Translate

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Πάμε Νότια φέτος.

Ήρθε η ώρα της καλοκαιρινής άδειας και έκανα αυτό που λέει ο τίτλος, προκειμένου να αποφύγω πιστοποιημένες απάτες τύπου Χαλκιδικής, όπως πέρυσι. Είναι ευκαιρία, από την μια να βγω από την υποχρέωση και να επισκεφθώ τα πατρώα εδάφη της γυναίκας και από την άλλη να απολαύσω θάλασσα, χωρίς να μου χαλάνε την αισθητική πιτσαρίες και σουβλατζίδικα. Και το μεσημέρι, να τρώω σε πραγματική ψαροταβέρνα, με κανονικές μερίδες και σωστές τιμές, ανάμεσα σε πατριώτες μου και όχι ως μοναδικός Έλληνας, ανάμεσα σε Σέρβους, Σκοπιανούς, Βούλγαρους και ότι άλλο περιγράφεται στο Βαλκανιζατέρ.
Μεσσηνία λοιπόν, θάλασσα και στην ξαπλώστρα να διαβάζω ειδήσεις, για δεκάδες τροχαία σε όλη την Χώρα, με αντίστοιχους θανάτους, κυρίως νέων ανθρώπων. Περιδιαβαίνοντας τον Νομό και με αφορμή αυτά που διάβασα, άρχισα να παρατηρώ τους οδηγούς. Λοιπόν στην Μεσσηνία, αν πεις την λέξη κράνος, θα νομίσουν ότι μιλάς για το Στρατό. Ζώνη ασφαλείας, έχουν φορέσει μόνο όσοι έχουν μπει σε αεροπλάνο και τους έχει υποχρεώσει η αεροσυνοδός. Και το τραγικότερο όλων, παντού κυκλοφορούν δίκυκλα, με παιδάκια επάνω και μάλιστα μπροστά από τον οδηγό.
Έχουμε ξαναπεί, ότι αυτό λύνεται μόνο μέσω της παιδείας. Όταν ο Πολίτης αποκτήσει την μόρφωση, να κάνει μόνος του το σωστό, χωρίς κάποιος να του το επιβάλλει. Ναι, αλλά αυτό θα συμβεί σε 3 -4 γενιές. Τι γίνεται μέχρι τότε; Πως προστατεύει το Κράτος τους πολίτες του; Ένας τρόπος υπάρχει, φόβος και άγρια καταστολή. Ποιος θα το κάνει αυτό, η Αστυνομία στην Μεσσηνία; Ναι, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις; Αυτοί θα βγουν 2 φορές την βδομάδα, σε συγκεκριμένη ευθεία, με όριο 50 χιλ., θα στήσουν το ραντάρ και σε δύο ωρίτσες, θα γράψουν 10 κλήσεις για ταχύτητα και 5 για προσπέραση σε διπλή γραμμή, σε όσους ανυποψίαστους, δεν ξέρουν ότι είναι εκεί κάθε Τετάρτη και Κυριακή.
Μετά, ο χοντρός αρχιφύλακας, θα πάρει το υπηρεσιακό τζιπ και θα αράξει σε παραθαλάσσια ψαροταβέρνα, παρέα με τοπικούς παράγοντες και θα αναλύσουν, για ποιο λόγο η Χώρα πάει κατά διαόλου. Στις 2μιση θα φύγει και ένα τέταρτο αργότερα, την θέση του θα πάρει ο απογευματινός συνάδελφος, να καταθέσει κι αυτός την άποψή του, γι' αυτούς που σκοτώνονται.

Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Οι καλοί, οι κακοί και η άσχετη.

Όσοι με παρακολουθείτε, γνωρίζετε ότι είμαι πάντα με τους καλούς. Τους τίμιους, εργατικούς συναδέλφους, τους σωστούς επαγγελματίες, που πασχίζουν με προσωπικές θυσίες να προοδεύσουν ατομικά στον χώρο τους και με όσες δυνάμεις διαθέτουν, να σπρώξουν μπροστά το ΕΚΑΒ.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι οι κακοί, με εμπροσθοφυλακή τους συνδικαλιστές. Αυτοί διαπλεκόμενοι και με ότι λαμογιά μπορείς να φανταστείς, κράτησαν τον Οργανισμό 50 χρόνια πίσω, με αποτέλεσμα να γελάνε μαζί μας ακόμη και οι πρώην του παραπετάσματος.
Σήμερα όμως, είμαι με τους κακούς, επειδή τους την έπεσε η άσχετη. Γενικά οι άσχετοι (ή, οι εκ του πονηρού παριστάνοντες τους άσχετους) είναι πιο επικίνδυνοι από τους κακούς. Γράφουν κάτι "καλοπροαίρετες" αναρτήσεις, σαν κι αυτήν της κας Angeliki Tsioupa στο "ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΕΚΑΒΙΤΗ", οι οποίες αποπροσανατολίζουν, μεταφέρουν αλλού την συζήτηση και κάνουν την μεγαλύτερη ζημιά. Εδώ μπορείτε να ψάξετε την ανάρτησή της και να δείτε τι γράφει: ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΕΚΑΒΙΤΗ
Ας δούμε όμως, τι πραγματικά γράφει και αν δικαιούται να γράφει. Κατ' αρχήν να δηλώσω ότι δεν την γνωρίζω, ούτε που εργάζεται, ούτε που έχει κολλήσει ένσημα, ούτε τι σπουδές έχει στην Επείγουσα. Δεν έχει βεβαίως, αφού από τις απόψεις της, φαίνεται ότι δεν έχει καν επαφή με το αντικείμενο.
Και ξεκινάει εντελώς ανάποδα, αναφέροντας ότι: "η επείγουσα προνοσοκομειακή φροντίδα, είναι βασικός πυλώνας του ΕΚΑΒ". Λάθος τεράστιο. Ανάποδα είναι το σωστό. "Το ΕΚΑΒ είναι ο βασικός πυλώνας της ΕΠΦ". Ο άλλος είναι τα ΤΕΠ. Όταν αυτά τα δύο δουλεύουν σωστά, όχι ανεξάρτητα, αλλά διασυνδεόμενα, τότε μιλάμε για σωστή αντιμετώπιση του επείγοντος προνοσοκομειακά. (για να μην είμαστε μόνον επικριτικοί, αλλά να διδάξουμε και κάτι).
"Υπάρχουν κι άλλα πεδία για το ΕΚΑΒ", ισχυρίζεται η καλή γιατρός. Ναι υπάρχουν, η εκπαίδευση και η αντιμετώπιση καταστροφών. Τέλος. Με αυτά τα τρία, ασχολούνται οι Υπηρεσίες Ιατρικών Επειγόντων, σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν εσείς εννοείται τα εξιτήρια, τότε η  συζήτηση τελειώνει.
"Αν δεν κάνει εξιτήρια το ΕΚΑΒ, τότε θα αποδυναμωθεί και θα ιδιωτικοποιηθεί. Θα αποκοπεί από τις υπόλοιπες δομές Υγείας και θα μαραζώσει". Αυτή είναι η κεντρική ιδέα, της επόμενης πρότασης στην ανάρτηση. Ε λοιπόν, αυτό είναι το τελειωτικό χτύπημα. Θα προτείνω στην Διοίκηση, να πάρει την γιατρό ως επιστημονική σύμβουλο, για την σύνταξη του νέου Οργανισμού!
Είναι κουραστικό να επαναλαμβάνω, αλλά θα το κάνω, μήπως τελικά κάποιοι "μάθουν μπαλίτσα" και βγάλουμε όφελος.

Τα ΤΕΠ και το ΕΚΑΒ, είναι 50 χρόνια πίσω, δεν δουλεύουν σωστά, δεν διασυνδέονται, οπότε η ΕΠΦ στην Χώρα μας είναι ανύπαρκτη.
Όταν το ΕΚΑΒ βάζει πολλά καρπούζια κάτω από την μασχάλη, αυτό που θα πέσει και θα σπάσει είναι τα επείγοντα.
Σε όλον τον Πλανήτη, τα εισιτήρια, τα εξιτήρια, τις επανεξετάσεις των Νοσοκομείων τις κάνουν τα ίδια τα Νοσοκομεία, με δικά τους μέσα και δικό τους προσωπικό. Αυτό κοστίζει το 1/3, απ' ότι σε μας. Δηλαδή, όσοι μας δανείζουν, έχουν μικρότερο κόστος από μας ανά διακομιδή. Όσα Νοσοκομεία, δεν έχουν μεγάλο όγκο διακομιδών, τα διακινούν μέσω συμβάσεων με ιδιώτες.
Σε όλον τον Πλανήτη, οι διανοσοκομειακές διακομιδές βαρέως πασχόντων, γίνονται από τα Νοσοκομεία, χωρίς μεσάζοντα το ΕΚΑΒ. Σε καμία Χώρα του Πλανήτη, δεν υπάρχουν Κινητές Ιατρικές Μονάδες στον δρόμο.
Τι μπορούσε να γράψει, η καλή γιατρός; "Θέλω να κάνω την δουλειά μου και ο πιο εύκολος τρόπος, είναι να πάει το ΕΚΑΒ, άλλα 50 χρόνια πίσω". Ή, "ήθελα κάτι να γράψω και το ΕΚΑΒ προσφέρεται, επειδή εκεί είναι αμόρφωτοι και παίζουν μπάλα ακόμη και οι οδηγοί των Δήμων". Ή, "μου αρέσει ο Υπουργός και σεις μου τον στενοχωρείτε". Και μένα μου αρέσει, αλλά για πάρτη του χρόνια περιστατικά δεν κάνω.
Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούμε από "τους τουρίστες, επαγγελματίες συνδικαλιστές", είναι η ανάπτυξη, ο εκσυγχρονισμός και η εναρμόνιση με τα διεθνώς ισχύοντα. Αυτό μπορεί να γίνει, μόνο με έναν τρόπο. Συζήτηση και προτάσεις, από επαγγελματίες του χώρου, που έχουν μελετήσει το Σύστημα σε διεθνές επίπεδο. Είναι χάσιμο χρόνου, όταν ο καθένας λέει την γνώμη του. Γιατί ξέρετε τι λένε για τις γνώμες.