Όσοι έχουν ασχοληθεί, γνωρίζουν ότι οι μεγαλύτερες και πιο αποφασιστικές μάχες στους πολέμους, κερδήθηκαν από αυτόν που είχε τις πληροφορίες και όχι την δύναμη πυρός. Γι' αυτό και η CIA δεν λέγεται Υπηρεσία ειδικών επιχειρήσεων, σούπερ πρακτόρων κλπ, αλλά Υπηρεσία Πληροφοριών. Από κει ξεκινάνε όλα. Από το Τηλεφωνικό Κέντρο. Από τους αναλυτές. Από αυτόν που παίρνει την Πληροφορία και όσες περισσότερες και πιο έγκυρες πάρει, τόσο πιο αποτελεσματική επέμβαση θα επιτύχει η Υπηρεσία μας.
Πάλι για το Κέντρο θα γράψεις; Για να φρικάρεις τον Χάρη; Όχι δεν έχω τέτοιον σκοπό, αφού αποδέχτηκα πλήρως την έγγραφη τοποθέτησή του και σέβομαι την προσπάθεια που γίνεται για αναβάθμιση του Συντονιστικού. Θα γράψω για την πληροφορία, επειδή μου έκατσε περιστατικό.
Σήμερα πρωί στην Κυψέλη, καθηγητής έκοψε το χέρι του με κοπίδι και έπεσε λιπόθυμος. Η κλήση σημάνθηκε ως κρίσιμη και πανικόβλητα διαβιβάστηκε στο γραφείο του Γιατρού, όπου άρχισε η αναζήτηση Ιατρικής βοήθειας. Κάποιος εκεί θυμήθηκε το Ιατρικό Όχημα, μέχρι να τον πληροφορήσουν ότι αυτό δεν υπάρχει εδώ και δύο Διοικήσεις. Ένας περαστικός πρότεινε Μοτοσυκλέτες και εκεί κλήρωσε.
Άφιξη στο σχολείο και το θύμα σε ύπτια θέση, με κάποιον να του κρατάει τα πόδια σε γωνία. Προφανώς προσπαθούσαν να στείλουν περισσότερο αίμα στην τομή. Δεν φταίνε οι άνθρωποι, κάποιος τους είπε ότι έτσι κάνουν στις λιποθυμίες.
Πάμε λοιπόν, Γλασκώβη 15, ζωτικά άριστα, έλεγχος επίδεσης που έκαναν οι συνάδελφοί του αξιοπρεπής, με πολύ καλή επαναπλήρωση. Ιστορικό ελεύθερο. Σήκω καλέ μου να καθίσεις στην καρέκλα και ερώτηση στους παριστάμενους. - " Πόσο αίμα έχασε;" Ένα λίτρο; Μπα, λιγότερο. Ένα ποτήρι του νερού; Μπα, λιγότερο. Ένα φλυτζάνι του καφέ; Ούτε. Ο άνθρωπος έχασε μερικές σταγόνες αίμα, φοβήθηκε λιποθύμησε. Μόλις του είπαμε ότι θα ζήσει, σηκώθηκε χαρούμενος, πήρε έναν συνάδελφό του για παρέα και πήγανε στον Ευαγγελισμό να βάλει δύο ράμματα.
Την πληροφορία δεν την δίνει ο καλών, την παίρνει ο τηλεφωνητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου