόρα τους, τις μοτοσικλέτες τους, το προσωπικό τους, τα συστήματα αντιμετώπισης καταστροφών, την εκπαίδευσή τους, τον τρόπο λειτουργίας τους, τα συνέδριά τους και από μέσα τους γελάνε μαζί μας. Εμείς τι να δείξουμε; Τα τζιν παντελόνια που φοράει το ένστολο (;) προσωπικό που (παράτυπα και παράνομα) παίρνει και επίδομα στολής; Την ακινητοποίηση στη σανίδα χωρίς ζώνες; Ή τον καραγκιόζη Δήμαρχο στο νησί που οδηγεί το ασθενοφόρο για να μαζέψει ψήφους και δεν αντιδρά κανείς. Ή ότι δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε ότι κάνει όλος ο πλανήτης και αναγκάζεται το Κράτος να μας φέρει οδηγούς από όπου να ναι; Δεν γράφω άλλα, γιατί διαβάζει και ξένος κόσμος.
Το Α και το Ω της λειτουργίας του ΕΚΑΒ είναι ο Οργανισμός. Το συζητάμε περίπου 16 χρόνια, επειδή θεωρούμε ότι προτεραιότητα έχουν οι μεταθέσεις, το βόλεμα των άχρηστων και οι καρέκλες των (επίσης άχρηστων) διευθυντών και προϊσταμένων. Γιατί για μένα, όποιος με την παρουσία του δεν είναι ωφέλιμος στον πάσχοντα, είναι άχρηστος και κακώς πληρώνεται.
Αν συνεχίσει μ' αυτόν τον τρόπο η σημερινή Διοίκηση, τότε πρέπει να περιμένουμε ξαφνικά και από το πουθενά νέον Οργανισμό. Και καλά θα κάνει και μπράβο της. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Παρακολουθώ τις διαφωνίες των συνδικαλιστών (των βορείων περιοχών, οι νότιοι δουλεύουν αθόρυβα), σχετικά με τον αριθμό των οργανικών θέσεων. Ο ένας ζητάει 3150, ο άλλος 3500. Εγώ να προτείνω 5000 και ελπίζω να μην βρεθεί κάποιος να ζητήσει 10000, ώστε να βγω νικητής. Αυτά είναι αυθαίρετα νούμερα, που δεν προκύπτουν από πουθενά.
Αυτό που πρέπει να καθορίσουμε είναι, ποιοι είμαστε, τι δουλειά κάνουμε, πως την κάνουμε και μετά πόσοι χρειάζονται για να γίνει αυτή η δουλειά. Πρώτα να καθοριστεί πόσοι χρειάζονται στον δρόμο και μετά κάποιος (εκτός ΕΚΑΒ) να μας πει πως και από πόσους, οι μάχιμοι υποστηρίζονται διοικητικά, τεχνικά κλπ.
Έχοντας φτάσει στο μη παρέκει, μία επιλογή υπάρχει: Αλλαγή του Οργανισμού, σύμφωνα με την πρόταση του Σωματείου Ιατρών ΕΚΑΒ, όπως αυτή παρουσιάστηκε. Μου αρέσει; Όχι δεν μου αρέσει, αλλά αναγνωρίζοντας που βρισκόμαστε σαν Υπηρεσία, τι προσωπικό διαθέτουμε και ποια αποστολή έχουμε, είναι μακράν η καλύτερη. Και για μας, αλλά κύρια για τον ασθενή. Οτιδήποτε διαφορετικό, είναι δημοσιοϋπαλληλίκι και θα μας κρατήσει πίσω άλλα 30 χρόνια. Θα γελάνε μαζί μας και οι Αφρικανοί, όχι μόνο οι Ευρωπαίοι. Και ταυτόχρονα να προσέξουμε να προβλέπεται:
Διαχωρισμός επειγόντων - διακομιδών - χρονίων περιστατικών.
Μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης. Δεν μπορεί να διδάσκεται φαρμακολογία σε κάποιον, ο οποίος χρησιμοποιείται για να διακομίζει αιμοκαθάρσεις και δεν μπορεί ο ίδιος υπάλληλος με τόση γνώση ανατομίας - φυσιολογίας να ανεπαρκεί να αντιμετωπίσει το επείγον. Ένα ΙΕΚ λοιπόν για τα απλά περιστατικά και Ακαδημαϊκή εκπαίδευση για τα επείγοντα.
Ίδρυση και υποστήριξη σε συνεργασία με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης εθελοντικού Τομέα, ώστε να λύσουμε τα προβλήματα κάλυψης των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών.
Μέχρι να γίνουν αυτά και να είμαστε σε θέση να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες του ΕΚΑΒ (πραγματικά και όχι με παραδιοίκηση και συντεχνίες), οι γιατροί πρέπει να βγουν μπροστά και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Γι' αυτό άλλωστε τους φέραμε. Και κάποιοι δώσαμε μάχη να έρθουν, όταν το ΕΚΑΒ ήταν έρμαιο των διαθέσεων των λόμπι των καραγωγέων - διοικητικών - τεχνικών και η φωνή μας μειοψηφούσε δραματικά. Υπολογίζαμε να φέρουν την δική τους νοοτροπία και το ΕΚΑΒ, από δημόσια Υπηρεσία να γίνει επιστημονικός Οργανισμός. Αυτοί ήρθαν και έγιναν ΕΚΑΒίτες, τρία πουλάκια κάθονταν. Στην αρχή, γιατί μετά έγιναν δεκαπέντε και σήμερα 50 - 60 πουλάκια κάθονται και περιμένουν 25 χρόνια, πότε θα γίνουν τα ΤΕΠ και πότε θα δημιουργηθεί ειδικότητα Επείγουσας Ιατρικής για να τους απονεμηθεί αριστίνδην.
Κανένα κλινικό έργο, εκτός αν τέτοιο θεωρείται το αεροταξί όπου πλαστικοί χειρουργοί συνόδευαν εμφράγματα και καρδιολόγοι νεογνά. Εκτός αν τέτοιο θεωρείται, δύο - τρεις γιατροί όλοι κι όλοι στο λεκανοπέδιο, να παραλαμβάνουν πυτιρίδες και να χάνονται 2 ώρες από την κίνηση, ή να κάνουν εξειδικευμένη ΚΑΡΠΑ σε πτώματα και μετά να πάνε για υλικά και πλύσιμο. Ή το ιατρείο στα Σπάτα. Δέκα με δώδεκα γιατρούς (να το λέει η ψυχή τους) χρειαζόμαστε σήμερα στο Λεκανοπέδιο σε οχήματα, ξέροντας ότι το παραϊατρικό προσωπικό δεν ξέρει να κάνει ambu και να ακινητοποιήσει σε σανίδα, όχι να αντιμετωπίσει πνευμονικό οίδημα. Και οι γιατροί που θα είναι μέσα, να ελέγχουν την εφαρμογή πρωτοκόλλων, για να σταματήσει η κακοποίηση των ασθενών και όχι να μετράνε τα κρεβάτια των ΜΕΘ και να κανονίζουν διανοσοκομειακές διακομιδές.
[Οι οποίες δεν είναι δουλειά του ΕΚΑΒ, το οποίο παριστάνει τον μεσάζοντα. Τα Νοσοκομεία είναι αυτόνομοι Οργανισμοί και πρέπει να είναι και ανεξάρτητοι. Μόνα τους τις διακομιδές, μόνα τους τα εισιτήρια και τα εξιτήρια. Με δικό τους προσωπικό και οχήματα.  Αν δεν θέλουν ας τα δώσουν στους Δήμους. Αν κι αυτοί δεν τα θέλουν να τα δώσουν σε ιδιώτες. Ο ασθενής θέλει εξυπηρέτηση και αξιοπρέπεια. Καθόλου δεν νοιάζεται τι γράφει το ασθενοφόρο απ' έξω. Αποστολή του ΕΚΑΒ είναι τα επείγοντα, η εκπαίδευση και η αντιμετώπιση καταστροφών κι αυτά έχουν πάει στο περιθώριο.]
Και βέβαια δεν χρειάζεται να αναφερθώ στο επιστημονικό και εκπαιδευτικό έργο του ιατρικού προσωπικού, αφού οι ίδιοι το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα. Γι' αυτό άλλωστε, κάποιοι από αυτούς σηκώθηκαν από τον καναπέ και έκαναν μία πολύ σοβαρή δουλειά, η οποία αποτυπώθηκε στην πρότασή τους.
Αν λοιπόν ο νέος Οργανισμός είναι να μας έρθει ξαφνικά, ας είναι κάτι τέτοιο. Κάποιοι θα κλάψουν, κάποιοι θα πονέσουν, αλλά θα έχουμε κάνει άλματα μπροστά και θα έχει ανοίξει ο δρόμος να φύγουμε από την Αφρική και να πάμε στην Ευρώπη.
Αυτά γράφει η ιστορία και όχι τις μεταθέσεις, τα ρεπό και τα μαϊμού εκτός έδρας. Και όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι "οι ασθενείς υπάρχουν για να είμαστε εμείς δημόσιοι υπάλληλοι" να πάνε να κάνουν άλλη δουλειά, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Μνημόνιο για το ΕΚΑΒ.

Η Χώρα χρεωκόπησε και έφαγε τρία απανωτά μνημόνια. Τέταρτο δεν θα υπάρξει, η χρεοκοπία είναι σίγουρη τώρα, επειδή οι Βορειοευρωπαίοι έχουν πολλά προβλήματα για να συνεχίσουν να ασχολούνται μαζί μας. Για τα μνημόνια και την χρεοκοπία δεν φταίει κάποιο πολιτικό κόμμα, αλλά το σύνολο των πολιτών επειδή από το 2010 έχει αποφασίσει ότι προτιμά να βουλιάξει η Χώρα, παρά να αλλάξουμε.
Στο ΕΚΑΒ δεν υπηρετούν Βρεττανοί, ή Γερμανοί, αλλά Έλληνες οι οποίοι έχουν πάρει την ίδια απόφαση για την Υπηρεσία τους: Να βουλιάξει. Πάμε λοιπόν σε μνημόνιο.
Μου προκαλεί θλίψη να γράφω "σας τα 'λεγα", γιατί αυτό σημαίνει ότι κάτι κακό έχει συμβεί.
Έγραφα λοιπόν τα τελευταία οχτώ (8) χρόνια: "Πρέπει να συμφωνήσουμε μεταξύ μας και να ετοιμάσουμε τεκμηριωμένο και κοστολογημένο σχέδιο για το ΕΚΑΒ, το οποίο θα παρουσιάσουμε στο Υπουργείο. Αν δεν δώσουμε εμείς λύση και φτάσουμε στο αμήν, θα μας επιβάλλουν λύσεις οι από πάνω και δεν θα μας αρέσουν καθόλου!"
Κάναμε κάτι; Όχι. Τι κάναμε; Συνεχίσαμε να χοροπηδάμε σαν μαϊμούδες, φωνάζοντας:
- "Κάντε προσλήψεις, για να κάθονται τρεις και να δουλεύει ένας".
- "Αγοράστε ασθενοφόρα, για να τα σπάμε ελεύθερα και να τα επισκευάζουμε όποτε γουστάρουμε, όπως γουστάρουμε".
- "Ανοίξτε Τομείς σε όλες τις βραχονησίδες και τα χωριά, να έχουν και γραφείο, ώστε αυτοί που είναι μέσα να είναι περισσότεροι από αυτούς που είναι έξω".
Και όλα αυτά τα κάναμε γνωρίζοντας το αποτέλεσμα. Και συνεχίσαμε κτυπώντας τη γροθιά στο μαχαίρι. Και καταγγείλαμε όλες τις Κυβερνήσεις ότι είναι υπεύθυνες για την ακινησία των ασθενοφόρων και την έλλειψη προσωπικού. Ότι πεθαίνει κόσμος εξ' αιτίας τους.
Έφτασε λοιπόν μία Κυβέρνηση και έδωσε λύση: Πάρτε οδηγούς από τις σκουπιδιάρες, πάρτε και από την Πυροσβεστική και εξυπηρετήστε τον κόσμο!
Είναι άραγε αυτό ο πάτος του βαρελιού; Όχι βέβαια, μην γελιέστε. Έχει κι άλλο χειρότερο σε λίγο.
Εμάς όμως λίγο μας νοιάζει. Είμαστε μόνιμοι Δημόσιοι υπάλληλοι και θα παραμείνουμε μέχρι την σύνταξη. Εμείς να είμαστε βολεμένοι και ας βουλιάξει το ΕΚΑΒ. Θέλετε επείγοντα; προσλάβετε 200 γιατρούς να τα κάνουν. Θέλετε διακομιδές; Φέρτε άλλα 2000 άτομα να τα προλαβαίνουμε. Ας πάρω εγώ την μετάθεση και μετά να πνιγείτε όλοι. Θα πάω στο χωριό να κάνω ένα περιστατικό και όταν βγει διακομιδή μετά τις 12 θα φωνάζω τους απογευματινούς να την πάνε.
Η μπάλα συνάδελφοι δεν θα πάρει κάποιους από μας, αλλά όλους. Δεν θα πάρει μόνο την Αθήνα, αλλά και το χωριό.
Προλαβαίνουμε να κάνουμε κάτι; Η απάντηση είναι ναι, προλαβαίνουμε. Το παιχνίδι θα παιχτεί στον Οργανισμό. Είμαστε 50 χρόνια πίσω σε σχέση με τις δυτικές πολιτισμένες Χώρες. Με τον καινούριο Οργανισμό, έχουμε την δυνατότητα να καλύψουμε το κενό με τη μία. Ή να χάσουμε το παιχνίδι για πάντα.
Τι πρέπει να κάνουμε; Να κατανοήσουμε ότι το προσωπικό μας συμφέρον περνάει μέσα από το συμφέρον του ΕΚΑΒ.

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Η δωρεά της Πυροσβεστικής στο ΕΚΑΒ.

Παρακολούθησα την άφιξη των ασθενοφόρων του ΠΣ στο ΕΚΑΒ, μέσω δημοσιεύσεων στο facebook και το  ekabnews, καθώς και την γιορτή (η φιέστα είναι κακιά λέξη) που την συνόδευσε. Σημαντική κίνηση, γιατί όπως και να το κάνουμε, 9 οχήματα είναι 9 οχήματα και θα δώσουν λύση. Θα δώσουν όμως; Με την καμία, λέω εγώ. Παίζει να μην βγουν και ποτέ για δουλειά.
Δεν έμαθα όμως, αν παραχωρήθηκαν προς χρήση, ή αν πέρασαν στην ιδιοκτησία του ΕΚΑΒ. Στην πρώτη περίπτωση, είναι έτοιμα να δουλέψουν αύριο το πρωί όπως είναι (αφού βάλουν λάστιχα).
Στην δεύτερη έχουμε πρόβλημα. Πρέπει να βαφτούν κίτρινα και να βγάλουν κρατικές πινακίδες. Οι μοτοσυκλέτες της ΚΥ βάφτηκαν κίτρινες πριν από 4 χρόνια κι ακόμη η αλλαγή δεν έχει δηλωθεί στην άδεια κυκλοφορίας! Άσε που 20 χρόνια τώρα, κυκλοφορούν με πολιτικές πινακίδες.
Πες όμως ότι οι διοικητικές υπηρεσίες του ΕΚΑΒ αποφασίζουν να με διαψεύσουν και όλα αυτά γίνονται αύριο. Βγάζουν και ασφάλεια και δίνονται για δουλειά. Ποιος θα τα συντηρεί; με τι ανταλλακτικά; Ή μήπως επειδή είναι καινούρια δεν θα χαλάσουν; Τα ίδια πήρε το ΕΚΑΒ, με δωρεά από την Ένωση Εφοπλιστών και τα περισσότερα τίναξαν τα πέταλα. Ή είναι αναξιόπιστη η Volkswagen, ή κάτι δεν πάει καλά με την χρήση τους. Κάποιοι δεν εκπαιδεύτηκαν στην χρήση οχημάτων με TDI κινητήρες.
Την δωρεά ακολούθησε και μια παραφιλολογία για συνεργασία του ΕΚΑΒ με το ΠΣ. Κανείς όμως δεν λέει λεπτομέρειες, ούτε οι Υπουργοί, ούτε υπηρεσιακοί παράγοντες. Αυτό μου λέει ένα πράγμα. Κάτι θέλουν να κάνουν, αλλά δεν ξέρουν τι να κάνουν και πως να το κάνουν. Αν είναι ο καθένας "ειδικός", να λέει το μακρύ του και το κοντό του, καλύτερα να μην κάνουν τίποτα. Το ΕΚΑΒ έχει φτάσει στο τελευταίο στάδιο διάλυσης. Ας το αφήσουν να διαλυθεί μόνο του, χωρίς να βλάψουν την Πυροσβεστική, η οποία έχει τα δικά της προβλήματα!
Προσωπικά, σε ένα πράγμα ελπίζω. Κάποιος από αυτούς, να βρει την φώτιση, να κλείσει τα αυτιά του στις συντεχνίες και τα προσωπικά συμφέροντα, να πάει σε μια πολιτισμένη Χώρα να πάρει παράδειγμα πως δουλεύει το Σύστημα και να το φέρει φωτοτυπία. Μπορεί να γίνει αυτό στην Ελλάδα; Αδύνατον, γιατί εδώ και 5 χρόνια έχουμε αποδείξει πως, όσο και να βουλιάζουμε, δεν αλλάζουμε!